Debate Βορίδη - Σταθάκη για την οικονομία άνευ...συναίνεσης

Βορίδης VS Σταθάκης για την Ελλάδα στη μετά-Μνημόνιο εποχή
HuffPost Greece

Οι φορείς δύο εκ διαμέτρου αντίθετων «λογικών» για την Ελλάδα στη μετά -Μνημονίου εποχή διασταύρωσαν τα «ξίφη» τους και όπως αποδείχθηκε τους χωρίζει…άβυσσος. Από τη μία ο υπουργός Υγείας, Μάκης Βορίδης και από την άλλη ο υπεύθυνος του ΣΥΡΙΖΑ για θέματα ανάπτυξης, Γιώργος Σταθάκης επιδόθηκαν σε ένα debate όπου σε πρώτο φόντο ήταν η οικονομία και ζητήματα όπως: ποια είναι τα ανεκτά όρια της δημοσιονομικής πειθαρχίας, ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί ή πλεονασματικοί, είναι το μισθολογικό κόστος παράγοντας ανταγωνιστικότητας ή όχι, η μεταρρύθμιση στο δημόσιο πρέπει να κινείται στη λογική της συρρίκνωσης ή της «αναδόμησης»;

Στο debate όμως που διοργάνωσε ο Ελληνικός Σύλλογος Αποφοίτων του London School of Economics and Political Sciencies και φιλοξενήθηκε στο ΕΒΕΑ, η συζήτηση τελικά επεκτάθηκε και σε ιδεολογικοπολιτικές προσεγγίσεις αλλά και στα τεκταινόμενα στο χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Όπως φάνηκε μάλιστά στο μόνο που συμφώνησαν οι δύο πολιτικοί είναι στη…συνέχιση της δραστηριότητας των φοιτητικών παρατάξεων, θέμα που τέθηκε από το ακροατήριο.

Μνημόνιο, οικονομία και μεταρρυθμίσεις

Ο κ.Σταθάκης, ως πρώτος ομιλητής ουσιαστικά έθεσε και την ατζέντα εστιάζοντας στα μεγάλα «ανοιχτά» ζητήματα της οικονομίας και πρωτίστως στην ανάπτυξη αλλά πάντα σε συμπόρευση με την κοινωνική δικαιοσύνη ενώ ανέλυσε τα βασικά σημεία στα οποία εμμένει ο ΣΥΡΙΖΑ για την πραγμάτωση αυτού του στόχου:

-παραδοχή ότι το δημόσιο χρέος δεν είναι βιώσιμο και έναρξη επαναδιαπραγμάτευσης

-ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί αλλά απαλλαγή από τους ανεδαφικούς όρους για την επίτευξη πλεονασμάτων

-άμεση ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους καθώς η μη αναδιάρθρωση του προκαλεί πρόσθετα προβλήματα στην επανεκκίνηση της οικονομίας

-απλό, σταθερό, δίκαιο φορολογικό σύστημα

-δημόσια διοίκηση που να λειτουργεί υπό κανόνες διαφάνειας στη «σχέση» του με τον ιδιωτικό τομέα.

-μεταρρύθμιση του κοινωνικού κράτους αλλά όχι στη λογική της συρρίκνωσης

-καθιέρωση ισχυρού προτύπου δημόσια πολιτικής στήριξης των παραγωγικών επενδύσεων, παροχή κινήτρων και ξεκάθαρους όρους και προϋποθέσεις, ως εργαλεία της αναπτυξιακής στρατηγικής.

-απόρριψη της λογικής ότι η διάλυση της εργασιακής νομοθεσίας και η μείωση των μισθών ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητα.

M.Βορίδης: Γιατί απορρίπτετε το σύστημα αξιολόγησης στο Δημόσιο;

Γ.Σταθάκης: Θα συμφωνήσω εάν μου υποσχεθείτε ότι δεν θα ξαναδιορίσετε, τμηματάρχη, διευθυντή ή γενικό διευθυντή με κομματικά κριτήρια!

Ο Μ.Βορίδης κινήθηκε στη λογική «ακόμη και εάν δεν υπήρχε το μνημόνιο θα έπρεπε να το εφεύρουμε» τονίζοντας πως αποτελεί «μια ακόμη ήττα της δεξιάς» το γεγονός ότι ακόμη και σήμερα «μιλάμε με την ορολογία του μνημονίου». Όπως τόνισε θα έπρεπε να έχει καταστεί σαφές ότι και στη μετά- μνημόνιο εποχή δεν θα εκλείψουν και δεν θα έπρεπε έπρεπε να εκλείψουν οι κανόνες δημοσιονομικής πειθαρχίας και η ανάγκη «παραγωγής» πλεονασμάτων. Παράλληλα:

-επέμεινε πως πρέπει να μπει τέλος στην πολιτική των ελλειμμάτων και στις εποχές όπου ήταν αυτονόητο ότι κάθε χρόνο θα αυξάνονται οι μισθολογικές δαπάνες για το δημόσιο με αλλεπάλληλες αυξήσεις

-υπεραμύνθηκε την ανάγκη αναδιάρθρωσης του κράτους, ιδιωτικών επενδύσεων και στήριξης της ιδιωτικής οικονομίας για να «τραβήξει το κάρο» της ανάπτυξης

-υποστήριξε πως το μισθολογικό κόστος είναι παράγοντας που επηρεάζει την ανταγωνιστικότητα και υπερασπίστηκε την ανάγκη αλλαγής των συνδικαλιστικών νόμων, εστιάζοντας στον τρόπο που λαμβάνονται οι αποφάσεις για την πραγματοποίηση απεργιών

-χαρακτήρισε θεμιτό το αίτημα για σταθερό φορολογικό σύστημα αλλά σε αυτή την περίπτωση απαιτείται η εισαγωγή αυτόματων μηχανισμών που θα διασφαλίζουν αύξηση των πόρων σε περιόδους ύφεσης της οικονομίας

Επιμερισμός ευθυνών με διάθεση…ιδεολογικοπολιτική

Από τη συζήτηση όμως δεν έλειψαν και οι πιο… ιδεολογικής διάθεσης προσεγγίσεις κυρίως όταν αμφότεροι οι ομιλητές προσπάθησαν να αποδώσουν στην πολιτική παράταξη του αντιπάλου τους, τις ευθύνες για ό,τι…στραβό έγινε από τη Μεταπολίτευση και μετά.

Γ.Σταθάκης: «Δεν κυβερνήσαμε εμείς. Δεν ρυθμίζαμε εμείς τις σχέσεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, δεν κάναμε Ολυμπιακούς Αγώνες. Άλλοι κυβερνούσαν….επειδή ο κ.Βορίδης δεν μπορεί να επιρρίψει ευθύνες σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχει την εμμονή να τις επιρρίπτει στην Αριστερά».

Μ.Βορίδης: «Η Αριστερά δεν κυβέρνησε άρα είναι και αθώα του αίματος», αναφώνησε ο υπουργός παραδεχόμενος ωστόσο την εμονική διάθεση που καταλόγισε ο κ.Σταθάκης. Όπως εξήγησε όμως, κάνοντας μια αναγωγή στον Ιταλό μαρξιστή Αντώνιο Γκράμσι, η Αριστερά επιβλήθηκε μέσα από την ιδεολογική ηγεμονία που διατήρησε για χρόνια, στο χώρο της δημοσιογραφίας, των πανεπιστημίων, των διανοούμενων.

Συναίνεση για τις…κομματικές νεολαίες

Κάπως έτσι η συζήτηση πέρασε στα πανεπιστήμια με τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ να αναρωτιέται με χιουμοριστική διάθεση: «Και τί θέλετε να μην περνάμε ούτε έξω από τα πανεπιστήμια; Όσο για τους διανοούμενους, τί να κάνουμε οι καλλιτέχνες είναι ανήσυχα πλάσματα».

Ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ, Κ. Μίχαλος επεσήμανε την ανάγκη να επιτευχθεί ένα μίνιμουμ συνεννόησης των πολιτικών δυνάμεων ενώ η πρόεδρος του Συλλόγου Αποφοίτων του LSE, Μ.Ξυτάκη φάνηκε αισιόδοξη για τα περιθώρια συνεννόησης κυβέρνησης-ΣΥΡΙΖΑ Τα θέματα των πανεπιστημίων αποτέλεσαν και ένα μεγάλος μέρος των ερωτήσεων του κοινού προκαλώντας μία ακόμη αντιπαράθεση των κκ Βορίδη και Σταθάκη με τον πρώτο να αναρωτιέται γιατί είναι τόσο κακό να υπάρχουν ιδιωτικά πανεπιστήμια και τον δεύτερο να δηλώνει κάθετα αντίθετος ισχυριζόμενος μάλιστα πως ακόμη και στις ΗΠΑ υπάρχει μόλις ένα ιδιωτικό Πανεπιστήμιο.

Στο πλαίσιο αυτής της θεματικής η συζήτηση έφτασε και στις κομματικές νεολαίες οπότε και τέθηκε η ερώτηση γιατί δεν καταργούνται. Σε αυτό τουλάχιστον το ζήτημα υπήρξε συναίνεση. Τόσο ο κ.Βορίδης όσο και ο κ.Σταθάκης ήταν αρνητικοί με τον πρώτο να θέτει μόνο θέμα δημιουργίας ενός κανονιστικού πλαισίου και τον δεύτερο να επιμένει ότι η δράση τους δεν πλήττει λειτουργίες των πανεπιστημίων.

Δημοφιλή