Η ιστορία του ανθρώπου που κατάφερε να δραπετεύσει από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Βόρειας Κορέας

Η ιστορία του ανθρώπου που κατάφερε να δραπετεύσει από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Βόρειας Κορέας
Sung-ryong Kim/ Studio Bob

Είναι ο άνθρωπος που το 2012 έστρεψε τα παγκόσμια βλέμματα στις σκληρές συνθήκες που επικρατούν στη Βόρεια Κορέα. Mε το βιβλίο του «Απόδραση από το στρατόπεδο 14». Ο Shin Dong- Hyuk στο βιβλίο περιγράφει λεπτομερώς τη ζωή του ίδιου στο εν λόγω στρατόπεδο, καθώς και την μετέπειτα διαφυγή του προς τα Νότια.

Από την έκδοση του βιβλίου του και μετά, ο νεαρός Κορεάτης είναι σκληρός επικριτής του καθεστώτος της Βόρειας Κορέας, και των δεδομένων που επικρατούν εκεί γύρω από τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Ωστόσο, τον Ιανουάριο του 2015 έγινε κριτική στον Shin από μόνιμους υπαλλήλους της Βόρειας Κορέας και άλλους φυγάδες. Όπως υποστηρίζουν, υπάρχουν ανακρίβειες μέσα στο βιβλίο του Shin. Ο ίδιος παραδέχθηκε ότι όντως υπήρχαν ανακρίβειες, συμπεριλαμβανομένου του κομματιού που μιλούσε για τις συνθήκες που οδήγησαν στην εκτέλεση της μητέρας του και του αδερφού του.

Παραδέχτηκε επίσης, ότι ενώ αρχικά είχε καταθέσει ότι είχε περάσει όλη τη ζωή του στο στρατόπεδο 14 -ένα από τα χειρότερα στρατόπεδα της περιοχής- τελικά είχε περάσει πολλά χρόνια της ζωή του σε αυτό με το νούμερο 18. Το οποίο είχε λιγότερο «κακή φήμη».

Πολλοί σχολιαστές λένε πάντως, ότι παρά το γεγονός ότι κάποιες λεπτομέρειες της περιπέτειας του έχουν «αλλάξει» για αν μεταφερθούν στο χαρτί, η ιστορία είναι εξίσου σημαντική. Η φυλάκιση, τα βασανιστήρια, η εκτέλεση των μελών της οικογένειας του και η διαφυγή, είναι όλα πραγματικά γεγονότα.

Ο Shin κράτησε τη σιωπή του κατά την διάρκεια όλης αυτής της διαμάχης. Επικοινωνούσε μόνο με τον βιογράφο του, Blaine Harden. Τον περασμένο μήνα όμως, ο ίδιος συμφώνησε να παραχωρήσει μια συνέντευξη στη Huffington Post Κορέας. Ακολουθούν τα σημαντικότερα σημεία της.

Υπήρξε διαμάχη μετά τις αλλαγές στις δηλώσεις σας, ιδιαίτερα σε ότι είχε να κάνει με το στρατόπεδο 14. Παραδεχτήκατε ότι η ηλικία στην οποία βασανιστήκατε, δεν ήταν αυτή που γράφατε στο βιβλίο

Αναγνωρίζω ότι οι πρόσφατες αντιπαραθέσεις δημιουργήσατε πολλά προβλήματα. Αν το μόνο που έχουν να ρωτήσουν οι άνθρωποι είναι: «Γιατί αναφέρετε ότι βασανιστήκατε στην ηλικία των 13 αντί των 20;», τότε δεν έχω καμία απάντηση. Είναι καλύτερα να πως ότι υπήρχαν πράγματα που επέλεξα να μην δημοσιοποιήσω. Υπήρχαν πράγματα που δεν θα μπορούσε να αποκαλύψει ένας άνθρωπος με αξιοπρέπεια. Αν ήξερα ότι η ζωή μου θα έχει την εξέλιξη που βλέπω σήμερα, θα είχα αποκαλύψει τα πάντα, χωρίς να λογαριάζω το πόσο επώδυνο θα ήταν για μένα.

Όλα όσα έχω δημοσιοποιήσει, είναι γεγονότα που τα έχω δει και ζήσει από πρώτο χέρι. Τα σημάδια από τα βασανιστήρια στο στρατόπεδο 14 παραμένουν στο σώμα μου. Και δείχνουν ότι είμουν κρεμασμένος ανάποδα και γυμνός. Τα σημάδια των καρφιών στα χέρια μου και οι πληγές από τα δεσμά στου αστραγάλους μου αποδεικνύουν το τι έζησα εκεί.

Έχω επίσης εγκαύματα. Προσπάθησαν να με πυρπολήσουν. Όλες αυτές οι άσχημες καταστάσεις λοιπόν έχουν περιγραφεί λεπτομερώς. Υπάρχουν όμως και άλλα παρόμοια πράγματα, που δεν θα ήθελα να δημοσιοποιήσω.

Τι θέλετε να κρύψετε;

Το γεγονός ότι η μητέρα μου και ο αδερφός μου εκτελέστηκαν λόγω της κατάθεσης μου.

Γιατί δεν είπατε από την αρχή την αλήθεια;

Ντράπηκα. Ποιος μπορεί να πει μια τέτοια ιστορία χωρίς ντροπή; Στη Βόρεια Κορέα οι άνθρωποι είναι είναι τόσο βαριά «ιδεολογικά εκπαιδευμένοι» που ακόμα και αν ένα μέλος της οικογένειας κάνει κάτι κακό, θα το καταδώσουν. Η μητέρα μου και ο αδερφός μου, μου εκμυστηρεύτηκαν ότι θέλουν να αποδράσουν από το στρατόπεδο και εγώ του κατέδωσα. Τελικά, με παρασκηνιακές διαδικασίες, οι δυο τους κατηγορήθηκαν για έναν φόνο που δεν είχαν διαπράξει, έτσι ώστε να βρεθεί η αφορμή και να οδηγηθούν στην εκτέλεση.

Την μέρα της δημόσιας εκτέλεσης του, εγώ και ο πατέρας μου παρακολοθήσαμε τα όσα διαδραματίστηκαν από την πρώτη σειρά. Το σώμα της μητέρα μου ήταν πρισμένο, αλλά δεν έιμαι σίγουρος αν ήταν από την πείνα ή από ξυλοδαρμό. Αργότερα άκουσα από έναν υπαλληλο, ότι η ίδια ζήτησε να δοθεί η μερίδα του φαγητού της στον αδερφό μου. Η μήτέρα μου με κοίταξε την τελευταία στιγμή πριν εκτελεστεί αλλά δεν μπόρεσα να την κοιτάξω στα μάτια. Η ίδια κρεμάστηκε και ο αδερφός μου πυροβολήθηκε.

Κάποιοι με ρωτούν πως μπόρεσα να καταδώσω τη μητέρα μου. Αλλά αυτό είναι αποτέλεσμα του περιβάλλοντος που υπάρχει στο συγκεκριμένο στρατόπεδο. Εκεί δεν υπάρχει συναίσθημα. Όλοι οι κρατούμενοι σου φαίνονται ίδιοι.

Πως μπορούν να εκτελέσουν δημόσιο ανθρώπους μπροστά στην οικογένεια τους, ακόμα και στην Βόρεια Κορέα;

Αυτή είναι η Βόρεια Κορέα. Προσπάθησαν να συγκεντρώσουν όσο το δυνατό περισσότερους ανθρώπους για τις δημόσιες εκτελέσεις. Έτσι ώστε το γεγονός να έχει μεγαλύτερη επίδραση. Τώρα, πολλοί μιλούν για την σκληρότητα των εκτελέσεων του ISIS που βλέπουμε μέσω των βίντεο. Θα πρέπει να σας πω ότι τα πράγματα που συμβαίνουν στη Βόρεια Κορέα είναι πολύ πιο άθλια, αλλά «αόρατα».

Γιατί αποφάσισες να ανασκευάσεις τη μαρτυρία σου;

Η Βόρεια Κορέα έβγαλε στη δημοσιότητα ένα βίντεο που απέκλινε από την πραγματικότητα. Αγανάκτησα ακόμα περισσότερο γιατί χρησιμοποίησαν τον πατέρα μου, ο οποίος εξακολουθεί να υποφέρει εκεί, για λογαριασμό τους. Θέλουν να «χρεώσουν» στην μητέρα μου και στον αδερφό μου μια δολοφονία για να δικαιολογήσουν την εκτέλεση. Η αθλιότητα της Βόρειας Κορέας με εξόργισε. Και αποφάσισα να μην κρατήσω κρυφά κάποια πράγματα. Ο σημαντικότερος λο΄γος για τον οποίο δεν έλεγα όλη την αλήθεια, ήταν η οικογένεια μου.

Έχετε μετανιώσει για την μετέπειτα δουλειά σας ως ακτιβιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων;

Δεν ήθελα αυτόν τον τρόπο ζωής. Δεν είναι διασκέδαση να πετάς προς τον ΟΗΕ για να πεις τα προβλήματα σου. Είναι πολύ δύσκολο να καταθέτεις ξανά και ξανά για τα βασανηστήρια που έχεις ζήσει. Κάθε φορά που μιλάω για κάτι τέτοιο, αυτό έρχεται στα όνειρα μου το ίδιο βράδυ, σαν εφιάλτης. Είναι άσχημες εμπειρίες που θα προτιμούσα να ξεχάσω.

Δεν υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που να δίνουν σημασία στα δεδομένα που επικρατούν γύρω από τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Βόρεια Κορέα

Αυτό είναι μια θλιβερή αλήθεια. Οι άνθρωποι στη Νότια Κορέα έχουν επίσης αποκτήσει «ανοσία» και δεν δίνουν σημασία πια. Μετά τη διαμάχη για το βιβλίο, διάβασα σχόλια και ορισμένα άρθρα που μου εύχονταν να πεθάνω. Μου έκαναν κριτική γιατί πήγα και κατέθεσα στον ΟΗΕ. Είναι τρομακτικό ότι υπάρχουν άνθρωποι στη Βόρεια Κορέα που επαινούν τον δικτάτορα της Βόρειας πλευράς. Πρέπει να σταματήσουμε τον πόνο που ζήσαμε εμείς οι ίδιοι, αλλά αυτό θα είναι δυνατό μόνο με τη βοήθεια της παγκόσμια κοινότητας.

Θα συνεχίσεις τον ακτιβισμό σου για τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Βόρεια Κορέα;

Αυτό που κάνω είναι να ενοχλώ τη Βόρεια Κορέα. Είναι καθήκον μου να αλλάξει το καθεστώς εκεί. Πότε δεν έχω πει τέτοια πράγματα στο παρελθόν. Αλλά τώρα ο στόχος μου είναι να αλλάξουν τα πράγματα στη Βόρεια Κορέα και να έρθει πίσω η αξιοπρέπεια της οικογένειας μου. Και να απαλλαγούμε από όλα τα στρατόπεδα εργασίας.

Η Βόρεια Κορέα πρέπει να αποδεχθεί τους διεθνείς ερευνητές. Πρέπει να συναντήσω επίσης τον πατέρα μου, για να μάθω γιατί είχε αρχικά συλληφθεί ως πολιτικός κρατούμενος. Θα πάω πίσω στα στρατόπεδα συγκέντρωσης με την Επιτροπή Έρευνας του ΟΗΕ, προκειμένου να έρθει στο φως η αλήθεια. Δεν νομίζω ότι αυτό είναι αδύνατο.

Δημοφιλή