Economist: Όχι Grexit, αλλά...Brexit. Γιατί και πώς η Βρετανία θα μπορούσε να βγει από την Ε.Ε.

Economist: Όχι Grexit, αλλά...Brexit. Γιατί και πώς η Βρετανία θα μπορούσε να βγει από την Ε.Ε.
Britain's Prime Minister and leader of the Conservative Party, David Cameron, gives a speech during his general election campaign visit at the Institute of Chartered Accountants in London on Monday April 27, 2015. Britain goes to the polls on May 7 to elect a new parliament. (Adrian Dennis/Pool Photo via AP)
Britain's Prime Minister and leader of the Conservative Party, David Cameron, gives a speech during his general election campaign visit at the Institute of Chartered Accountants in London on Monday April 27, 2015. Britain goes to the polls on May 7 to elect a new parliament. (Adrian Dennis/Pool Photo via AP)
ASSOCIATED PRESS

Όπως φαίνεται, ο όρος «Grexit», που δημιουργήθηκε – ως γνωστόν- για να περιγράψει μια ενδεχόμενη έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη (και ίσως και από την Ε.Ε.) . Ωστόσο, πλέον ένας νέος όρος, από την ίδια «σχολή» αρχίζει να ακούγεται στην Ε.Ε.: ο λόγος για το «Brexit», δηλαδή μια πιθανή έξοδο της Μ. Βρετανίας από την Ε.Ε.

Όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του Economist, κατά την προεκλογική καμπάνια στο Ηνωμένο Βασίλειο ένα «Brexit» φαντάζει πλέον υπαρκτό ενδεχόμενο. Ο πρωθυπουργός της χώρας, Ντέιβιντ Κάμερον, έχει υποσχεθεί σχετικό δημοψήφισμα στα τέλη του 2017 αν οι Συντηρητικοί παραμείνουν στην εξουσία, ενώ άλλα μικρότερα κόμματα- με χαρακτηριστικό παράδειγμα το UKIP του Νάιτζελ Φάραντζ- έχουν την έξοδο από την Ε.Ε. ως έναν εκ των βασικών στόχων τους. Επίσης, δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ένα δημοψήφισμα τέτοιου είδους θα έπαιρνε χαρακτήρα «θρίλερ».

Όπως επισημαίνει ο Economist, ακόμα και στα «καλύτερά» της, η Βρετανία ήταν ένα μέλος της Ε.Ε. με ιδιαίτερη σχέση με την Ένωση. Οι πρώτες κυβερνήσεις των Εργατικών απέρριψαν την ευκαιρία συμμετοχής στις διαπραγματεύσεις τη δεκαετία του 1950 που οδήγησαν μακροπρόθεσμα στη γένεση της Ε.Ε. Έκτοτε, η Βρετανία τηρεί αρκετά σκεπτικιστική τάση απέναντι στο ευρωπαϊκό «εγχείρημα», με την χώρα να χαρακτηρίζεται «awkward partner» (αμήχανος εταίρος). Η Βρετανία εισήλθε στις τότε Ευρωπαϊκές Κοινότητες το 1973, καθώς η Ευρώπη τα πήγαινε καλά οικονομικά, ωστόσο ακολούθησε δημοψήφισμα το 1975, με το «ναι» να κερδίζει.

«Ωστόσο, κατά τις τελευταίες δεκαετίες οι βρετανικές κυβερνήσεις έχουν κρατήσει απόσταση καθώς άλλοι στην Ευρώπη επιδιώκουν “ακόμα στενότερη ένωση”» τονίζεται, ενώ γίνεται αναφορά στο ότι η Βρετανία είναι εκτός ευρώ και συνθήκης Σένγκεν. «Η παραδοσιακή εχθρότητα προς την Ε.Ε. έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια με την άφιξη εκατοντάδων χιλιάδων ανατολικοευρωπαίων (νόμιμα, υπό τους κανόνες της Ε.Ε.) για να βρουν δουλειά», κάτι που έκανε κόμματα όπως το UKIP να αντιδρούν έντονα.

Ωστόσο, σημειώνεται, δεν είναι ξεκάθαρο πώς θα λειτουργούσε το δημοψήφισμα, καθώς καμία χώρα δεν έχει κάνει κάτι ανάλογο στο παρελθόν. Ο Κάμερον έχει υποσχεθεί επαναδιαπραγμάτευση των όρων της σχέσης της Βρετανίας με την Ε.Ε. πριν από την ψηφοφορία, με σκοπό την επίτευξη καλύτερης συμφωνίας για τη χώρα. Αν αυτές οι διαπραγματεύσεις πάνε καλά, τότε η κυβέρνησή του θα μπορούσε να προτείνει παραμονή στην Ε.Ε. Αν όχι, τότε μια Συντηρητική κυβέρνηση μπορεί να στήριζε τη θέση περί εξόδου. Παρόλα αυτά, σημειώνεται ότι είναι εντελώς αβέβαιο πού θα έχουν καταλήξει αυτές οι διαπραγματεύσεις την κρίσιμη στιγμή. Υπογραμμίζεται, ωστόσο, ότι οι Εργατικοί και οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες είναι κατά του δημοψηφίσματος.

«Οι συνέπειες ενός Brexit είναι δύσκολο να υπολογιστούν. Αυτοί που είναι υπέρ του υποστηρίζουν με πάθος ότι θα απελευθέρωνε τη Βρετανία από την ασφυκτική λαβή της γραφειοκρατίας της Ε.Ε. και του πολιτικού παρεμβατισμού, και θα ελευθέρωνε τις επιχειρήσεις της χώρας ώστε να μπορούν να εμπορεύονται με μεγαλύτερη επιτυχία με τον υπόλοιπο κόσμο. Αυτοί που είναι εναντίον του Brexit υποστηρίζουν, με αντίστοιχο πάθος, ότι θα έθετε σε κίνδυνο το εμπόριο της Βρετανίας με τον μεγάλο οικονομικό της εταίρο. Ένα Brexit θα καθιστούσε επίσης τη χώρα πολύ λιγότερο ελκυστικό προορισμό για ξένες επενδύσεις, καθώς πολλές εταιρείες έρχονται στη χώρα εν μέρει εξαιτίας της πρόσβασής της στις αγορές της Ε.Ε. Στην πραγματικότητα, πολλά θα εξαρτηθούν από το πώς θα είναι οι σχέσεις της Βρετανίας με την Ε.Ε. μετά από ένα Brexit. Η χώρα θα μπορούσε να γίνει σαν την Ελβετία, η οποία έχει σχέση με την Ε.Ε., ή σαν τη Νορβηγία και την Ισλανδία, βρίσκονται εντός του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου, και ως εκ τούτου στην εσωτερική αγορά, αλλά χωρίς τη δύναμη να αλλάξουν τους κανόνες αυτής της αγοράς. Ή, η Βρετανία θα μπορούσε να έβρισκε την περιφρονημένη Ε.Ε. απρόθυμο συνεργάτη. Αυτό που είναι ξεκάθαρο, ωστόσο, είναι πως οποιοδήποτε δημοψήφισμα θα προκαλούσε μια παρατεταμένη περίοδο αβεβαιότητας, τόσο πριν όσο και μετά το γεγονός. Αυτό από μόνο του θα προκαλούσε μεγάλη πολιτική και οικονομική αναταραχή στη Βρετανία, ανεξαρτήτως του ίδιου του δημοψηφίσματος» καταλήγει o Economist.

Δημοφιλή