Συνέντευξη: Η Κολομβιανή που ξεσήκωσε τα κοινωνικά δίκτυα για να σώσει το σπίτι της μητέρας της από τις τράπεζες

Συνέντευξη: Η Κολομβιανή που ξεσήκωσε τα κοινωνικά δίκτυα για να σώσει το σπίτι της μητέρας της από τις τράπεζες
Facebook

Όταν ανήρτησε ένα βίντεο στον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook, επιθυμόντας να γνωστοποιήσει την υπόθεση της, εκείνο έφτασε εντός λίγων ημερών τις 350.000 προβολές και αναδημοσιεύτηκε από περισσότερους από 40.000 άλλους χρήστες, από κάθε γωνιά του πλανήτη.

Καθώς το ενδιαφέρον αυξανόταν, και η ίδια πέραν των μηνυμάτων συμπαράστασης που λάμβανε, δεχόταν και ερωτήσεις, τόσο όσον αφορά λεπτομέρειες σχετικά με την υπόθεση της, όσο και για τους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσε να την βοηθήσει κανείς, η Diana Carolina Pineda, η δημοσιογράφος από την Κολομβία που αποφάσισε να ξεσηκώσει τα κοινωνικά δίκτυα, για να σώσει το σπίτι της μητέρας της από μια τράπεζα της χώρας της και τη διαφθορά, δημοσίευσε και δεύτερο και τρίτο βίντεο, που ταξίδεψαν εξίσου- και εξίσου γρήγορα- ανά τον κόσμο. Ακόμη, δημιούργησε το hashtag #MiCasaEsMia (σ.σ. Το σπίτι μου είναι δικό μου), το οποίο πλέον θα περίκλειε όσα αφορούσαν και αφορούν την έκβαση της υπόθεσης.

Με τη βοήθεια της τεχνολογίας του σήμερα- μέσω ηλεκτρονικών μηνυμάτων, τηλεφωνημάτων και κλήσεων στο Skype- η HuffPost Greece προσέγγισε την Diana Carolina και εκείνη δέχθηκε να διηγηθεί την ιστορία της.

«Απλώς αποφάσισα να δώσω έναν αγώνα, μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα, για τον αγώνα που η μητέρα μου και 10 ακόμη οικογένειες δίνουν εναντίον της τράπεζας AV Villas για περισσότερα από 17 χρόνια τώρα”, λέει. Και προσθέτει: «Θα προσπαθήσω να είμαι όσο το δυνατόν πιο σύντομη, για εκείνους που δεν έχουν δει τα βίντεο και πιστεύουν, ίσως, πως βρίσκονται στην ίδια θέση ή έχουν βιώσει κάτι ανάλογο. Στο τέλος, θα μου πείτε εσείς εάν συμφωνείτε μαζί μου ή όχι».

Τι συνέβη, λοιπόν;

«Να τα πάρουμε απ' την αρχή. Στις 14 Απριλίου του 1998- ναι, μιλάμε για τον περασμένο αιώνα- η μητέρα μου αγόρασε ένα διαμέρισμα, στην συνοικία Milenta, της Bogotá, πρωτεύουσας της Κολομβίας. Πλήρωσε κανονικά την κατασκευαστική εταιρία INGENIERÍA Y CAPITALES LTDA, στην οποία ανήκε και όλο το συγκρότημα, στο οποίο βρισκόταν το διαμέρισμα. Μας έδωσαν όλα τα απαραίτητα έγγραφα και τις άδειες, και η πράξη αγοράς καταγράφηκε στο σχετικό κρατικό μητρώο. Νούμερο 2034, στο μητρώο 37, για να είμαστε ακριβείς».

«Εγώ ήμουν μικρή τότε, έφηβη. Αλλά θυμάμαι να πηγαίνω στα γραφεία τους στη συνοικία του San Luis, όπως θυμάμαι και την χαρά και την ικανοποίηση της μητέρας μου, που αγόραζε το διαμέρισμα εκείνο δίχως να χρωστάει ένα πέσο στον οποιονδήποτε, αποκλειστικά με πόρους από δική της εργασία».

«Όπως αποδείχθηκε, όμως, όλο το οικόπεδο, στο οποίο ανήκε το συγκρότημα, η κατασκευαστική το είχε υποθηκευμένο στην τράπεζα Ahorramas- που σήμερα ονομάζεται AV Villas και αποτελεί έναν εκ των κολοσσών της χώρας. Έτσι, όταν η κατασκευαστική εταιρία δήλωσε πτώχευση και τέθηκε σε καθεστώς εκκαθάρισης και επίβλεψης, η τράπεζα θέλησε να διασφαλίσει τα χρήματα της. Λογικό. Τότε ξεκίνησαν όλα όμως, γιατί η AV Villas μήνυσε την μητέρα μου και τις άλλες 10 οικογένειες που έμεναν στο συγκρότημα, ζητώντας να καταβάλλουν ολόκληρο το χρέος που της χρώσταγε η κατασκευαστική εταιρία που είχε πτωχεύσει. Μιλάμε για 400 εκατομμύρια πέσος της εποχής εκείνης, για χρέος μια εταιρίας σε άλλη και όχι ενός ανθρώπου, σκεφτείτε τώρα για πόσα χρήματα μιλάμε”.

Όπως είναι λογικό, τότε ξεκίνησε μια μακρά δικαστική διαμάχη ανάμεσα στις δύο πλευρές με την οικογένεια της Diana να δικαιώνεται αρχικά έπειτα από 8 χρόνια και στην συνέχεια η πλευρά της τράπεζας να ασκεί έφεση και να την κερδίζει. Στα χρόνια αυτά, και κείνα που θα ακολούθούσαν, παρεβλήθησαν πολλά: ύποπτες συμπεριφορές δικαστών, αναβολές, μέλη του Προεδρείου που τοποθετούνταν ή ανακαλούνταν από την υπόθεση, ανάλογα με τις προθέσεις τους".

Η απόφαση εκδόθηκε με 4 μέλη της Έδρας συνολικά να ψηφίζουν υπέρ της τράπεζας, ενώ 2 απείχαν τις ψηφοφορίας.

«Εγώ δεν είμαι δικηγόρος», λέει στην HuffPost Greece η Diana Carolina Pineda. «Αλλά έχω έναν δικηγόρο που μου εξηγεί τα πάντα και μου είπε πως σύμφωνα με τον νόμο που ισχύει στην Κολομβία, η Έδρα για να εκδώσει μια απόφαση τέτοιου είδους θα πρέπει να αποτελείται από ένα σύνολο ατόμων που αντιστοιχεί σε μονό αριθμό. Και, υποθέτω, το 4 δεν είναι μονό νούμερο. Εκτός, αν είμαι τόσο κακή στα μαθηματικά της πρώτης τάξης, βέβαια».

Με την καθοδήγηση του δικηγόρου της, η οικογένεια εξέτασε τα δικαιώματα προσφυγής που είχε. Αιτήθηκε τον επανακαθορισμό των ατόμων που θα αποτελούσαν το Προεδρείο, προκειμένου να επανεξεταστεί η υπόθεση. Δεν τα κατάφερε. Στις 22 Αυγούστου απέστειλε μια ανοιχτή επιστολή προς το Συνταγματικό Δικαστήριο, εξηγώντας την όλη υπόθεση, αλλά «είμαστε σαν τη Ροζίτα, τη γεροντοκόρη», λέει η Diana. «Ακόμη περιμένουμε».

Την ίδια στιγμή, εναντίον του Geman Pena Beltran-τoυ δικαστή της δικής τους υπόθεσης, με την ύποπτη συμπεριφορά- έχει ασκηθεί ποινική δίωξη και έχει αποπεμφθεί από την θέση του, γιατί σε έγγραφα που βρέθηκαν στα γραφεία της διεύθυνσης της τράπεζας, αποδείχθηκε πως είχε επέμβει ο ίδιος, διορθώνοντας λάθος στοιχεία και αριθμούς.

«Αυτό, με λίγα λόγια σημαίνει πως έκανε αυτό που ήθελε εκείνος, δίχως να ακολουθήσει τη διαδικασία που πρέπει σύμφωνα με τον νόμο. Αυτό στη χώρα μου, και κάθε άλλη χώρα ελπίζω, ονομάζεται πλαστογραφία δημοσίων εγγράφων».

Ti συμβαίνει με τις άλλες οικογένειες, που δίνουν και εκείνες τον δικό τους αγώνα για περισσότερα από 15 χρόνια;

«Καθώς είμαστε 11 οικογένειες συνολικά, κάθε ιστορία είναι διαφορετική. Για παράδειγμα, η Norita είναι μια ηλικιωμένη κυρία, που κάποια στιγμή, όταν οι κόρες της παντρεύτηκαν, πούλησε το σπίτι της, γιατί ήθελε κάτι μικρότερο. Με τα χρήματα από την πώληση, αγόρασε το διαμέρισμα αυτό. Έχει προβλήματα με την καρδιά της και έχει υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο, δεν πρέπει να βιώνει εντάσεις, λένε οι γιατροί. Και δείτε τι βιώνει τόσα χρόνια τώρα. Ή η κυρία Fanny από την άλλη. Είναι χήρα, ο άνδρα της άφησε πίσω κάποια χρηματαγια να μπορέσει να διασφαλίσει κάποια στέγη για τις κόρες της. Τώρα είναι γιαγιά η ίδια και ακόμη παλεύει γιατο διαμέρισμα της».

«Το περίεργο της υπόθεσης είναι πως σε μια άλλη πολυκατοικία, που ανήκε και κείνη στην κατασκευαστική που χρεοκόπησε και κατέληξε στην ίδια τράπεζα, όπως κι εμεις, οι ιδιοκτήτες που καλούνταν να αντιμετωπίσουν το ίδιο πρόβλημα με εμάς, στο τέλος δικαιώθηκαν. Απλώς, επειδή έτυχε να εξετάσει την υπόθεση τους άλλος δικαστής. Είναι καλά και είναι στα διαμερίσματα τους, κανονικά, ως ιδιοκτήτες- εμείς γιατί όχι;»

«Ξέρω πως είναι μια μάχη του Δαβίδ ενάντια στον Γολιάθ, αλλά τι άλλο μπορώ να κάνω; Στα χαρτιά, φαίνεται να την έχουμε χάσει την υπόθεση.Αλλά δεν θα επιτρέψω να βγάλουν τη μητέρα μου από το σπίτι ύστερα από 35 χρόνια δουλειάς, με το έτσι θέλω".

Ποιά ήταν η αντίδραση των αθρώπων, εκτός Κολομβίας ή του ευρύτερου κύκλου της Diana;

«Όταν δημοσίευσα τα βίντεο μου στο Facebook και το Youtube, έγιναν πολύ γρήγορα viral, η υπόθεση έλαβε έκταση και στο Twitter και το Instagram και άρχισαν να μου γράφουν άνθρωποι από πολλές διαφορετικές χώρες- για παράδειγμα, από την Ισλανδία και την Αυστραλία, τη Γερμανία, την Ισπανία και τη Χιλή ή τον Καναδά. Από κάθε γωνιά του πλανήτη. Πολλοί από εκείνους που επικοινώνησαν μαζί μου, είχαν να μου διηγηθούν αντίστοιχες καταστάσεις που είχαν συμβεί στους ίδιους ή κοντινά τους άτομα.

«Υπάρχει, για παράδειγμα, μια ανάλογη υπόθεση, με την ίδια τράπεζα μάλιστα στην Pereira, άλλη στην Villavicencio και άλλη στην Medellín. Ένας άλλος άνδρας που επικοινώνησε μαζί μου, μου είπε πως η τράπεζα τον άφησε ήσυχο μόλις τους έδωσε 40.000 δολάρια περίπου. Ε, λοιπόν, λυπάμαι, αλλά δεν πρόκειται να πληρώσω ούτε ένα πέσο παραπάνω για κάτι που είναι δικό μου. Της μητέρας μου, δηλαδή».

Σύντομα, όμως, με την Diana Carolina Pineda επικοινώνησε και η τράπεζα- μέσω Διαδικτύου, με ένα απλό μήνυμα στο Twitter.

«Δύο ημέρες αφότου άρχισα τις κινητοποιήσεις μου στα κοινωνικά δίκτυα, επικοινώνησαν μαζί μου από τη διεύθυνση της AV Villas. Θα μπορούσαμε να σας βοηθήσουμε με κάτι; , Στείλτε μας μήνυμα, μου είπαν. Δεν ήξερα αν έπρεπε να κλάψω ή να γελάσω, ειλικρινά. Περισσότερα από 15 χρόνια μετά θέλουν να διορθωθούν τα πράγματα με ένα μήνυμα. Εγώ τους έδωσα, με πολύ ευγενικό τρόπο, το τηλέφωνο του δικηγόρου μου. Και τους ενημέρωσα πως θα συνέχιζα την προσπάθεια μου, πως δεν είχα πρόθεση να σταματήσω».

Πως μπορεί να βοηθήσει κανείς;

«Αυτή τη στιγμή κάνω μια προσπάθεια μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα, στην οποία με υποστηρίζουν άνθρωποι από όλο τον κόσμο. Στέλνουν τα δικά τους βίντεο, φωτογραφίες και κείμενα ή τα ανεβάζουν με το hashtag #MiCasaEsMia. Το υλικό είναι κάθε είδους- σοβαρά κείμενα, αστείες φωτογραφίες πραγματικές ή που έχουν υποστεί επεξεργασία, χιουμοριστικά βίντεο. Η κύρια ιδέα, σίγουρα, είναι να γνωστοποιηθεί όσο το δυνατόν η αδικία που λαμβάνει χώρα στη γωνιά αυτή του κόσμου που λέγεται Κολομβία και γιατί όχι να γνωστοποιηθούν και άλλες ιστορίες, από άλλες χώρες».

Και νομικά, τι αναμένεται;

«Το τελευταίο που κάναμε από την πλευρά μας εμείς, εκτός Διαδικτύου, ήταν να κινηθούμε δικαστικά εναντίον της απόφασης του δικαστηρίου της Bogota. Εάν περάσει η προσφυγή μας, θα μπορέσουμε να διεκδικήσουμε αποζημίωση από το Κράτος για όλη αυτή την υπόθεση αλλά για να είμαι ειλικρινής, δεν έχω πολλές ελπίδες: ξέρω πως είναι μια διαδικασία που μπορεί να πάρει άλλα 15 χρόνια».

«Μπορείτε να ανεβάσετε τα βίντεο ή τις φωτογραφίες σας με το hashtag #MiCasaEsMia ή να μου τα στείλετε στο micasaesmia1@gmail.com. Επίσης, στην πλατφόρμα Change.org συγκεντρώνω υπογραφές. Μπορείτε να μπείτε στο www.change.org/micasaesmia και να με βοηθήσετε, υπογράφοντας και εσείς στον σκοπό μου. Κάντε ένα κλικ!».

Κάτι τελευταίο;

«Το μόνο που μου μένει να πω είναι #MiCasaEsMia- το σπίτι μου είναι δικό μου. Τι άλλο; Και πολλές ευχαριστίες που δημοσιοποιείτε την προσπάθεια μου».

Μπορείτε να δείτε τα βίντεο της Diana Carolina Pineda, εδώ

Μπορείτε να ενισχύσετε την προσπάθεια της, υπογράφοντας εδώ

Δημοφιλή