Μετρώντας πλέον αντίστροφα για το Ευρωμπάσκετ, η HuffPost Greece
συνομιλεί με τον Κώστα Τσαρτσαρή για το στοίχημα της Εθνικής στη διοργάνωση του 2015, για τον Φώτη Κατσικάρη αλλά και για το θριάμβο της ομάδας στο Βελιγράδι, δέκα χρόνια πριν.
-Κώστα, πόσα χρόνια πάνε από την τελευταία φορά που αγωνίστηκες με τα χρώματα της Εθνικής;
-Στην Εθνική έπαιξα τελευταία φορά στο Παγκόσμιο το 2010. Δυστυχώς η τελευταία φορά δεν ήταν επιτυχημένη παρά το πολύ καλό ρόστερ, αποκλειστήκαμε στους 8 από τους Ισπανούς, σε μια πολύ δύσκολη διοργάνωση. Τελικά μείναμε εκτός οκτάδας.
-Θα έλεγες ότι είναι μία από τις χειρότερες στιγμές που έχεις ζήσει στην Εθνική;
-Όντως. Τις υπόλοιπες φορές που συμμετείχα είμαστε στην πεντάδα.
-Καλύτερη στιγμή;
-Σαφώς το χρυσό στο Βελιγράδι, ίσως η κορυφαία στιγμή στην καριέρα μου, η 2η θέση στο Τόκυο και η συμμετοχή στην πρώτη Ολυμπιάδα στην Αθήνα, όπου για μένα ήταν η πρώτη συμμετοχή στην Εθνική κι ήταν πολύ ξεχωριστή.
-Τι πήγε στραβά στο προηγούμενο Ευρωμπάσκετ κατά τη γνώμη σου;
-Τι πήγε στραβά στη Σλοβενία...Σαφώς κάποιοι τραυματισμοί της τελευταίας στιγμής, όπως του Βασίλη του Σπανούλη, που ήταν ο ηγέτης και δε μπόρεσε να βοηθήσει, η κακή ήττα από τη Φινλανδία που ήταν εκτός προγράμματος και μας πήγε πολύ πίσω. Πιθανότατα όλα αυτά, ίσως να μην υπήρχε καλή χημεία, ίσως οι προπονητές να είχαν μια λάθος φιλοσοφία.
-Άρα έπαιξε ρόλο το πρόσωπο του προπονητή;
- Δυστυχώς στην Ελλάδα ο πρώτος που κρίνεται είναι ο προπονητής, στις αποτυχίες. Στις επιτυχίες είναι οι παίχτες. Είναι φοβερό αυτό που συμβαίνει, πραγματικά, ο προπονητής είναι ο πρώτος στις αποτυχίες και ο τελευταίος στις επιτυχίες.
-Να πάμε στη σημερινή Εθνική: που είναι τα δυνατά της σημεία και που υστερεί κατά τη γνώμη σου;
- Οπωσδήποτε θα λέγαμε το βάθος που έχει το ρόστερ, δώδεκα ισάξιους παίκτες, το οποίο όμως θα μπορούσε να λειτουργήσει και σαν δίκοπο μαχαίρι, διότι όλες οι ομάδες χρειάζονται και παίκτες ρολίστες, ώστε να κάνουν τη «βρώμικη δουλειά», οπότε ένα στοίχημα μεγάλο είναι αν θα μπορέσει ο προπονητής να αφήσει δύο-τρεις παίχτες να κάνουν δύο βήματα πίσω για το καλό του συνόλου.
-Οπότε είναι θέμα διαχείρισης από πλευράς του προπονητή;
- Σαφώς ο προπονητής έχει μεγάλο ρίσκο, δεν έχει να κάνει μόνο με δώδεκα πολύ καλούς παίχτες, έχει να κάνει και με μεγάλες προσωπικότητες. Παιδιά που έχουν αρκετούς τίτλους στην καριέρα τους, οπότε είναι δύσκολο. Παρόλα αυτά ο Φώτης ο Κατσικάρης είναι πολύ έμπειρος προπονητής και νομίζω θα κάνει καλή διαχείριση.
«Δυστυχώς στην Ελλάδα ο πρώτος που κρίνεται είναι ο προπονητής, στις αποτυχίες. Στις επιτυχίες είναι οι παίχτες. Είναι φοβερό αυτό που συμβαίνει, πραγματικά, ο προπονητής είναι ο πρώτος στις αποτυχίες και ο τελευταίος στις επιτυχίες»
-Μπορείς να κάνεις πρόβλεψη ή αποφεύγεις τις προβλέψεις γενικά;
- Καλό είναι να κρατάμε ένα μικρό καλάθι, γιατί όσες φορές οι Έλληνες λέμε μεγάλα λόγια την πατάμε. Οπότε ας πάμε σιγά-σιγά, να περάσουμε τον όμιλο εξαρχής, μετά να πάμε ματς το ματς και μετά να δούμε τι γίνεται.
-Ποιοι πιστεύεις ότι είναι οι πιο δυνατοί αντίπαλοι σε αυτό το Ευρωμπάσκετ;
- Με βάση τα ως τώρα αποτελέσματα οι Γάλλοι είναι πραγματικά κάτι το φοβερό, οι Ισπανοί σαφώς, και δε μπορούμε φυσικά να αφήσουμε απ' έξω ούτε τους Σέρβους ούτε τους Κροάτες, ούτε τους Ιταλούς.
-Υπάρχει κάτι καινούριο που έχει προσθέσει κατά τη γνώμη σου στην ομάδα ο Φώτης Κατσικάρης στον τρόπο που αγωνίζεται η ομάδα;
- Κοίτα, νομίζω είναι δύσκολο να μπορέσεις να χαλιναγωγήσεις τόσους καλούς παίχτες. Το σημαντικότερο είναι να τους δώσεις την ελευθερία να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους. Βλέπουμε ότι ο Αντετοκούμπο παίρνει πολλές αρμοδιότητες είτε στην επίθεση είτε στην άμυνα, μπορεί να καλύψει δύο θέσεις άνετα, κι από κει και πέρα τα δύο «ελαφριά» σέντερ -θα τα ονόμαζα εγώ-δεν είναι τα παλιά κλασικά βαριά σέντερ, οι Κουφός και Μπουρούσης, οι οποίοι μπορούν και να τραβηχτούν και να σουτάρουν από μέση απόσταση, αλλά και να παίξουν άμυνα ψηλά.
-Ποια συμβουλή δίνεις σαν παλιότερος στα παιδιά που αγωνίζονται για πρώτη φορά σε τόσο μεγάλη διοργάνωση;
- Χαμηλά πάντα το κεφάλι, έχει πολλά σκαμπανεβάσματα, πολλές φορές εξαρτάσαι από τα αποτελέσματα των αντιπάλων, που το απεύχομαι αυτό, γιατί θα σημαίνει ότι θα χουμε κάνει ήττες εκτός προγράμματος, χρειάζεται συγκέντρωση κάθε μέρα, διότι τα παιχνίδια είναι back-to-back και δεν έχεις περιθώριο να αδειάσει το κεφάλι σου, οπότε τελειώνει το ένα παιχνίδι, βλέπεις τι λάθος έκανες, και πας στο επόμενο, για να είσαι πανέτοιμος.
-Από το 1 μέχρι το 10 πόσο σου λείπουν τέτοιες στιγμές σαν κι αυτές που θα δούμε στις οθόνες μας από αύριο;
-(χωρίς καν να το σκεφτεί)...Δέκα. Δεν το συζητάμε. Αλίμονο δέκα. Θα έβαζα και παραπάνω αν μου δινες το περιθώριο. Είναι κάτι το ξεχωριστό και συναρπαστικό να παίζεις για αυτή την ομάδα, ειδικά όταν ακούς τον Εθνικό Ύμνο. Είναι συγκλονιστικό.
-Ευχαριστώ.
-Καλή επιτυχία στην Εθνική μας.
*Οι υποχρεώσεις της Εθνικής μας για το Ευρωμπάσκετ 2015 αρχίζουν σήμερα, Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου με αντίπαλο την ΠΓΔΜ.