Μην αφήνετε τον Ντόναλντ Τραμπ να σας τρομάξει...ακόμα

Μην αφήνετε τον Ντόναλντ Τραμπ να σας τρομάξει...ακόμα
MARK LENNIHAN/ASSOCIATED PRESS

Οι φανατικοί της πολιτικής ανά τον κόσμο ανησυχούν ότι εμείς οι τρελοί Αμερικανοί θα κάνουμε έναν κρετίνο, ρατσιστή, απολυταρχικό δισεκατομμυριούχο ονόματι Ντόναλντ Τραμπ πρόεδρο των ΗΠΑ.

Αυτό είναι απόλυτα κατανοητό. Δεν έχει εκτοξευτεί στην κορυφή των δημοσκοπήσεων; Δεν έχουν τα πάθει τα αμερικανικά ΜΜΕ ψύχωση μαζί του και με τα νούμερα που φέρνει. Δεν έχουν οι ειδικοί που τον απέρριπταν αποδειχτεί ότι έκαναν λάθος σε κάθε σημείο της διαδρομής; Δεν είναι τα Πολλά Λεφτά το μόνο που έχει σημασία στη διεξαγωγή των αμερικανικών εκλογών; Δεν χρησιμοποιεί απλά πιο χονδροειδείς του συνηθισμένου για να εκφράσει μια ατζέντα αποκλεισμού και περιφρόνησης προς τους μετανάστες και τους ξένους, η οποία είναι ισχυρή όχι μόνο στις ΗΠΑ, αλλά και σε ολόκληρο τον πλανήτη;

Ναι, ναι, ναι, ναι και ναι.

Αλλά τίποτα από όλα αυτά δεν σημαίνει ότι ο Τραμπ θα ορκιστεί στα αλήθεια 45ος πρόεδρος των ΗΠΑ στις 20 Ιανουαρίου 2016. Ή ποτέ.

Για να καταλάβετε γιατί, πρέπει να κοιτάξετε λίγο καλύτερα τον τρελά (θαυμάσια; ) μακρύ, περίπλοκο και θεατρικό τρόπο με τον οποίο εμείς οι Αμερικανοί εκλέγουμε τον ηγέτη μας.

Αυτά είναι τα βασικά που πρέπει να θυμάστε:

Ένας μήνας=ένα έτος, και ένα έτος=μια ζωή. Τα γεγονότα τρέχουν πιο γρήγορα από ποτέ άλλοτε, εν μέρει επειδή οι διάρκειες προσοχής είναι μικρότερες από ποτέ άλλοτε. Ο Τραμπ ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του για το χρίσμα των Ρεπουμπλικανών ακριβώς πριν από τρεις μήνες. Τότε ήταν ένα «στίγμα στην οθόνη του ραντάρ» στις εθνικές δημοσκοπήσεις. Ό,τι ανεβαίνει τόσο γρήγορα, μπορεί να πέσει το ίδιο γρήγορα.

Κανείς δεν ψηφίζει μέχρι την 1η Φεβρουαρίου 2016. Έχουμε ακόμα 4,5 μήνες μέχρι οι Ρεπουμπλικανοί ψηφοφόροι να ρίξουν τις πρώτες ψήφους τους, στα συνέδρια της Αϊόβα. Μπορεί ο Τραμπ να διατηρήσει τον θόρυβο και τη μαχητικότητα της «εναντίον όλων» υποψηφιότητάς του; Όσο μεγαλύτερη η «μάχη», τόσο περισσότερο θα μετατραπεί αναπόφευκτα σε «κανονικό» υποψήφιο.

Ντιμπέιτ, ντιμπέιτ, ντιμπέιτ. Οι Ρεπουμπλικανοί αναμένεται να πραγματοποιήσουν τουλάχιστον εννιά ντιμπέιτ μέχρι τα τέλη της επόμενης άνοιξης, πριν «κλείσει» η κούρσα της υποψηφιότητας. Μπορεί ο Τραμπ να αποκαλύψει και υπερασπιστεί τις πολιτικές προτάσεις και τα σχέδια για μια νέα κυβέρνηση; Θα πρέπει να το κάνει για να καλύψει τον χρόνο. Οι κομπασμοί δεν θα τον κρατήσουν σε όλη τη διαδρομή.

Και λεφτά, λεφτά, λεφτά. Ο Τραμπ ισχυρίζεται ότι χρηματοδοτεί και θα χρηματοδοτεί ο ίδιος την καμπάνια του. Και γιατί όχι, από τη στιγμή που ισχυρίζεται ότι η περιουσία του ανέρχεται στα 10 δισ. δολάρια; Αλλά ακόμα και αν δεχτούμε αυτά τα στοιχεία, δεν είναι ξεκάθαρο πόσο «ρευστός» είναι ο πλούτος του και πόσο είναι στα αλήθεια πρόθυμος να ξοδέψει σε ένα περιβάλλον όπου ένας ή δύο αντίπαλοί του ίσως να είναι σε θέση να συγκεντρώσουν και να ξοδέψουν 500 εκατ. δολάρια. Θέλει στα αλήθεια ο Τραμπ να ξοδέψει τόσα πολλά; Και το σημαντικότερο, θέλει η κόρη του;

Οι λεπτομέρειες. Ο Τραμπ έχει υποβάλει μία λεπτομερή πολιτική πρόταση, στη μετανάστευση. Είναι γεμάτο διαλεκτικές λεπτομέρειες σχετικά με το να στέλνονται άνθρωποι πίσω από εκεί που ήρθαν. Πολιτικά μιλώντας, είναι το πιο ασφαλές ζήτημα για να κερδίσει την αρχική στήριξη των Ρεπουμπλικανών. Αλλά τώρα έχει πει ότι θα αποκαλύψει τις φορολογικές του προτάσεις. Οι προτάσεις του δεν είναι εντελώς ορθόδοξες εντός του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, κάτι που ίσως να αρχίσει να μειώνει το momentum του. Άλλες πολιτικές προτάσεις μπορεί να αποδειχτούν εξίσου πολύπλοκες, πολιτικά.

Το κατεστημένο. Είναι αλήθεια ότι οι «κυρίαρχες δυνάμεις» στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, σε μεγάλο βαθμό είναι «πρώην κυρίαρχες δυνάμεις». Αλλά βλέπουν μια ευκαιρία να κερδίσουν ξανά τον Λευκό Οίκο- συνεχίζοντας με τον έλεγχο του Κογκρέσου και, ονομαστικά, τον Ανώτατο Δικαστήριο- και θα πολεμήσουν μέχρι θανάτου για να μην αφήσουν αυτό το επίπεδο ελέγχου της Ουάσιγκτον να καταστραφεί από κάτι τύπους σαν τον Τραμπ. Θα χρειαστούν μήνες για να διαλέξουν τον υποψήφιό τους, αλλά θα το κάνουν. Και όταν το κάνουν, τότε θα «ανοίξουν πυρ» στον Ντόναλντ.

«Χερσαίες επιχειρήσεις». Μέχρι τώρα ο Τραμπ έχει επικεντρωθεί σε μαζικές συγκεντρώσεις. Αλλά αν είναι να νικήσει στην Αϊόβα και το Νιου Χαμσάιρ – που είναι απαραίτητα για αυτόν- πρέπει να εκτεθεί σε απρόβλεπτες «one-on-one» συζητήσεις. Μπορεί να συντρίψει αντιπάλους του με ένα αιχμηρό/ κακιασμένο σχόλιο- δεν τολμά να το κάνει αυτό με μεμονωμένους ψηφοφόρους. Αυτό θα παραβιάσει τις παραδοσιακές «τελετές πλυσίματος των ποδιών (όπως ο Πάπας)» της αμερικανικής πολιτικής.

Το βασικό του μήνυμα. Η σπίθα που άρχισε τη φωτιά του Τραμπ ήταν ο ρατσιστικός φόβος. Απέκτησε προγεφύρωμα στην πολιτική θέτοντας το ερώτημα εάν ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα γεννήθηκε στις ΗΠΑ. Προκάλεσε αίσθηση όταν υποστήριξε ότι πολλοί παράνομοι Μεξικανοί μετανάστες ήταν έμποροι ναρκωτικών και βιαστές. Τέτοια σχόλια του έδωσαν μια βάση, αλλά είναι περιορισμένη. Οι περισσότεροι Ρεπουμπλικανοί πραγματικά δεν πιστεύουν ότι μπορούν να κερδίσουν τον Λευκό Οίκο με το μήνυμα μίσους του Τραμπ.

Λάθη. Κανείς, ούτε ο Ντόναλντ Τραμπ, δεν μπορεί να κάνει μια ολόκληρη εκστρατεία χωρίς να παραπατήσει. Θα το κάνει, και αυτό θα μεγιστοποιηθεί λόγω της εγωπαθούς στάσης του.

Η συνδιάσκεψη του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος. Οι Ρεπουμπλικανοί δεν θα καταλήξουν επίσημα στον υποψήφιό τους για την προεδρία μέχρι τον Ιούλιο του 2016. Αυτό το έτος η συνδιάσκεψη θα λάβει χώρα στο Κλίβελαντ, που είναι η έδρα ενός άλλου Ρεπουμπλικανού υποψηφίου, του Τζον Κάσιχ, κυβερνήτη του Οχάιο, και δεν είναι ακριβώς «κοιτίδα» ριζοσπαστικών πολιτικών αλλαγών. Αν ο Τραμπ δεν έχει κερδίσει ξεκάθαρα την κούρσα μέχρι τότε, δεν θα είναι σε θέση να τα καταφέρει στην Quicken Loans Arena.

Οι γενικές εκλογές. Ένα από τα παράδοξα των αμερικανικών προεδρικών εκλογών είναι ότι περνούν πολύ περισσότερους μήνες αποφασίζοντας ποιος κερδίζει τα μεγάλα χρίσματα του κόμματος παρά αποφασίζοντας ποιος κερδίζει τον Λευκό Οιίκο. Οι υποψήφιοι που επιλέγονται από τους Ρεπουμπλικανούς και τους Δημοκρατικούς είναι συνήθως πιο λογικοί και πιο μετριοπαθείς από τις υπερβολές από τις οποίες επιβίωσαν. Αυτό είναι απομεινάρι του ακόμα ισχυρού κεντρισμού που (ευτυχώς) ελέγχει την αμερικανική πολιτική. Οι γενικές εκλογές δεν ξεκινούν μέχρι τον Νοέμβριο του 2016. Εάν ο Τραμπ με κάποιον τρόπο έχει καταφέρει να κερδίσει το χρίσμα των Ρεπουμπλικανών, θα πρέπει και πάλι να αποδείξει σε εκατομμύρια αναποφάσιστους ψηφοφόρους ότι δεν είναι κάποιος από τα άκρα.

Και αν φτάσει εκεί, και καταφέρει να το κάνει αυτό, δεν θα είναι πια ο Ντόναλντ Τραμπ.

Δημοφιλή