Ποιο βιβλίο του Charles Lutwidge Dodgson είναι το αγαπημένο σας; Ποια φράση από τα γραπτά του Ricardo Eliecer Neftalí Reyes Basoalto σας έχει στοιχειώσει από την ημέρα που τη διαβάσατε για πρώτη φορά;
Πριν αρχίσετε να αναρωτιέστε τι ονόματα είναι αυτά που σας πετάμε και ποιοι είναι αυτοί οι τύποι και γιατί πρέπει τέλος πάντων να έχετε διαβάσει κάποιο βιβλίο τους, αφήστε μας να σας εξηγήσουμε. Καταρχάς, σίγουρα έχετε διαβάσει (ή έστω έχετε ακουστά) κάποια από τα έργα τους. Μόνο που τους ξέρετε με το «καλλιτεχνικό» όνομά τους. Βλέπετε, για τον έναν ή τον άλλο λόγο, αρκετοί από τους μεγαλύτερους συγγραφείς όλων των εποχών, ξεκινώντας την καριέρα τους στο χώρο της λογοτεχνίας, αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν ψευδώνυμο και να μην αποκαλύψουν την πραγματική τους ταυτότητα. Στην πορεία, βέβαια, το ψευδώνυμο αυτό κατέληξε να γίνει και το όνομα με το οποίο θα έμεναν στην ιστορία.
Παρακάτω σας παρουσιάζουμε μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις.
1. O Charles Lutwidge Dodgson έγινε Lewis Carroll
Ο Dodgson υιοθέτησε το άκρως βρετανικό ψευδώνυμο «Lewis Carroll» το 1856 γιατί, σύμφωνα με την Lewis Carroll Society της Βόρειας Αμερικής, ήταν ιδιαίτερα ταπεινός και ήθελε να κρατήσει την προσωπική του ζωή μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Ήταν τόσο αποφασισμένος μάλιστα, που ακόμα κι όταν λάμβανε γράμματα στο γραφείο του στην Οξφόρδη τα οποία είχαν ως παραλήπτη τον Carroll, προσποιούταν πως έχει γίνει λάθος. Το «Lewis Carroll» προέκυψε από την λατινική μετάφραση του ονόματός του (Carolus Ludovicus), το οποίο και μετέφρασε ξανά σε απλοποιημένα αγγλικά (Carroll Lewis) και έπειτα τους άλλαξε τη σειρά. Μια κάποια ταλαιπωρία, θα έλεγε κανείς, άξιζε όμως τον κόπο.
2. O Ricardo Eliecer Neftalí Reyes Basoalto έγινε Pablo Neruda
Όχι, ο διάσημος Χιλιανός συγγραφέας και ποιητής δεν άλλαξε το όνομά του επειδή το πρωτότυπο ήταν σιδηρόδρομος, όπως (λογικά) μπορεί να φανταστήκατε. O Basoalto άρχισε να ενδιαφέρεται για τη λογοτεχνία από μικρή ηλικία, ο πατέρας του όμως δεν έβλεπε με καλό μάτι αυτό το ενδιαφέρον του γιου του. Όταν λοιπόν ο νεαρός Ricardo ξεκίνησε να εκδίδει τα πρώτα του ποιήματα, χρειαζόταν ένα ψευδώνυμο για να κρυφτεί από τον πατέρα του. Έτσι, επέλεξε το «Pablo Neruda», ως φόρο τιμής στον Τσέχο ποιητή Jan Neruda. Στην πορεία, μάλιστα, το υιοθέτησε και επίσημα.
3. Ο François-Marie Arouet έγινε Voltaire
Ο François-Marie Arouet έγραψε το πρώτο του θεατρικό έργο στις αρχές του 1700, κατά τη διάρκεια της φυλάκισής του στη Βαστίλη. Για να σηματοδοτήσει την απελευθέρωση από το παρελθόν του και, κυρίως, από την οικογένειά του, επέλεξε να υπογράφει, έκτοτε, τα έργα του με το ψευδώνυμο «Βολτέρος».
4. Ο Eric Arthur Blair έγινε George Orwell
Όταν ο Blair ετοιμαζόταν να εκδώσει το πρώτο του βιβλίο, το «Down and Out in Paris and London» («Οι αλήτες του Παρισιού και του Λονδίνου»), αποφάσισε να υπογράψει με ψευδώνυμο ώστε να μην ντροπιάσει τους γονείς του με τις ιστορίες από την εποχή που ζούσε μέσα στη φτώχεια. Το «George Orwell» προέκυψε από την αγάπη του για τις βρετανικές παραδόσεις και το αγγλικό τοπίο. Ο George είναι ο πολιούχος της Αγγλίας, ενώ ο ποταμός Orwell, ένα δημοφιλές σημείο για ιστιοπλοΐα, ήταν ένα από τα αγαπημένα του μέρη.
5. Ο Stephen King έγινε (για λίγο) Richard Bachman
O απόλυτος άρχοντας του (λογοτεχνικού) τρόμου δημοσίευσε επτά βιβλία με το όνομα Richard Bachman -το πρώτο κυκλοφόρησε το 1977. Ο ίδιος εξηγεί στο site του: «Το έκανα γιατί τότε, κατά τις πρώτες μέρες της καριέρας μου, υπήρχε αυτή η αίσθηση στον κόσμο των εκδόσεων πως το αναγνωστικό κοινό μπορούσε να δεχτεί μόνο ένα βιβλίο τον χρόνο (από τον ίδιο συγγραφέα)». Ο ίδιος λέει πως σκέφτηκε στο ψευδώνυμό του «στο πόδι», ενώ μιλούσε στο τηλέφωνο με τον εκδότη του. Είχε ένα βιβλίο του Richard Stark στο γραφείο του και εκείνη την ώρα έπαιζε ένα τραγούδι των Bachman Turner Overdrive στο ραδιόφωνο. Ένωσε τα δύο ονόματα και εγένετο Richard Bachman. Κι έτσι, ο King είχε τη δυνατότητα να γράφει όσα βιβλία ήθελε κάθε χρόνο. Το 1985, ωστόσο, ένας υπάλληλος βιβλιοπωλείου ονόματι Steve Brown παρατήρησε κάποιες σημαντικές ομοιότητες μεταξύ των δύο συγγραφικών στυλ και, μετά από λίγη έρευνα, κατέληξε πως επρόκειτο για το ίδιο άτομο. Ο King το επιβεβαίωσε λίγο αργότερα, ανακοινώνοντας ο ο Bachman πέθανε από «Καρκίνο του Ψευδώνυμου».
6. Ο Samuel Langhorne Clemens έγινε Mark Twain
Πριν ο Clemens γίνει διάσημος ως συγγραφέας, πέρασε από πολλές και, αρκετές φορές, παράξενες δουλειές. Μία από αυτές ήταν το πόστο του ως οδηγός ατμόπλοιου στον ποταμό Μισισίπι, από το 1859 μέχρι και τον Εμφύλιο, όπου τα ταξίδια από τον Βορά στον Νότο διακόπηκαν. Το 1863, όταν ο Clemens ήταν 27 ετών και φέρελπις δημοσιογράφος, έγραψε μια κωμική ταξιδιωτική ιστορία, την οποία και αποφάσισε να κυκλοφορήσει με ψευδώνυμο, εξαιτίας του επαγγέλματός του. Το ψευδώνυμο αυτό ήταν «Mark Twain» και το εμπνεύστηκε από την περίοδο που οδηγούσε ατμόπλοια στον Μισισίπι. Κατά τη μέτρηση του βάθους του νερού, ο άνδρας του πληρώματος που μετρούσε τη στάθμη φώναζε στους άλλους «mark twain!». Αυτό σήμαινε δύο οργιές, ένα βάθος δηλαδή 12 ποδιών (περίπου 3.5 μέτρα), στο οποίο μπορεί οριακά να πλοηγηθεί το πλοίο. Το «twain» είναι ένας παλιομοδίτικος τρόπος προφοράς του «two» («δύο»).
7. Η Joanne Rowling έγινε J.K. Rowling
Παρότι η διαφορά δεν είναι μεγάλη σε αυτή την περίπτωση, ο λόγος για τον οποίο η συγγραφέας του Harry Potter δεν υπέγραψε τις διάσημες ιστορίες της με το πραγματικό της όνομα είναι αρκετά σοβαρός (για τον ρόλο των γυναικών στην κοινωνία). Και αυτό γιατί οι εκδότες της Rowling δεν ήταν σίγουροι πως οι μελλοντικοί αναγνώστες των βιβλίων του Harry Potter -δηλαδή αγόρια προεφηβικής ηλικίας- θα ήθελαν να διαβάσουν ιστορίες για μάγους που θα είχαν γραφτεί από μια γυναίκα. Έτσι, της ζήτησαν να χρησιμοποιήσει τα αρχικά της αντί για ολόκληρο το όνομά της. Μόνο που η Rowling δεν είχε μεσαίο όνομα. Για αυτό και δανείστηκε το Kathleen από τη γιαγιά της, και δημιούργησε την/τον J.K. Rowling.
8. Ο Stanley Martin Lieber έγινε Stan Lee
Ο Lieber ξεκίνησε την καριέρα του στη λογοτεχνία γράφοντας σενάρια για κόμικ, ήλπιζε όμως πως μια μέρα θα ανέβει επίπεδο και θα δημιουργήσει πραγματικά λογοτεχνικά έργα. Για αυτό και ήθελε να κρατήσει το πλήρες όνομά του ώστε να το χρησιμοποιήσει όταν εκείνη η μέρα θα ερχόταν. Έγραφε λοιπόν τις «παιδικές» ιστορίες του με το ψευδώνυμο Stan Lee, το οποίο στην πορεία έγινε και το νόμιμο όνομά του, όταν και καταξιώθηκε στο χώρο των κόμικ. Δεν νομίζουμε πως απογοητεύτηκε ιδιαίτερα.