Μια μέρα του Νοέμβριου του 2012, ο Salvador Alvarenga πήρε τη μοιραία απόφαση να αγνοήσει τις καιρικές συνθήκες και πήγε για ψάρεμα καρχαριών. Δυο ημέρες αργότερα και σε απόσταση 75 χιλιομέτρων ανοιχτά του Μεξικού ο ίδιος και ο 22χρονος φίλος του Ezequiel Cordoba έπεσαν πάνω σε μια σφοδρή καταιγίδα.
Ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Jonathan Franklin έγραψε για το ταξίδι του όπου μοναδική του συντροφιά ήταν το πτώμα του φίλου του. Το βιβλίο τιτλοφορείται "438 Days: An Extraordinary True Story of Survival at Sea" και αρχίζει με εκείνη την ημέρα, τη 17η Νοεμβρίου 2012 και τελειώνει ένα μήνα μετά την έναρξη του 2014.
Στη βάρκα τους δεν είχαν ούτε φώτα, ούτε σύστημα επικοινωνίας με αποτέλεσμα να είναι πραγματικότητα "αόρατη" στη θάλασσα. Μαζί τους είχαν μόνο ένα δοχείο με ψάρια και 60 λίτρα με νερό.
Μετά από τέσσερις μήνες στον ωκεανό, ο 22χρονος φίλος του έπαθε κατάθλιψη καθώς δε συμμεριζόταν την αποφασιστικότητα του Alvarenga να μείνουν ζωντανοί. Αρνήθηκε την τροφή και μετά πέθανε.
Ο πολυμήχανος Alvarenga, επέζησε τρώγοντας χελώνες,πουλιά και ψάρια. Την ίδια στιγμή όπως γράφει μέσα στο βιβλίο του έκλαιγε για ώρες και μετά άρχισε να συζητά με τον νεκρό φίλο του. "Πώς νιώθεις; Κοιμήθηκες καλά;", ρωτούσε, "Καλά, εσύ; Πήρες το πρωινό σου;", απαντούσε στις ερωτήσεις του ο ίδιος.
Έξι ημέρες αργότερα κι ενώ ακόμα συζητούσε με το πτώμα, "ξύπνησε" στην πραγματικότητα. "Πρώτα του έπλυνα τα πόδια. Τα ρούχα του ήταν χρήσιμα κι έτσι του έβγαλα το σορτς και τη μπλούζα του και τα φόρεσα. Μετά τον έριξα στη θάλασσα, την ώρα που γλιστρούσε στο νερό λιποθύμησα".
Μέρες αργότερα "διαλυμένος" είχε βγει στο νησάκι Tile στα Νησιά Μάρσαλ στον Ειρηνικό Ωκεανό, ένα από τα πιο απομακρυσμένα μέρη στον κόσμο, κοντά στην Παπούα Νέα Γουινέα.
Όταν εντοπίστηκε στα Νησιά Μάρσαλ δεν ήταν σε θέση να επιστρέψει απευθείας λόγω της εύθραυστης κατάστασης της υγείας του. Αφού υποβλήθηκε σε μια σειρά από εξετάσεις, του δόθηκε η άδεια να μεταβεί στο σπίτι του στο Ελ Σαλβαδόρ.
Όλα τα έξοδα του ταξιδιού της επιστροφής του Alvarenga, καλύφθηκαν από τον Διεθνή Οργανισμό για τη Μετανάστευση, αφού η κυβέρνηση του Ελ Σαλβαδόρ ζήτησε τη βοήθειά του.
Τα τοπικά μέσα ενημέρωσης κατέγραψαν τη στιγμή της επανένωσης της οικογένειας και μετέδωσαν εικόνες όπου αγκαλιάζονταν όλοι σφιχτά, ενώ ο επιζών ναυαγός καθόταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι του νοσοκομείου. "Η ιστορία του Alvarenga, είναι μία ιστορία πίστης, αλλά και αγώνα για την επιβίωση", δήλωσε όταν επέστρεψε ο υπουργός Εξωτερικών του Ελ Σαλβαδόρ, Jaime Miranda, ο οποίος πρόσθεσε πως η επιστροφή του Alvarenga, ήταν «μία στιγμή ιδιαίτερης ευτυχίας για τους κατοίκους του Ελ Σαλβαδόρ".