Το λάθος τρόπο που ακολουθεί επί σειρά ετών το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για να υπολογίσει τις προβλέψεις του για την ανάπτυξη των χωρών-μελών του καθώς και το πώς αυτή η λανθασμένη συνταγή μπορεί και επηρεάζει, τελικά, την πολιτική η οποία ακολουθείται από χώρες τις οποίες το Ταμείο συμβουλεύει, σχολιάζει σε ειδική του αναφορά το κέντρο ερευνών Center for Economic and Policy Researchχρησιμοποιώντας ως παράδειγμα την ελληνική περίπτωση.
Ένας μεγάλος αριθμός οικονομολόγων, υπογραμμίζει η έκθεση, επιβεβαιώνουν το γεγονός ότι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είχε υπερεκτιμήσει τις προβλέψεις του για την ελληνική οικονομία. Κάτι το οποίο είχε παρατηρηθεί στο παρελθόν και στην περίπτωση της Αργεντινής.
Αναλύοντας τον τρόπο με τον οποίο προβαίνει το Ταμείο στις προβλέψεις του υπογραμμίζει ότι οι οικονομολόγοι του ΔΝΤ αντί να λαμβάνουν υπόψιν τους μόνο τα στατιστικά στοιχεία τα οποία έχουν διαθέσιμα προτιμούν να διατυπώνουν τις τελικές τους προβλέψεις σύμφωνα με τις προσωπικές τους εκτιμήσεις οι οποίες απορρέουν από την πολύχρονη εμπειρία τους. Ως αποτέλεσμα, προγράμματα και οι συνταγές να οδηγούνται στην καταστροφή και κατά συνέπεια να παρασύρουν οικονομίες. Όπως και συνέβη στην ελληνική περίπτωση, σύμφωνα με την έκθεση.
Ειδικότερα, το πρόγραμμα το οποίο αρχικώς επιβλήθηκε στην Ελλάδα ως συνταγή εξόδου από την κρίση απέτυχε παταγωδώς και αντί να λύσει το πρόβλημα, τελικά να το ενέτεινε. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το ΔΝΤ είχε προχωρήσει σε υπερεκτιμημένες για την πορεία της ελληνικής οικονομίας προβλέψεις. Όπως εξηγεί η έκθεση, η οικονομία παρουσιάστηκε σε πολύ καλύτερη κατάσταση από ότι ήταν στην πραγματικότητα με αποτέλεσμα τα δεδομένα τα οποία ήρθαν στην επιφάνεια με το ξέσπασμα της κρίσης να οδηγήσουν σε αυστηρότερα μέτρα και άρα σε μία πιο σφικτή οικονομική πολιτική από ό,τι χρειαζόταν. Το πρόβλημα έμοιαζε μεγαλύτερο ενώ, δεν ήταν. Αντιθέτως. Η αιτία αυτής της ''παρανόησης'' οφείλεται στο γεγονός ότι το ΔΝΤ είχε στο παρελθόν υπερεκτιμήσει τις προβλέψεις του για την πραγματική πορεία του ΑΕΠ της χώρας.