Οι υπογραφές δυο πρώην Πρωθυπουργών, του Κώστα Καραμανλή και του Αντώνη Σαμαρά στην ερώτηση σύσσωμης της γαλάζιας Κοινοβουλευτικής Ομάδας για την σιδηροδρομική γραμμή στην Ειδομένη, αποτελεί την αρχή μιας νέας στρατηγικής ελέγχου της κυβέρνησης που εγκαινιάζει η Συγγρού και συνοψίζεται στην αρχή για ασφυκτικό πρέσινγκ για όλα τα θέματα που απασχολούν την καθημερινότητα του πολίτη, από την οικονομία, το κοινωνικό κράτος και την παιδεία.
Μπροστά στην τακτική του "σκληρού ροκ" βγαίνει και ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης ο οποίος το πρωί επισκέφθηκε ολοήμερο σχολείο προκείμενου από τη μια να καυτηριάσει τις πολιτικές επιλογές στο θέμα αυτό του αρμόδιου υπουργού, Νίκου Φίλη και από την άλλη, να δηλώσει με τον πλέον σαφή τρόπο, την πλήρη αντίθεση του κόμματος του στα σχέδια για υποβάθμιση, ακόμα και κατάργηση του θεσμού αυτού.
Στη ΝΔ, μετά και τις αποφάσεις του Eurogroup θεωρούν ότι πλέον το παιχνίδι της υλοποίησης των δεσμεύσεων βρίσκεται στην αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης, με τα γαλάζια στελέχη να μην βάζουν ακόμα τέλος στα σενάρια για πιθανές πολιτικές εξελίξεις, από τη στιγμή που το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα, οι κυβερνητικοί βουλευτές, θα κληθούν εκ νέου στη Βουλή για να ψηφίσουν ακόμα ένα δύσκολο κομμάτι που αφορά στους έμμεσους φόρους.
Είναι ενδεικτικό ότι σε σύσκεψη του Συντονιστικού της ΝΔ η κυρίαρχη εκτίμηση ήταν ότι ο Πρωθυπουργός θα επιχειρήσει με επικοινωνιακούς ελιγμούς να προσπεράσει τον κάβο των μέτρων που καλείται να υλοποιήσει επιχειρώντας να κερδίσει πολιτικό χρόνο, για αυτό και ένας ανασχηματισμός με μεμονωμένα πρόσωπα και από άλλους πολιτικούς χώρους δεν θα πρέπει να αποκλειστεί.
Μέχρι τότε, τα γαλάζια στελέχη καλούνται δημοσίως να επιχειρηματολογήσουν ότι "την ώρα που ο Αλέξης Τσίπρας και οι υπουργοί του πανηγύριζαν στο υπουργικό συμβούλιο για τη συμφωνία του Eurogroup, έφερναν ουσιαστικά από την πίσω πόρτα ένα 4ο Μνημόνιο", ενώ για το θέμα του χρέους, η οποία ρύθμιση του παραπέμπεται προς συζήτηση το 2018...
Μέσα σε αυτό το κλίμα, στη Συγγρού τηρούν στάση αναμονής για την τύχη αυτής καθεαυτής της αξιολόγησης, από τη στιγμή όπου το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν έχει ανοίξει τα χαρτιά του μετά τις αποφάσεις στην Ευρώπη, ούτε καν για το επίμαχο θέμα της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους.