Οι «οικογενειακές» ταινίες της Εύα Μπράουν, με τον Αδόλφο Χίτλερ και άλλα υψηλόβαθμα στελέχη του ναζιστικού καθεστώτος αποτελούν μια αλλόκοτη «χρονοκάψουλα», που δείχνει την πιο «ανθρώπινη» πλευρά κάποιων εκ των πλέον διαβολικών ανθρώπων της ιστορίας. Στις ταινίες αυτές ο «Φύρερ» φαίνεται να παίζει με παιδιά, ο Γκέμπελς να...χαζολογάει και άνδρες των SS να παίζουν με σκυλιά- ωστόσο, όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Gizmodo, οι αυθεντικές ταινίες (16mm) που έπεσαν στα χέρια των αμερικανικών δυνάμεων μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και απεστάλησαν στα National Archives πλέον αγνοούνται.
Όπως γράφει ο αρθρογράφος του Gizmodο, Ματ Νόβακ, υπέβαλε σχετικό αίτημα στο πλαίσιο της Freedom of Information Act στα National Archives. Όπως προκύπτει, το 2011 άρχισε έρευνα σχετικά με τις ταινίες αυτές, που θεωρείται πως εξαφανίστηκαν τη δεκαετία του 1990. Υπάρχουν αντίγραφα, αλλά κανείς δεν είναι σίγουρος αν τα αυθεντικά καταστράφηκαν, χάθηκαν ή εκλάπησαν. Υπήρχαν οκτώ μπομπίνες, με ένα μείγμα έγχρωμων και ασπρόμαυρων ταινιών, συνολικού μήκους περίπου 2.790 μέτρων. Κάποια στιγμή τη δεκαετία του 1990, τα National Archives προέβησαν σε συστηματική δημιουργία αντιγράφων πολλών ταινιών, και σε κάποιες περιπτώσεις τα αυθεντικά καταστράφηκαν- αλλά για τις εν λόγω ταινίες δεν έχει καταγραφεί καταστροφή τους. Προσπάθειες εντοπισμού τους το 1999, το 2006 και το 2011 δεν απέφεραν αποτελέσματα.
Αξίζει να σημειωθεί πως στην υπόθεση του Λέσλι Βάφεν (Leslie Waffen- σατανική η σύμπτωση του ονόματος, που παραπέμπει στα Waffen SS), πρώην επικεφαλής του οπτικοακουστικού τμήματος των National Archives που έκλεψε και πούλησε 955 ηχογραφήσεις κατά τα 37 χρόνια του εκεί, δεν διαπιστώθηκε κάποια σύνδεση με τις ταινίες της Εύα Μπράουν. Ωστόσο, εργαζόταν κατά τη δεκαετία του 1990, όταν χάθηκαν, και σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις, τα κλεμμένο υλικό ήταν πολύ περισσότερο.