Τα ρωσικά είναι μια πολύ ιδιαίτερη γλώσσα, η οποία σε αρκετές περιπτώσεις έχει όρους που δεν μεταφράζονται εύκολα σε άλλες γλώσσες, καθώς οι έννοιες που αποδίδουν είναι πολύ «ιδιαίτερες». Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το враньё (vranyo), που σημαίνει ένα συγκεκριμένο είδος ψεμάτων, τα οποία όμως είναι αληθοφανή και αυτοί που τα ακούν, αν και γνωρίζουν ότι είναι ψέματα, προσποιούνται πως δέχονται ότι είναι αλήθεια, καθώς «έτσι λειτουργούν» τα πράγματα. Επίσης, κατά την τελευταία περίοδο της Σοβιετικής Ένωσης, γνωστές στη Δύση έγιναν λέξεις με ιδιαίτερο «φορτίο», όπως περεστρόικα (για τη μεταρρύθμιση στη Σοβιετική Ένωση), γκλάσνοστ (διαφάνεια) κ.α.
Με τις εξελίξεις των τελευταίων ετών και τις πολιτικές επιλογές του Ρώσου προέδρου, Βλάντιμιρ Πούτιν, η «κρεμλινολογία» έχει επανέλθει στο προσκήνιο. Το Politico επιλέγει πέντε ρωσικές λέξεις που «εξηγούν» τις ενέργειες του Βλάντιμιρ Πούτιν το 2017.
компромат (Kompromat)
Η ρωσική λέξη για την αποκάλυψη «επώδυνων» πληροφοριών για δημόσια πρόσωπα: Πρόκειται για μια τακτική την οποία φαίνεται να χρησιμοποιεί πολύ ο Ρώσος πρόεδρος, ο οποίος με αυτό τον τρόπο κατέστρεψε την καριέρα του Γιούρι Σκουράτοφ, ισχυρού γενικού εισαγγελέα, το 1999, αποκτώντας την εύνοια του τότε προέδρου, Μπόρις Γέλτσιν (ο Σκουράτοφ διενεργούσε έρευνα για τη διαφθορά στο Κρεμλίνο). Βίντεο όπου ο Σκουράτοφ απεικονιζόταν να κάνει σεξ με δύο ιερόδουλες προβλήθηκε στην τηλεόραση, με αποτέλεσμα την παραίτησή του. H ίδια τεχνική έχει χρησιμοποιηθεί και εναντίον άλλων πολιτικών αντιπάλων, με κατηγορίες περί παιδικής πορνογραφίας κ.α., που είχαν αποτέλεσμα την καταστροφή της καριέρας τους. Ως περίπτωση kompromat μπορεί επίσης να θεωρηθεί η όλη υπόθεση του χακαρίσματος του Δημοκρατικού Κόμματος των ΗΠΑ και δημοσιοποίησης των email του, που έπληξαν σημαντικά την Χίλαρι Κλίντον και πιθανότατα βοήθησαν τον Τραμπ να κερδίσει τις εκλογές.
Восстановление (παλινόρθωση)
Ο στόχος του Πούτιν από τότε που ανέλαβε την εξουσία ήταν η παλινόρθωση της Ρωσίας ως υπερδύναμης και αναδημιουργίας της σοβιετικής αυτοκρατορίας. Με αυτόν τον σκοπό, έχει αυξήσει σημαντικά τη ρωσική επιρροή σε πρώην σοβιετικές δημοκρατίες και επιδιώκει τη δημιουργία μιας ζώνης ελευθέρου εμπορίου στην Ευρασία μεταξύ τους. Οι χώρες που έχουν αντισταθεί, όπως η Γεωργία και η Ουκρανία, έχουν έρθει σε στρατιωτική σύγκρουση με τη Ρωσία. Ακόμη. Σε διεθνές επίπεδο, η Ρωσία «ανασταίνει» συμμαχίες της σοβιετικής περιόδου και στη Συρία βρίσκεται σε άμεση αντιπαράθεση με τη Δύση, χρησιμοποιώντας ανοιχτά τη στρατιωτική της ισχύ για να στηρίξει το καθεστώς Άσαντ. Στην Ευρώπη στηρίζει τα λαϊκιστικά, ευρωσκεπτικιστικά και αντι-ισλαμικά κινήματα.
Яркий (φανταχτερός/ πληθωρικός)
Ο Πούτιν χρησιμοποίησε τη λέξη αυτή για να χαρακτηρίσει τον Ντόναλντ Τραμπ. Στη Δύση αποδόθηκε ως «bright» (έξυπνος), οπότε ως κομπλιμέντο. Στην πραγματικότητα, όπως επισημαίνεται στο δημοσίευμα του Politico, πιο σωστή λέξη θα ήταν το «flamboyant», που αποδίδεται στα ελληνικά ως «φανταχτερός/ πληθωρικός». Ο ίδιος ο Ρώσος πρόεδρος είναι επίσης μια τέτοια προσωπικότητα (σκεφτείτε τις γνωστές φωτογραφίες του χωρίς μπλούζα, με άλογα, όπλα, μηχανόβιους κλπ). Αν και δεν φτάνει την «τηλεοπτική» περσόνα του Τραμπ και την παρουσία του στα social media, και οι δύο είναι περιπτώσεις πληθωρικών, απρόβλεπτων «άλφα αρσενικών».
Наш (δικοί μας)
Η ΕΣΣΔ χώριζε τον κόσμο σε σφαίρες επιρροής, όπως άλλωστε και οι ΗΠΑ, στη νοοτροπία «εμείς και αυτοί» (Us Vs Them). Η Ρωσία επιδιώκει να ξαναγίνει υπερδύναμη, οπότε και αυτή η έννοια αποκτά νέα διάσταση. Ο Πούτιν και ο κύκλος του έχουν την οπτική του Κρεμλίνου, με τη Ρωσία στο κέντρο του κόσμου. Οι χώρες που είναι φιλικές προς τη Ρωσία, όπως η Συρία, η Κούβα και η Βενεζουέλα, είναι «οι δικοί μας», και χαίρουν ειδικής μεταχείρισης. Το ίδιο ισχύει και για δημόσια πρόσωπα ή διεθνείς οργανισμούς. Είτε είναι «δικοί μας» είτε δεν είναι. Πολλοί Ρώσοι πανηγύρισαν για την εκλογή Τραμπ με το σλόγκαν «Η Ουάσινγκτον έγινε “δική μας”», ελπίζοντας πως ακόμη και ο ιστορικός αντίπαλος, οι ΗΠΑ, ίσως να εισήλθε σε αυτή την κατηγορία.
Монголо-татарское иго (ο μογγολικός ζυγός)
Αναφορά στην μογγολική κατοχή ρωσικών εδαφών μεταξύ του 13ου και του 16ου αιώνα: Ο μογγολικός ζυγός που κράτησε περίπου 300 χρόνια άφησε πίσω του έναν φόβο περί εξωτερικής εισβολής- ο οποίος φάνηκε πως ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα στις εισβολές του Ναπολέοντα και του Αδόλφου Χίτλερ. Η Ρωσία είναι η μεγαλύτερη σε έκταση χώρα της Γης, και για αυτό είναι «παρανοϊκή» για τα σύνορα και την ασφάλειά της, και ως εκ τούτου δεν έβλεπε ποτέ με καλό μάτι το ΝΑΤΟ, το οποίο θεωρεί απειλή στην ίδια την ύπαρξή της.