Με το χρόνο για ακόμα μια φορά να εξαντλείται, η κυβέρνηση προσπαθεί να σχεδιάσει τα επόμενα βήματα εν μέσω της άτυπης διαπραγμάτευσης που βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και αρκετές ημέρες. Πρωταρχικός σκοπός είναι να αντιμετωπίσει το πολύ πιθανό ενδεχόμενο οι αποφάσεις από όλες τις πλευρές να μετατεθούν για μετά τις Γερμανικές εκλογές. Σε μια τέτοια περίπτωση η κυβέρνηση θα βρεθεί αντιμέτωπη με πολιτικό αδιέξοδο και η οικονομία με τον κίνδυνο της «ασφυξίας».
Η επόμενη μέρα από τη συνεδρίαση του Εκτελεστικού Συμβουλίου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) δεν έριξε περισσότερο φως στις διαπραγματεύσεις. Σύμφωνα με πληροφορίες το Ταμείο εμφανίστηκε για ακόμα μια φορά ανυποχώρητο στις απαιτήσεις του, τόσο προς την Ελλάδα, όσο και προς τους Ευρωπαϊκούς θεσμούς.
Οι αποφάσεις που θα λάβει σχετικά με τη συμμετοχή του στο Ελληνικό πρόγραμμα παραμένουν «επτασφράγιστο μυστικό», πετώντας για ακόμα μια φορά το «μπαλάκι» των αποφάσεων σε Αθήνα και Ευρωπαϊκούς θεσμούς. Για το Ταμείο όσο το χρέος παραμένει «εξαιρετικά μη βιώσιμο» και όσο η κυβέρνηση δεν συμφωνεί στη λήψη μέτρων, δεν υπάρχει λόγος να αλλάξει από το ρόλο του τεχνικού συμβούλου που έχει και τώρα στο πρόγραμμα.
Επιχείρηση γέφυρα
Με αυτά τα δεδομένα οι διαπραγματεύσεις δεν έχουν καμία προοπτική από το να βαλτώσουν, φτάνοντας το καλοκαίρι και η ταμειακή «ασφυξία». Για αυτό και τα επόμενα 24ωρα αναμένεται να υπάρξουν πρωτοβουλίες από παράγοντες όλων των πλευρών που επιθυμούν να αποφύγουν ακόμα ένα θερμό καλοκαίρι με επίκεντρο μια ακόμα Ελληνική κρίση. Οι προσπάθειες αυτές θα αποτελέσουν την τελευταία ευκαιρία να γεφυρωθεί το χάσμα πριν τη συνεδρίαση του EuroWorking Group της 9ης Φεβρουαρίου και ίσως ακόμα και του Eurogroup της 20ής Φεβρουαρίου.
Από την Ελληνική πλευρά εκτιμούν ότι υπάρχουν ακόμα περιθώρια προκειμένου να μη χαθεί και η συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης στις 20 Φεβρουαρίου. Βέβαια γνωρίζουν ότι ο χρόνος που απομένει δεν επαρκεί για οριστική συμφωνία. Ωστόσο σημειώνουν ότι είναι εφικτό να υπάρξουν συγκλίσεις ώστε να δημιουργηθούν οι συνθήκες για μια έστω και «κατ αρχήν συμφωνία».
Για την Ελληνική πλευρά αυτό σημαίνει ότι τα επόμενα 24ωρα μπορεί να υπάρξει προσέγγιση στα ανοιχτά ζητήματα που αφορούν τόσο την ανοιχτή αξιολόγηση, αλλά και την περίοδο μετά το 2018. Για παράδειγμα κυβερνητικοί παράγοντες έβλεπαν ως μια καλή βάση συζήτησης τις προτάσεις του ΔΝΤ για μείωση του αφορολόγητου ορίου με ταυτόχρονη όμως μείωση των φορολογικών συντελεστών σε επιχειρήσεις και φυσικά πρόσωπα. Υπό αυτούς τους όρους, όπως αναφέρουν οι ίδιοι παράγοντες, θα μπορούσε να εξεταστεί και η συμφωνία για την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς στις υφιστάμενες συντάξεις, αλλά μόνο από το 2019 και μετά, υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα επιτευχθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι.
Σε αυτό το πλαίσιο επανέρχονται στο προσκήνιο τα σενάρια για μια καταρχήν συμφωνία έως το Eurogroup της 20ής Φεβρουαρίου μαζί με μια μακρά λίστα προαπαιτούμενων δράσεων. Η σταδιακή υλοποίηση αυτής της λίστας θα σημαίνει και τη σταδιακή εκταμίευση υποδόσεων προκειμένου η χώρα να αποπληρώσει τις δανειακές της υποχρεώσεις.
Μια τέτοια λύση θα μπορούσε να δώσει τον απαιτούμενο χρόνο και στο ΔΝΤ ώστε να λάβει αργότερα τις οριστικές αποφάσεις, αλλά και στους Ευρωπαίους εταίρους να ξεκινήσουν από τα μέσα Μαρτίου τον εκλογικό κύκλο χωρίς να κλιμακώνεται η ένταση στην Ελλάδα.
Βέβαια, μια τέτοια προσωρινή λύση θα χρειαστεί και την έγκριση του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος προς το παρόν δείχνει να επιλέγει την κλιμάκωση της έντασης.