Ανοιχτή συζήτηση με θέμα «Η Ευρώπη στον καθρέφτη: οι Γαλλικές Εκλογές και η "Διεθνής της Ακροδεξιάς"» διοργάνωσε το SolidarityNow φιλοξενώντας έξι διακεκριμένους στο χώρο τους ομιλητές για την ενίσχυση του εθνικισμού και του ρατσισμού, για τα ζητήματα των πολλαπλών ταυτοτήτων, τη μετανάστευση, τη «Διεθνή της Ακροδεξιάς», τις ιστορικές της ρίζες αλλά και τη διάχυση των ιδεών της, την κρίση της οικονομίας, την τρομοκρατία και τις απειλές για την ασφάλεια, και το ρόλο που διαδραματίζουν σήμερα τα Μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Ομιλητές ήταν οι:
• Karim Amellal, Συγγραφέας, Ινστιτούτο Πολιτικών Μελετών, Παρίσι
• Jean-François Bayart, Πολιτικός επιστήμονας, Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Διεθνών & Αναπτυξιακών Μελετών, Γενεύη
• Jean-Paul Gautier, Ιστορικός, διδ. Πολιτικών Επιστημών, Ερευνητής για την Ακροδεξιά στη Γαλλία
• Adéa Guillot, Δημοσιογράφος, Ανταποκρίτρια στην Ελλάδα των Le Monde, Arte, Le Soir
• Νίκος Σμυρναίος, Αναπληρωτής Καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας των ΜΜΕ, Πανεπιστήμιο Toulouse III-Paul Sabatier
• Δάφνη Χαλικιοπούλου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Συγκριτικής Πολιτικής, Πανεπιστήμιο Reading
Ο Karim Amellal, ανέφερε ότι, κατά μία έννοια, η Λεπέν και το Εθνικό Μέτωπο έχουν ήδη κερδίσει τις εκλογές, δεδομένου ότι έχουν κερδίσει την ιδεολογική μάχη στη Γαλλία. Δύο είναι τα βασικά ζητήματα σήμερα, όπως ανέφερε: «Αφενός, οι ιδέες της ακροδεξιάς έχουν πλέον κανονικοποιηθεί στη γαλλική κοινωνία -Ισλάμ, τρομοκρατία, έξοδος από την Ε.Ε. κ.λπ.-, και, αφετέρου, υπάρχει μια γενικευμένη αδιαφορία από τον κόσμο που δεν είναι καινούργια αλλά στην οποία δεν δίναμε σημασία και τώρα βλέπουμε τα αποτελέσματά της», σημείωσε ο κος Amellal.
Η Δάφνη Χαλικιοπούλου ανέλυσε τις γαλλικές εκλογές από μία συγκριτική σκοπιά, αντιπαραβάλλοντας το Εθνικό Μέτωπο με τα υπόλοιπα Ευρωπαϊκά ακροδεξιά κόμματα, σε τρεις βασικούς άξονες: α. την εκφορά προγραμματικού λόγου και τη στρατηγική της «απο-δαιμονοποίησης», β. το προφίλ των ψηφοφόρων που επεκτείνεται όλο και περισσότερο σε γυναίκες και νέους, γ. τη σύνδεση του λόγου της ακροδεξιάς με την οικονομία και το μεταναστευτικό.
O Jean-Paul Gautier υπογράμμισε ότι η άνοδος της Μαρίν Λεπέν στην ηγεσία του Εθνικού Μετώπου έδωσε νέα εκλογική δυναμική στο κόμμα, «λειαίνοντας» το λόγο του. «Η Λεπέν παρουσιάζεται να υπερασπίζεται τους ομοφυλόφιλους και τις γυναίκες οι οποίοι νιώθουν πως απειλούνται από το Ισλάμ. Φαίνεται να έχει λίγο πιο φιλελεύθερη ατζέντα από τον πατέρα της αλλά ουσιαστικά είναι το ίδιο μαγαζί με λίγο αλλαγμένη πρόσοψη. Το ιδεολογικό υπόβαθρο είναι το ίδιο», υπογράμμισε ο κος Gautier.
Η δημοσιογράφος Adéa Guillot, συνέδεσε την κουβέντα με την εκμετάλλευση του προσφυγικού. «Πώς μπορεί η ακροδεξιά να εκμεταλλευτεί το προσφυγικό ζήτημα στην Ελλάδα; Με το να εκμεταλλεύεται την ανησυχία και το φόβο των ανθρώπων, παίρνοντας δηλαδή απόλυτα φυσιολογικά συναισθήματα και χρησιμοποιώντας τα για να χειραγωγήσει τους ανθρώπους», όπως επισήμανε.
Ο Νίκος Σμυρναίος ανέλυσε την κρίση εμπιστοσύνης στα ΜΜΕ, υπογραμμίζοντας ότι «καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η βασική εξήγηση σε ότι αφορά την πληροφοριακή σύγχυση (confusionnisme), τη συνωμοσιολογία και την προκατάληψη που κυριαρχεί σε μεγάλο κομμάτι του γαλλικού κοινού είναι αποτέλεσμα της απογοήτευσης και της έλλειψης εμπιστοσύνης στα κυρίαρχα ΜΜΕ. Ως εκ τούτου το μιντιακό σύστημα καθώς κι ένα μέρος των δημοσιογράφων φέρει σημαντική ευθύνη για αυτή την κατάσταση η οποία ευνοεί την άνοδο της ακροδεξιάς».
Ο Jean-François Bayart ανέφερε ότι η αδυναμία μας να αντιμετωπίσουμε κατασκευασμένες ιδέες καθώς και την πρόοδο του Εθνικού Μετώπου σχετίζονται με την παγκοσμιοποίηση, τη φθίνουσα ιδέα του κράτους και τη συνεπακόλουθη κρίση ταυτοτήτων. «Σήμερα η Ευρώπη έχει να αντιμετωπίσει ένα «εθνικοφιλελεύθερο» (national-libérale) σύστημα. Το πρόβλημα στην Ευρώπη δεν είναι η έλλειψη εργασίας αλλά η έλλειψη σταθερής εργασίας, που αποτελεί το υπόβαθρο για τις ακροδεξιές ιδέες», τόνισε ο κος Bayart.
Κλείνοντας τη συζήτηση, ο συντονιστής Κωστής Παπαϊωάννου ανέφερε ότι «απειλούμαστε με διάχυση των ιδεών της ξενοφοβικής Ακροδεξιάς σε ένα εκλογικό ντόμινο, όπου κυριαρχεί ο αντισυστημισμός, η δημοκρατική κόπωση, ο φόβος και ο θυμός. Ως αντίδοτο όμως στον αντιευρωπαϊκό λαϊκισμό προτείνεται ένας ισοπεδωτικός αντιλαϊκισμός του «δεν υπάρχει εναλλακτική» (there is no alternative). Οι πολιτικές ελίτ έχουν έτσι αποκοπεί από τα πραγματικά προβλήματα και η Ακροδεξιά επιδιώκει να είναι η μόνη που προτείνει λύσεις. Το σκιάχτρο της Λεπέν ή του Όρμπαν τρομάζει λιγότερο όταν το κραδαίνουν εκπρόσωποι του ευρωπαϊκού πολιτικού αδιεξόδου. Παράλληλα, η ατζέντα της Ακροδεξιάς τροφοδοτείται από την τρομοκρατία των τζιχαντιστών και την τροφοδοτεί με τη σειρά της. Στην Ελλάδα, αποδεικνύεται διαρκώς η σημασία τόσο της ποινικής αντιμετώπισης της Χρυσής Αυγής όσο και η πολιτική της απομόνωση. Στο πλαίσιο αυτό, η κοινή εμφάνιση της ηγεσίας της με εκκλησιαστικούς ηγέτες αποτελεί μεγάλο ατόπημα».
Πριν την εκδήλωση, ο Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του SolidarityNow, Στέλιος Ζαββός, απένειμε Βραβείο της Κοινωνίας των Πολιτών στον Amed Khan, ανθρωπιστή, ιδρυτή του Elpida Home στη Θεσσαλονίκη. Στο πλαίσιο του Elpida Home, ο κος Khan και η ομάδα του ανακατασκεύασαν ένα εγκαταλελειμένο εργοστάσιο ρούχων στο βόρειο τμήμα της Θεσσαλονίκης και το μετέτρεψαν σε έναν πρότυπο καταυλισμό που αποτελεί το σπίτι 800 προσφύγων.