Το μακρύ και δύσκολο δρόμο έως το Eurogroup στις 22 Μαϊου θέλει να χαράξει η κυβέρνηση προκειμένου να κλείσει οριστικά τη δεύτερη αξιολόγηση, χωρίς να επαναληφθεί ένα ακόμα δύσκολο καλοκαίρι. Το πλαίσιο της συμφωνίας που επιτεύχθηκε στη Μάλτα έχει βάλει τη βάση προκειμένου έως την εαρινή σύνοδο του ΔΝΤ στις 21-23 Απριλίου στην Ουάσιγκτον να υπάρχει τεχνική συμφωνία (Staff Level Agreement - SLA) μεταξύ κυβέρνησης και θεσμών.
Εκεί η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να λάβει σαφή δέσμευση από την πλευρά των Ευρωπαίων δανειστών ότι έως τη συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης στις 22 Μαΐου, θα έχουν ληφθεί συγκεκριμένες αποφάσεις σχετικά με τα μεσοπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους.
Έως τότε όμως η κυβέρνηση θα πρέπει να έχει διαχειριστεί στο εσωτερικό το βαρύ πακέτο μέτρων ύψους 2% του ΑΕΠ (3,6 δισ. ευρώ), αλλά και το γεγονός ότι η Ελληνική Οικονομία θα έχει δεσμευτεί με σκληρή λιτότητα τουλάχιστον έως το 2023, εξαιτίας της συμφωνίας για πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ για τουλάχιστον μια πενταετία μετά το 2018.
Το γεγονός αυτό σημαίνει ότι η χώρα θα συνεχίζει να βρίσκεται υπό αυστηρή εποπτεία και μετά τη λήξη του υφιστάμενου προγράμματος, καθώς θα πρέπει να επιτυγχάνονται οι στόχοι οι οποίοι θα συμφωνηθούν με τους δανειστές. Από την επίτευξη αυτών των στόχων θα κριθεί και η εφαρμογή των «αντισταθμιστικών» μέτρων τα οποία υπολογίζονται και αυτά στο 2% του ΑΕΠ.
Πρώτα ψήφιση μέτρων
Όπως έχει γράψει ήδη η HuffPost Greece, οι δανειστές έχουν θέσει ως προϋπόθεση προκειμένου να υπάρξουν αποφάσεις για το χρέος τη ψήφιση όλων των μέτρων για την περίοδο μετά το 2018. Αυτό άλλωστε τόνισε χθες και η εκπρόσωπος του Γερμανού υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ξεκαθαρίζοντας ότι το Βερολίνο θέλει πρώτα η Ελλάδα να εκτελέσει τα μέτρα που συμφωνήθηκαν και μετά να εξεταστεί η ελάφρυνση του χρέους.
Ως απάντηση από την Ελληνική πλευρά κυβερνητικές πηγές υπενθυμίζουν ότι ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στην ομιλία του στην Κ.Ε επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ τόνισε ότι τα μέτρα θα εφαρμοστούν μόνο εφόσον προχωρήσει το θέμα της ρύθμισης του χρέους.
Ωστόσο, όλα δείχνουν ότι ακόμα και μετά το οριστικό κλείσιμο της αξιολόγησης, τόσο ο χρόνος εφαρμογής των μέτρων, όσο και ο χρόνος εφαρμογής των «αντισταθμιστικών» θα κριθεί από το ΔΝΤ. Σύμφωνα με πληροφορίες προκειμένου να γίνουν οι αναγκαίες υποχωρήσεις από την πλευρά του Ταμείου ώστε να υπάρξει το πλαίσιο της συμφωνίας στη Μάλτα, κυβέρνηση και Ευρωπαίοι παραχώρησαν στο ΔΝΤ το ρόλο του ελεγκτή. Σε αυτή τη βάση το ΔΝΤ θα κρίνει στο τέλος του 3ου Μνημονίου, τον Αύγουστο του 2018, εάν επιτυγχάνονται οι στόχοι του προγράμματος και ως εκ τούτου αν τα μέτρα θα εφαρμοστούν σε δύο δόσεις το 2019 και το 2020, όπως έχει συμφωνηθεί. Σε αντίθετη περίπτωση, το Ταμείο θα επιβάλει το σύνολο των μέτρων να εφαρμοστούν από το 2019 και παράλληλα θα εξετάσει αν υπάρχει ανάγκη και για επιπλέον μέτρα πέρα από το 2% του ΑΕΠ.