«Θεέ μου, σταμάτα την Τσέλσι». Το Vanity Fair δεν αντέχει άλλο την κόρη των Κλίντον

«Θεέ μου, σταμάτα την Τσέλσι». Το Vanity Fair δεν αντέχει άλλο την κόρη των Κλίντον
Democratic presidential nominee Hillary Clinton shares a hug with her daughter Chelsea Clinton at a campaign rally in Raleigh, North Carolina November 8, 2016. REUTERS/Chris Keane
Democratic presidential nominee Hillary Clinton shares a hug with her daughter Chelsea Clinton at a campaign rally in Raleigh, North Carolina November 8, 2016. REUTERS/Chris Keane
CHRIS KEANE / Reuters

Την στιγμή που ο πλανήτης έχει στρέψει το «βλέμμα» του στην κόρη του Αμερικανού προέδρου, Ιβάνκα Τραμπ, μια άλλη κόρη πολιτικών έχει αρχίσει να μονοπωλεί το ενδιαφέρον του αμερικανικού (φιλελεύθερου) Τύπου. Ο λόγος για την Τσέλσι Κλίντον, κόρη των Χίλαρι και Μπιλ Κλίντον, που δίνει συνέντευξη μετά την συνέντευξη, προωθώντας τα βιβλία της.

Το πιο πρόσφατο έργο της έχει τίτλο «It's Your World», το οποίο περιλαμβάνει εμπειρίες από τα παιδικά της χρόνια, πασπαλισμένα με ορισμένα (χιλιοακουσμένα) ευφυολογήματα του τύπου «τα λόγια χωρίς πράξεις δεν έχουν νόημα». Η ίδια έχει μπει στα πρωτοσέλιδα εφημερίδων και δημοσιεύει καθημερινά τις απόψεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Ήδη, πολλοί έχουν αρχίσει να κουράζονται με την υπερπροβολή της και φοβούνται ότι η 37χρονη πλέον Τσέλσι ίσως πλήξεο το Δημοκρατικό κόμμα, δίνοντας ένα άδοξο τέλος σε μια ακόμα δυναστεία των Δημοκρατικών.

Ανάμεσα σε αυτούς είναι και ο αρθρογράφος του Vanity Fair, T.A. Frank, ο οποίος απάντησε με ένα κείμενο-καταπέλτη στην μανία του φιλελεύθερου Τύπου με την κόρη των Κλίντον. «Σε παρακαλώ Θεέ μου, σταμάτα την Τσέλσι Κλίντον από ότι κι αν κάνει», είναι ο τίτλος του.

Πράγματι, εάν κανείς παρατηρήσει τις δηλώσεις της, η ίδια υπερεκτιμά τις δυνατότητές της, ενώ τείνει στο να μένει στην επιφάνεια των ζητημάτων τα οποία την απασχολούν, όπως είναι το μισθολογικό χάσμα ανδρών-γυναικών.

Στην εισαγωγή του νέου της βιβλίου η ίδια αφήνει να εννοηθεί ότι ήδη από την ηλικία των πέντε ήταν σε θέση να κάνει ώριμους συλλογισμούς και να στέλνει γράμματα σε προέδρους: « Έγραψα ένα γράμμα στον πρόεδρο Ρήγκαν όταν ήμουν πέντε ετών για να εκφράσω την αντίθεσή μου στην επίσκεψή του στο κοιμητήριο Bitburg της Γερμανίας, γιατί εκεί ήταν θαμμένοι Ναζί. Πίστευα ότι δεν ήταν σωστό ένας Αμερικανός πρόεδρος να τιμά στρατιώτες που περιελάμβαναν και Ναζί. Ο πρόεδρος Ρήγκαν πήγε, όμως έκανα την προσπάθειά μου».

Ο Frank δίνει μια άλλη εξήγηση στο παραπάνω απόσπασμα: ίσως η Τσέλσι να μην εννοεί ότι σκεφτόταν σαν ενήλικας όταν ήταν πέντε, αλλά ότι σκέφτεται τώρα σαν πεντάχρονη.

Δημοφιλή