Οι Αγγελόπουλοι επένδυσαν στον άνθρωπο Σπανούλη και δικαιώθηκαν πανηγυρικά! Ο Τσάρλυ εξηγεί γιατί όλα στον Ολυμπιακό γυρίζουν γύρω από τον αρχηγό του, τον παίκτη που του άλλαξε την ιστορία.
Ο Ολυμπιακός προκρίθηκε με την εκπληκτική διαχείριση που έκανε μετά τον τρίτο αγώνα της σειράς με την Εφές. Η εβδομάδα στην Κωνσταντινούπολη έκανε τη διαφορά.
ΠΑΛΕΥΟΥΝ ΜΕ ΔΙΨΑ ΓΙΑ ΣΤΟΧΟΥΣ ΠΟΥ ΚΑΤΕΚΤΗΣΑΝ
Η πρόκριση κρίθηκε στην προετοιμασία για τον τέταρτο τελικό, την άρνηση των παικτών του Γιάννη Σφαιρόπουλου να ηττηθούν.
Είναι παράξενο, αλλά ο πιο "διψασμένος" ήταν αυτός που έχει πάρει δύο ευρωπαϊκά τα τελευταία πέντε χρόνια και έχει βρεθεί στα πέντε από τα τελευταία έξι Final Four.
Πρωταθλητής είναι αυτός που μπορεί να παλεύει ξανά και ξανά για στόχους που έχει κατακτήσει. Αυτό είναι και το στοιχείο που ξεχωρίζει τους πραγματικούς σπουδαίους.
Βλέπαμε τη λάμψη στα μάτια των παικτών του Σφαιρόπουλου, τον πόθο να τα καταφέρουν ακόμη μια φορά. Δεν ήταν ίδια η σπίθα στα μάτια των παικτών της Εφες, εκεί επικρατούσε ο φόβος της επιτυχίας που φέρνει τη βέβαιη ήττα. Η μάχη είχε κριθεί ήδη στο τέταρτο παιχνίδι, εκεί που η Εφές μπορούσε να "καθαρίσει", αλλά δεν είχε τη δίψα για να φτάσει στον τελικό προορισμό, δεν υπήρχε η ίδια ψυχολογική προετοιμασία.
Οι "ερυθρόλευκοι" μπήκαν προετοιμασμένοι να επιζήσουν. Να μην δεχθούν εύκολο καλάθι και να φέρουν τη σειρά πάλι στο ΣΕΦ. Ο Παπανικολάου, στο τέλος του παιχνιδιού, μίλησε στο sport24 radio για λεπτομέρειες που έκαναν τη διαφορά. Για το προαποφασισμένο -όπως ο ίδιος δήλωσε- εσκεμμένο φάουλ, με στόχο να γίνει κατανοητό πως δεν υπάρχει περίπτωση να δεχθούν εύκολα καλάθι. Με αυτό τον τρόπο έπρεπε να περάσουν το μήνυμα.
ΟΙ ΜΙΚΡΕΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ
Αυτές είναι λεπτομέρειες που δεν φαίνονται σε καμία στατιστική κατηγορία, που στη διάρκεια κάνουν τη διαφορά. Όπως να πιεστεί ο αντίπαλος ακόμα και σε βέβαιο καλάθι που θα πετύχει, γιατί θα χάσει σε ενέργεια προϊόντος του χρόνου. Ακόμη-ακόμη τα σημάδια στα χέρια των παικτών και η απόφαση να σπρώξουν και να δείρουν στις αλλαγές, επιλογές που ήρθαν συνειδητά και όρισαν τη μοίρα της σειράς. Επίσης ο διπλάσιος χρόνος που πήρε ο Γκριν στο τέταρτο παιχνίδι σε σχέση με το τρίτο ή και η περισσότερη σε χρόνο ταυτόχρονη χρησιμοποίηση του με τον Σπανούλη.
Η ΜΑΓΕΙΑ ΤΩΝ ΣΕΙΡΩΝ
Οι σειρές στο μπάσκετ έχουν κάτι μαγικό. Βλέπεις τις διαφορετικές αποφάσεις από παιχνίδι σε παιχνίδι. Το σκάουτινκ που κάνει τη διαφορά, τις λεπτομέρειες που μπορούν ν' αλλάξουν δραματικά την εικόνα και τις ισορροπίες του επόμενου αγώνα σε σχέση με τον προηγούμενο. Τώρα που βγαίνουμε από το Final-8 και πάμε στο Final-4 θέλω να σημειώσω πόσο όμορφο θα ήταν να συνέχιζε η διοργάνωση με σειρές. Πόσο πιο δίκαιο θα ήταν το τελικό αποτέλεσμα και τι παιχνιδιάρες θα βλέπαμε. Είναι και πιο λογικό.
ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ
Γιατί η Φενέρμπαχτσε έκανε μία άθλια κανονική περίοδο, αλλά έχει τον κορυφαίο προπονητή και είδαμε πως κόντρα στον Παναθηναϊκό, στην κρίσιμη στιγμή δηλαδή, ήρθε η βελτίωση φτάνοντας σε σωστές επιθέσεις. Από τη στιγμή όμως που άνοιξε η Ευρωλίγκα και η κανονική περίοδος πήγε στα 30 παιχνίδια, δεν μπορεί να διαγράφεται όλη η σεζόν.
Οι ομάδες παίζουν για ένα πλεονέκτημα που στην ουσία δεν υπάρχει. Και αυτό αποδείχτηκε την πρώτη εβδομάδα του Final-8 όταν οι 3/4 ομάδες έχασαν το αβαντάζ έδρας. Ο Ομπράντοβιτς απέκλεισε για... πλάκα τον Παναθηναϊκό και έχει τώρα τη δυνατότητα να παίξει τον τίτλο σε δύο παιχνίδια στην πόλη της Φενέρμπαχτσε. Δεν είναι δίκαιο.
Κανονικά θα έπρεπε αυτό το μειονέκτημα να το κουβαλά συνέχεια μαζί του. Αν είναι να το πάρει η Φενέρμπαχτσε, να σπάσει έδρα της Ρεάλ, στη συνέχεια της ΤΣΣΚΑ ή του Ολυμπιακού και να μείνει στην ιστορία του αθλήματος. Να μας γεμίσει με εικόνες. Εκεί θα είχαμε μία ολοκληρωμένη σεζόν και έναν απόλυτα δίκαιο πρωταθλητή.
Από την στιγμή που άλλαξε η κανονική περίοδο, θα πρέπει να πάμε και σε περισσότερα παιχνίδια πλέι οφ, εκεί που είναι και η ουσία, δεν είναι χαζοί οι Αμερικάνοι.
Η ΟΜΑΔΑ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΦΟΡΑ
Τον Ολυμπιακό φυσικά και δεν τον απασχολούν όλα αυτά. Οι "ερυθρόλευκοι" εκμεταλλεύονται πως είναι ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης. Η καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη, που μπορεί να μην έχει τις περισσότερες δυνατότητες, αλλά λειτουργεί ως ενιαίος οργανισμός. Αυτό είναι και που κάνει τη διαφορά. Όλοι έχουν σεβαστεί την ιεραρχία, κατανοούν πως ο αρχηγός, ο ηγέτης είναι ο Σπανούλης, δεν βαριούνται να μιλούν γι' αυτόν, αλλά και να απολαμβάνουν.
ΞΕΚΑΘΑΡΟΙ ΡΟΛΟΙ
Ο καθένας έχει το ρόλο του. Ρόλος που δεν είναι μόνο αυτός μέσα στο παρκέ, αλλά κι εκείνος στις προπονήσεις ή έξω από τις γραμμές του γηπέδου. Αυτός που είχε βάλει στον Παναθηναϊκό ο Ομπράντοβιτς και φαίνεται πλέον πόσο μεγάλη διαφορά υπάρχει, αν το χάσεις.
Είναι πολύ σπάνιο, αυτήμ την έμπνευση, την ιεραρχία να τη μεταδώσει ένας αθλητής. Άλλο πράγμα ο σεβασμός, οι κανόνες που μπορεί να βάλει ένας προπονητής και άλλο ένας αθλητής σταρ. Δεν είναι εύκολο.
ΟΛΟΙ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΗ
Ο Σπανούλης έχει τον τρόπο να επιβάλει τα "θέλω" του και να κάνει την ομάδα να γυρίζει γύρω του, κάτι που για παράδειγμα δεν πέτυχε στην Εθνική και πιθανότατα αυτός να ήταν ένας λόγος που στο τέλος δεν τον ευχαριστιόταν και αποχώρησε.
Είναι λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά όταν έρχεται ο οποιοσδήποτε ξένος παίκτης και ο αρχηγός τον παίρνει προστατευόμενο του. Τρώει στο σπίτι του, κάνει γιορτές με την οικογένεια του αρχηγού, είναι σ' ένα προστατευμένο περιβάλλον, με τους συμπαίκτες του να είναι κοντά και όλα να κινούνται με άξονα τον απόλυτο επαγγελματία.
Υπό αυτές τις συνθήκες δεν είναι εύκολο να παρεκκλίνει κι αυτός. Βλέπει ότι εδώ υπάρχουν αρχές, όλα κυλούν ήρεμα και σωστά.
ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ΟΣΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ
Ο Σπανούλης, πέρα απ' όσα προσέφερε και προσφέρει στο γήπεδο, έκανε και ένα καλό το οποίο δεν μπορεί να υπολογιστεί σε χρήμα. Η νοοτροπία είναι κάτι που δεν πληρώνεται. Ήρθε στον Ολυμπιακό "διψασμένος" για τίτλους, έχοντας καταλήξει ήδη στη φιλοσοφία του για τη ζωή και για τον αθλητισμό. Ήρθε σε μία ηλικία ώριμη που τον έκανε ικανό να μεταλαμπαδεύσει την αθλητική σοφία του στους υπόλοιπους. Ο Ολυμπιακός ασφαλώς τού πρόσφερε τη δυνατότητα να φέρει την ομάδα στη δική του φιλοσοφία.
ΕΠΕΝΔΥΣΑΝ ΠΑΝΩ ΤΟΥ
Είναι χαμηλών τόνων οι Αγγελόπουλοι και επένδυσαν συνολικά όχι μόνο στον αθλητή αλλά και στον άνθρωπο Σπανούλη. Τον είδαν όπως άξιζε στον ίδιο και όπως ήθελε: ως έναν αθλητή που δεν θα τον πληρώσεις μόνο για να κάνει όσα κάνει στο γήπεδο, αλλά θα του δόσεις πολλές αρμοδιότητες. Θα είναι το κόσμημα του συλλόγου και θα περνούν και πολλές αποφάσεις από την έγκρισή του.
Διαχρονικά ελάχιστοι αθλητές κατάφεραν να έχουν τόση μεγάλη επιρροή και "εξουσία", αλλά και την ικανότητα να την διαχειριστούν 100% και μόνο προς όφελος της ομάδας.
Σαφώς και βρέθηκε ένα κατάλληλο μείγμα με Έλληνες παίκτες, οι οποίοι μέσα από τις επιτυχίες έμαθαν τι πρέπει να κάνουν για να κερδίζουν. πλέον βλέπουμε τον Ολυμπιακό να έχει ένα πρόσωπο, μία λογική. Λογική που του δίνει τη δυνατότητα ν' αντικαθιστά όσους Αμερικάνους θέλουν να επωφεληθούν από την άνοδο στο χρηματιστήριο που τους προσφέρει η συμμετοχή τους σε αυτήν την ομάδα.
ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ
Τώρα ο Ολυμπιακός επιστρέφει στον τόπο που έκανε το πρώτο "έγκλημα", στην Πόλη που έχει συνδεθεί με μεγάλες επιτυχίες.
Στον Παναθηναϊκό ακόμα ψάχνονται, αν έπρεπε να γυρίσουν με πούλμαν και οι αθλητές μετά από τέτοια "ταπείνωση" παίζουν ποδοβόλεϊ στον Αστέρα. Δεν υπάρχει περίπτωση να είχε μόλις αποκλειστεί ο Ολυμπιακός και να ήταν η μισή ομάδα στον Αστέρα το επόμενο Σαββατοκύριακο του αποκλεισμού και να παίζει ποδοβόλεϊ. Ούτε σε ομάδα του Ομπράντοβιτς θα συνέβαινε αυτό.
Από τέτοιες λεπτομέρειες ξεχωρίζουν οι ομάδες που πετυχαίνουν απ' αυτές αυτές που ταπεινώνονται.