Στους συνεχώς αυξανόμενους ρυθμούς της ζωής μας είναι δύσκολο να βρούμε τον χρόνο να μαγειρέψουμε, ειδικά αν πρόκειται να μαγειρέψουμε για μια ολόκληρη οικογένεια.
Πολλοί ψάχνουν κόλπα να βολέψουν την μαγειρική στο καθημερινό ωράριό τους, γιαυτό άλλωστε είναι τόσο της μόδας οι συνταγές «δύο υλικών», τα γεύματα «με μία κατσαρόλα», και οι εύκολες συνταγές.
Οι εύκολες συνταγές μπορεί να είναι χρήσιμες, όμως τελικά αυτό που χάνουμε είναι, μάλλον, η έμπνευση. Γιατί απ' ό,τι φαίνεται η μαγειρική, ειδικά όταν γίνεται για άλλους, προσφέρει πολλά ψυχολογικά πλεονεκτήματα. Αυτά τα οφέλη μπορεί να είναι και αρκετά για να μας «σπρώξουν» πίσω στην κουζίνα.
1. Το να μαγειρεύεις για άλλους είναι πράξη αλτρουισμού, και όχι μόνο
Η μαγειρική είναι πράξη προσφοράς στον συνάνθρωπο. Ο αλτρουισμός βοηθάει στο να νοιώθουμε πιο ευτυχισμένοι και συνδεδεμένοι με τους γύρω μας.
«Η εκτέλεση μιας πράξης όπως η μαγειρική, όταν αυτή προορίζεται για κάποιον άλλον, ενισχύει την αυτοπεποίθηση, την αυτοεκτίμηση, αλλά και την εμπιστοσύνη» εξηγεί η Juile Ohana, κοινωνική λειτουργός και θεραπεύτρια. «Έτσι, βοηθάει ψυχολογικά το άτομο δίνοντας του την ευχαρίστηση ότι κατάφερε κάτι και ένιωσε καλά για αυτό.» συμπληρώνει.
2. Το να μαγειρεύεις για άλλους βοηθάει στη φροντίδα τους
«Το να δίνουμε στους άλλους μας γεμίζει με τόσους διαφορετικούς τρόπους» εξηγεί ο Michal AviShai, επίσης ειδικός θεραπευτής. «...και ειδικότερα όταν πρόκειται για την μαγειρική γιατί εξυπηρετεί μια βιολογική ανάγκη και έτσι η ψυχική έρχεται όχι μόνο από την πράξη προσφοράς αλλά και από την πράξη βοήθειας και εκπλήρωσης μιας ανάγκης.» προσθέτει.
3. Το να μαγειρεύεις για άλλους δημιουργεί φιλίες
Η δημιουργία και η συντήρηση σχέσεων στην καθημερινότητά μας είναι κρίσιμο κομμάτι της ζωής μας. Όπως το φαγητό και το νερό, έτσι και οι ανθρώπινες σχέσεις είναι μια βασική ανάγκη. Όταν μαγειρεύουμε για άλλους ενισχύουμε και ενδυναμώνουμε τις σχέσεις μας.
«Άμα μαγειρεύεις για κάποιον, ακόμα και αν αυτός δεν βρίσκεται στην κουζίνα εκείνη την στιγμή, στην πραγματικότητα δημιουργείς εγγύτητα και εκφράζεις αγάπη και φροντίδα», δηλώνει στην ΑμερικάνικηHuffington Post ο Matthew Riccio, Πτυχιούχος Ερευνητής του Αμερικάνικου Ιδρύματος Επιστημών.
Στη συνέχεια, αναλύει την υποστήριξη, την αγάπη, την ευημερία, την θετική ανάπτυξη των σχέσεων και την εγγύτητα, και την σχέση αυτών των αξιών με μια πράξη όπως η μαγειρική.
4. Η μαγειρική είναι πράξη αυτο-φροντίδας
Ο χρόνος που ξοδεύουμε να μαγειρεύουμε και να ταΐζουμε το σώμα μας είναι πραγματικά σημαντικός.
«Δουλεύοντας με παιδιά με νοηματική αναπηρία, παρατήρησα ότι η μαγειρική βοηθάει θαυμάσια στην αύξηση της αυτοεκτίμησής τους» μοιράζεται με την Αμερικάνικη HuffPost ο Michal AviShai.
5. Η μαγειρική είναι εξάσκηση ενσυνειδητότητας (mindfulness)
Τα οφέλη της μαγειρικής εκτείνονται από τη βελτίωση της συγκέντρωσης στη μείωση του στρες και την ενθάρρυνση ενός υγιεινού τρόπου ζωής. Η μαγειρική λοιπόν είναι μια μέθοδος εξάσκησης ενσυνειδητότητας και λειτουργεί θεραπευτικά στην πνευματική υγεία.
Άλλωστε, η μαγειρική και η έλλειψη συγκέντρωσης δεν πάνε μαζί. Εάν χάσετε την προσοχή σας, τα πράγματα μπορούν εύκολα να πάνε στραβά: απομακρυνθείτε για ένα λεπτό και μπορεί να κάψετε τα κρεμμύδια, ελέγξτε το κινητό σας και το νερό των ζυμαρικών θα ξεχειλίσει.
«Η μαγειρική συνδυάζει την συμμετοχή όλων των αισθήσεων και η αίσθηση της όσφρησης συνδέεται στενά με την μνήμη. Το μαγείρεμα ενός φαγητού μπορεί να φέρει την ανάμνηση ενός παλιού προσώπου ή μιας εμπειρίας. Οι άνθρωποι μπορούν εύκολα να επιστρέψουν στις αναμνήσεις αυτές καθώς μαγειρεύουν. Γι 'αυτό η μαγειρική μπορεί να είναι ιδιαίτερα θεραπευτική.» αναλύει η Ohana.
Η επανασύνδεση με αυτές τις αναμνήσεις, ειδικά εάν είναι ευχάριστες, μπορεί να είναι εξαιρετικά ευεργετική. Κάποιοι επιστήμονες μάλιστα υποψιάζονται ότι θα μπορούσαν να είναι αρκετά ισχυρή για να χρησιμοποιηθεί ως αποτελεσματική θεραπεία για την κατάθλιψη.
Τώρα το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να βρούμε τον χρόνο για να ενσωματώσουμε την μαγειρική στην πολυάσχολη ζωή μας, αλλά τουλάχιστον έχουμε όλα τα κίνητρα που θα χρειαστούμε ποτέ.
Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε αρχικά στην αμερικάνικη έκδοση της HuffPost και ένας μέρος του αποδόθηκε στα ελληνικά.