Ο ΠΑΟΚ δεν έχει μάθει ακόμα να παίρνει τα ματς στα οποία δεν "πατάει" τον αντίπαλό του. Δεν έβγαλε ποδοσφαιρικό μυαλό, η τύχη του γύρισε τη πλάτη, αρκετοί παίκτες του βρέθηκαν σε κακή μέρα, ενώ και ο προπονητής του δεν βοήθησε όσο θα έπρεπε. Γράφει ο Αντώνης Τσακαλέας
Ο ΠΑΟΚ δεν είναι ακόμα σε φεγγάρι που να παίρνει τα ματς στα οποία δεν "πατάει" τον αντίπαλό του. Δεν έβγαλε ποδοσφαιρικό μυαλό, η τύχη του γύρισε τη πλάτη, αρκετοί παίκτες του βρέθηκαν σε κακή μέρα, ενώ και ο προπονητής του δεν βοήθησε όσο θα έπρεπε. Και, έτσι, ενώ όλοι έχουν κάνει από μια γκέλα, εκείνος έχει κάνει δυο, και τα "γιατί" είναι πολλά.
ΔΥΟ "ΦΑΣΕΙΣ ΠΑΟΚ", ΔΥΟ ΔΟΚΑΡΙΑ
Ο "Δικέφαλος" δεν πήρε τη νίκη διότι στις φορές που δυο από τους παίκτες του εμφάνισαν τα μεγάλα τους ατού, η μπάλα χτύπησε στο δοκάρι. Το πανέξυπνο σουτ του Μπίσεσβαρ και το γρήγορο σουτ του Μακ δεν είχαν αντίπαλο, αλλά δεν κατέληξαν και στα δίχτυα. Αυτή είναι η “πάστα” του Ολλανδού, αυτό είναι το σήμα κατατεθέν του Σλοβάκου.
Αυτά τα δυο σουτ ήταν ίσως και τα μόνα στα οποία στο μεν πρώτο παίκτης του Δικεφάλου έβγαλε μια ολοκληρωμένη ατομική προσπάθεια, στο δε δεύτερο βγήκε ένας συνδυασμός που περιελάμβανε επικίνδυνη τελική προσπάθεια.
ΠΟΛΛΑ... ΚΟΚΟΡΙΑ, ΚΑΝΕΝΑ ΦΩΣ
Το παιχνίδι ξεκίνησε με τον Ράζβαν Λουτσέσκου να επιλέγει στο αρχικό σχήμα τρεις παίκτες, των οποίων η "βασική" θέση είναι αυτή του επιτελικού μέσου. Ο Πέλκας αγωνίστηκε πίσω από τον Ελ Καντουρί και λίγο πιο μπροστά από τον Κάνιας, ο Μαροκινός έπαιξε στην θέση που όλοι περίμεναν να τον δουν και ο Μπίσεσβαρ βρέθηκε στα αριστερά αντί του Μακ.
Ο Έλληνας μέσος κινήθηκε σε ρηχά νερά και δίκαια αντικαταστάθηκε μετά το πρώτο ημίχρονο, αν και ο Λουτσέσκου άφησε να εννοηθεί πως ένας από τους λόγους αντικατάστασής του ήταν και η κίτρινη κάρτα που πήρε. Ο Καντουρί το πάλεψε μέχρι να “συνδεθεί” με τον Πρίγιοβιτς, με τον τελευταίο να δείχνει να είναι σε κακό φεγγάρι. Ο Σέρβος δεν μπόρεσε ποτέ να ολοκληρώσει κάποια προσπάθεια, ενώ έξω από τη περιοχή δείχνει να χάνεται.
Ο Ίβιτς έφυγε, ο Λουτσέσκου ήρθε (ο Στανόγιεβιτς δεν πρόλαβε πρωτάθλημα) και η δεξιά πλευρά του ΠΑΟΚ εξακολουθεί να είναι η πιο προβλέψιμη, με τον Άκη Μάντζιο να την βγάζει – μέχρι να μείνει με δέκα παίκτες ο Απόλλωνας – εκτός μάχης. Ο ΠΑΟΚ είχε πολλά κοκόρια έξω από τη περιοχή, αλλά για εκείνον δεν ξημέρωσε. Σε όλο το 90λεπτο, ο Δικέφαλος δεν έβγαλε ούτε μια κάθετη πάσα. Ούτε μια. Ούτε μια κάθετη που να κόπηκε από τον αντίπαλο.
ΕΧΕΙ ΜΟΝΑΔΕΣ, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΚΟΜΑ ΣΥΝΟΛΟ
Ο Λουτσέσκου είχε διαφανεί πως θα χρησιμοποιήσει τους Πέλκα και Ελ Καντουρί στη μεσαία γραμμή. Ή κάτι θα είδε στις προπονήσεις, ή κάτι περίμενε να δει. Δεν του βγήκε αυτή η σκέψη, και δεν ξέρω αν θα την επιχειρήσει ξανά, με δεδομένο ότι ο Μαουρίσιο θα έχει μεγαλύτερο βαθμό ετοιμότητας από το να αγωνίζεται για 30 λεπτά.
Ο Μπίσεσβαρ πήρε την ευκαιρία του και φώναξε ότι κανείς δεν θα πρέπει να τον ξεγράψει. Ο Ελ Καντουρί έψαξε να βρει τρόπο να παίξει γρήγορα, αλλά το κατάφερε ελάχιστες φορές. Σα να το ήθελε και να μη τραβούν οι γύρω του.
ΤΑ ΛΑΘΗ ΠΑΙΚΤΩΝ ΚΑΙ ΛΟΥΤΣΕΣΚΟΥ
Ο Λουτσέσκου στην συνέντευξη Τύπου στάθηκε στην απουσία ατομικών προσπαθειών των παικτών του. "Δεν πήγαν στο ένας εναντίον ενός" είπε ο Ρουμάνος. Δίκιο έχει. Λάθος τους. Αλλά, δεν φταίνε μόνο εκείνοι. Ο Λουτσέσκου είπε ότι ο μόνος που πήγε σε ατομικό προσπάθεια ήταν ο Μάτος. Γιατί; Διότι είχε τον βοήθεια του Τζάλμα για να το κάνει. Υπήρχε άλλος παίκτης που πήρε βοήθεια από συμπαίκτη του για να πάει σε ατομική ενέργεια; Όχι.
Για το γεγονός ότι δεν πήγαν οι παίκτες σε ατομική ενέργεια, η ευθύνη είναι μισή δική τους και μισή του προπονητή. Δεν είναι δουλειά του Λουτσέσκου και του κάθε Λουτσέσκου να μάθε στον παίκτη του να ντριπλάρει, αλλά να του μάθει να συνεργάζεται ώστε να απομονώνει παίκτη για να τον ντριπλάρει.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΔΥΟ ΒΑΘΜΟΙ
Στη "ψυχολογική" μάχη του τίτλου, ο ΠΑΟΚ απαγορεύεται να χάνει βαθμούς όταν έχει προηγηθεί χρονικά απώλεια βαθμών του Ολυμπιακού. Τέλεια και παύλα. Χωρίς "γιατί", χωρίς ανάλυση. Απαγορεύεται. Όταν πηγαίνεις για πρωτάθλημα, πρέπει πρώτα από όλα να πείσεις τους γι' αυτό. Από τη τρίτη αγωνιστική; Από τη τρίτη αγωνιστική. “Μα είναι νωρίς, έχει δρόμο το πρωτάθλημα” και και και... Τι είναι πιο δύσκολο; Να κυνηγάς ή να σε κυνηγούν; Να σε κυνηγούν. Και πως δυναμώνεις όταν σε κυνηγούν; Όταν σε δε φτάνουν. Πόσο δε μάλλον όταν πέφτεις αλλά και πάλι σε δε φτάνουν...
Πηγή: Contra.gr