Άρης Σερβετάλης: «Γίνεται μεγάλος αγώνας ώστε οι άνθρωποι του θεάτρου να πληρώνονται αξιοπρεπώς»

Άρης Σερβετάλης: «Γίνεται μεγάλος αγώνας ώστε οι άνθρωποι του θεάτρου να πληρώνονται αξιοπρεπώς»
Richardos B

Μετά από μία πετυχημένη σεζόν ως «Ριχάρδος Β΄» ο Άρης Σερβετάλης θα εμφανιστεί από τις 22 Νοεμβρίου στην παράσταση του Εθνικού Θεάτρου «Οπερέττα» στην -εν μέρει- νέα διανομή της οποίας έχει ενταχθεί. Τον Ιανουάριο, πάντως, θα επανέλθει ως «Ριχάρδος Β΄» χωρίς να έχει ακόμη αποφασιστεί σε ποιο θέατρο.

Ο δημοφιλής ηθοποιός, μιλώντας στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, αναφέρθηκε στους λόγους για τους οποίους αποφάσισαν με τη σύζυγό του Έφη Μπίρμπα να ανεβάσουν το σαιξπηρικό έργο «Ριχάρδος Β΄» το οποίο χαρακτήρισε «παρεξηγημένο». Τόνισε ότι στην περίοδο της οικονομικής κρίσης «γίνεται μεγάλος αγώνας ώστε οι άνθρωποι του θεάτρου να πληρώνονται αξιοπρεπώς», ενώ όσον αφορά την τηλεόραση σημείωσε πως «με λίγο πιο συντηρητικές παραγωγές και μεγαλύτερη προσοχή θα μπορούσαν να γίνουν πολύ ωραίες δουλειές». Εξήγησε πώς του προτάθηκε ο ρόλος του εκκεντρικού «Λάζαρου» στην τηλεοπτική σειρά «Είσαι το ταίρι μου» και μίλησε για την ταινία του Στηβ Κρικρή, «The Waiter» που πρωταγωνιστεί και θα προβληθεί κατά τους προσεχείς μήνες στις κινηματογραφικές αίθουσες.

Ακολουθεί η συνέντευξη του Άρη Σερβετάλη στον Νίκο Γιώτη για το Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων:

Πώς αποφασίσατε να ανεβάσετε Σαίξπηρ και μάλιστα τον «Ριχάρδο Β'», ένα έργο του που δεν είναι τόσο γνωστό στην Ελλάδα μιας και είχε παιχτεί ως τώρα μόνον δύο φορές;

Μπήκαμε στη διαδικασία με την Έφη Μπίρμπα που σκηνοθετεί το έργο να διαβάσουμε διάφορα έργα και εκείνη επέλεξε τον «Ριχάρδο Β΄», που είναι ένα παρεξηγημένο έργο, ένα ιστορικό δράμα, αλλά ο τρόπος γραφής από τον Σαίξπηρ είναι σχεδόν κινηματογραφικός. Δηλαδή οι αλληλουχίες και τα γεγονότα που διαδέχονται το ένα το άλλο δεν έχουνε κάποια συνέπεια, με αποτέλεσμα να έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον το πώς μπορεί να αφηγηθεί κάποιος μέσα από τις εικόνες και τον σαιξπηρικό λόγο την ιστορία ενός βασιλιά και τη διαδρομή του ως προς την πτώση του. Αναφέρεται σ’ έναν άνθρωπο ο οποίος έχει εγκλωβιστεί μέσα στην ιδιότητά του -που στην προκειμένη περίπτωση είναι η βασιλική ιδιότητα- αλλά ο καθένας μέσα στην κοινωνία έχουμε μία ιδιότητα και πώς αυτή η ιδιότητα ενώ μας δίνει ένα περιθώριο ελευθερίας, μας εγκλωβίζει και γίνεται τροχοπέδη για όλη τη συνέχειά μας και πέρα από αυτήν την ιδιότητα δεν είμαστε τίποτε. Ουσιαστικά το ενδιαφέρον μας για το συγκεκριμένο έργο υπήρξε ως προς τον τρόπο με τον οποίο έχει αφηγηθεί αυτήν την ιστορία ο συγγραφέας. Πρόκειται για ένα εξαιρετικό, ένα πολύ ιδιαίτερο έργο.

Σκηνοθέτρια της παράστασης είναι η σύζυγός σας Έφη Μπίρμπα. Πώς θα χαρακτηρίζατε τη θεατρική συνεργασία σας;

Δόξα τω Θεώ η συνεργασία μας είναι πάρα πολύ καλή γιατί έχουμε αναπτύξει κώδικες και ξέρουμε τα όρια τα οποία είναι απαραίτητα. Επομένως ο καθένας ξέρει και κάνει τη δουλειά του μέχρι εκεί που του αντιστοιχεί! Άλλωστε η θεατρική μας συνεργασία έχει αρχίσει το 2010... Και παλιότερα όμως είχαμε συνεργαστεί -εκτός θεάτρου- κάνοντας έπιπλα μαζί. Εκείνη τα σχεδίαζε κι εγώ στον ελεύθερο χρόνο μου τα κατασκεύαζα... Δηλαδή είχαμε μπει νωρίτερα σε μία διαδικασία δημιουργικής συνεργασίας.

Μετά την επιτυχία που σημείωσε πέρσι στην Αθήνα και φέτος για λίγες παραστάσεις στη Θεσσαλονίκη θα συνεχίσετε και κατά την τρέχουσα σεζόν να υποδύεστε τον “Ριχάρδο Β΄”;

Βεβαίως, οι παραστάσεις θα συνεχιστούν στην Αθήνα από τα τέλη Ιανουαρίου, σε θέατρο που ακόμη δεν έχουμε αποφασίσει, γιατί από τις 22 Νοεμβρίου έως τις 7 Ιανουαρίου θα παίζω στην “Οπερέττα” του Γκομπρόβιτς σε σκηνοθεσία Νίκου Καραθάνου, που ανεβάζει για δεύτερη συνεχή χρονιά το Εθνικό Θέατρο.

Πόσο έχει επηρεάσει η οικονομική κρίση τα θέατρα και τις αμοιβές όλων όσοι εργάζεστε σ’ αυτά;

Γίνεται μεγάλος αγώνας ώστε οι άνθρωποι του θεάτρου να πληρώνονται αξιοπρεπώς. Αυτό άλλωστε προσπαθούμε κι εμείς. Να κάνουμε μία αξιοπρεπή παραγωγή. Είναι μία δύσκολη κατάσταση αλλά δόξα τω Θεώ πάντα κάτι γίνεται και κάπως τα καταφέρνουμε...

Σε μία τόσο δύσκολη περίοδο όπως αυτή που διανύουμε μπορούν να επιβιώσουν οι 1500 περίπου θεατρικές σκηνές της Αθήνας;

Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν πάρα πολλά θέατρα αλλά το ελπιδοφόρο είναι ότι οι νέοι ηθοποιοί είναι εξαιρετικοί κι αυτό είναι σημαντικό γιατί μπορεί να υπάρχει παραγωγή κάποιων έργων. Από την άλλη φαίνεται πως υπάρχει ενδιαφέρον -για τα δεδομένα της εποχής- από το κοινό να επικοινωνήσει με τα έργα αυτά. Μάλλον όμως χρειάζεται μία “ποσόστωση”, ένα ζύγισμα γιατί είναι αλήθεια ότι είναι πάρα πολλά τα έργα για το θεατρόφιλο κοινό.

Οι ηθοποιοί που παίζουν μόνο μία ή δύο μέρες την εβδομάδα μπορούν να επιβιώσουν μόνο από το θέατρο;

Σίγουρα αν δεν έχουν ένα ακόμη εισόδημα από κάπου αλλού νομίζω ότι είναι απαραίτητο να κάνουν και κάτι άλλο...

Όσον αφορά την τηλεόραση ο ρόλος που σας έκανε γνωστό στο ευρύ κοινό ήταν του «Λάζαρου» με το ιγκουάνα -τον... Μήτσο όπως τον φωνάζατε- στην πλάτη σας, στη σειρά «Είσαι το ταίρι μου»;

Σαφέστατα! Η συμμετοχή μου στο «Είσαι το ταίρι μου» που ήταν μία πάρα πολύ καλή δουλειά και ο συγκεκριμένος χαρακτήρας είχε μεγάλη απήχηση και με βοήθησε πάρα πολύ...

Πώς σας προτάθηκε ο ρόλος του εκκεντρικού «Λάζαρου» στη συγκεκριμένη σειρά;

Ο σεναριογράφος και ο σκηνοθέτης με είδαν σε μία παράσταση που έπαιζα τότε στα «Κόμικς» στον «Τεχνοχώρο» και μετά από κουβέντες που είχαμε μου έκαναν την πρόταση.

Ο κόσμος σάς έχει ταυτίσει μ’ αυτόν τον ρόλο; Στον δρόμο σάς φωνάζουν «Λάζαρο»;

Βέβαια, άλλοι με φωνάζουν «Λάζαρο» κι άλλοι «σαυράκια», από το ιγκουάνα...

Φέρατε και μόδα με το συγκεκριμένο ερπετό!

Ναι, έφυγαν όμως πολλά από τους κατόχους τους και δυστυχώς αρκετά ψόφησαν...

Κι όσον αφορά το συγκεκριμένο που είχατε στην τηλεοπτική σειρά; Ήταν δικό σας ή της παραγωγής;

Της παραγωγής ήταν αλλά το είχα πάρει για αρκετό χρονικό διάστημα μαζί μου προκειμένου να εξοικειωθώ.

Και να εξοικειωθεί κι εκείνο μαζί σας;

Νομίζω ότι εκείνο δεν εξοικειώθηκε ποτέ γιατί τα ιγκουάνα είναι μοναχικά ζώα...

Εκτός από τη σειρά “Είσαι το ταίρι μου” έχετε συμμετάσχει και σ’ άλλες πετυχημένες τηλεοπτικές σειρές. Κατά την περίοδο που διανύουμε έχουν μειωθεί στην Ελλάδα οι τηλεοπτικές παραγωγές και αρκετοί συνάδελφοί σας πηγαίνουν στην Κύπρο για να παίξουν σε σήριαλ. Σας έχουν γίνει ανάλογες προτάσεις;

Βεβαίως. Εδώ δεν δίδονται αρκετά χρήματα για να γίνει μία παραγωγή στην τηλεόραση. Θα μπορούσαν με λίγο πιο συντηρητικές παραγωγές και μεγαλύτερη προσοχή να γίνουν πολύ ωραίες δουλειές. Έτσι έχει αποδειχθεί. Τώρα για κάποιο λόγο γίνονται πράγματα στην Κύπρο με αποτέλεσμα να πηγαίνουν κάποιοι άνθρωποι εκεί να δουλεύουν. Εύχομαι κάποια στιγμή να επανέλθουν τα πράγματα και να γίνονται κι εδώ κάποιες παραγωγές, γιατί η τηλεόραση είναι ένα πολύ δυνατό μέσο με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και πρέπει να γίνονται ωραίες δουλειές. Βλέπουμε ότι στο εξωτερικό γίνονται εξαιρετικές τηλεοπτικές παραγωγές!

Κι όσον αφορά τον κινηματογράφο, θα σας δούμε σε κάποια ταινία;

Αυτήν την περίοδο βρίσκεται στη διαδικασία του μοντάζ μία ταινία του Στηβ Κρικρή, τα γυρίσματα της οποίας ολοκληρώθηκαν την άνοιξη και αναμένουμε να προβληθεί κατά τους προσεχείς μήνες στις κινηματογραφικές αίθουσες. Ο προσωρινός της τίτλος -δεν ξέρω αν θα είναι και ο τελικός- είναι «The Waiter» («Ο σερβιτόρος»).

(Η συνέντευξη δημοσιεύθηκε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ)