Τυχαίνει να βρίσκομαι κοντα στά γραφεία της Χρυσής Αυγής, όχι δίπλα, αλλά αρκετά κοντά ώστε να περνάω σχεδόν καθημερινά από μπροστά τους οδηγώντας. Στα μπαλκόνια του κτηρίου περιφέρονται, σχεδόν επί μονίμου βάσεως, μαυροφορεμένοι «λεβέντες» που γενικά «κόβουν κίνηση». Φορούν χειμώνα καλοκαίρι γυαλιά ηλίου, όχι όμως για τους προφανείς και αυτονόητους λόγους. Το μαύρο γυαλί αποτελεί αναπόσπαστο αξεσουάρ του τραμπούκου, ιδιαίτερα αν αναλογιστεί κανείς ότι τα μάτια είναι ο καθρέφτης της ψυχής και των συναισθημάτων. Γνωρίζουν καλά ότι οι προσφιλείς τακτικές εκφοβισμού δεν περνάνε με άλλο τρόπο, πολλώ μάλλον όταν εκθέτουν το πιο αδύνατο σημείο τους ή απομακρύνονται από την υπόλοιπη αγέλη.
Δεν ξέρω τι μπορεί να σκεφτεί κάποιος ανεξοικείωτος με την ελληνική πραγματικότητα αντικρίζοντας το θέαμα, το αλλόκοτο αρχηγείο τους δεσπόζει σε μια από τις κεντρικότερες αρτηρίες, δίπλα σε υπερσύγχρονα, φουτουριστικά κτήρια. Παράταιρο σαν θεματικό μουσείο κακογουστιάς ή γραφική τουριστική ατραξιόν. Στην ουσία δεν αποτελεί τίποτα από τα δύο, πρόκειται για ένα γκέτο που η κρίση μετακίνησε από το φυσικό του χώρο, δηλαδή το περιθώριο, στον πυρήνα της δημόσιας ζωής. Χωρίς ωστόσο αυτό να σημαίνει ότι η σουρεαλιστική αναβάθμιση του εκπολίτισε και τους παροικούντες εντός του. Τις τραγικές συνέπειες τις είδαμε όλοι λίγους μήνες νωρίτερα. Στο πρόσωπο ενός ανυποψίαστου φοιτητή, μπλαβιασμένου από χτυπήματα που θα μπορούσαν να αποβούν θανατηφόρα. Όχι ο πρώτος, αλλά ούτε και ο τελευταίος στη μακρά λίστα.
Ο μανδύας της «σοβαρής» Χρυσής Αυγής δυσκολεύεται να εφαρμόσει στον αρχηγό και τα πρωτοπαλίκαρα του, οι ίδιοι άλλωστε φροντίζουν να τον απεκδύονται με κάθε ευκαιρία. Τους προκαλεί δημοκρατική αναφυλαξία, προτιμούν τις τελετουργικές φιέστες, τα "sieg hail" και τα υπόλοιπα καραγκιοζιλίκια μακρυά από τα φώτα της δημοσιότητας.
Οι ανοχές της πολιτείας ωστόσο δοκιμάζονται καθημερινά, ιδιαίτερα όσο το ανελαστικό δικαστικό σύστημα παρατείνει την ετυμηγορία και την απονομή δικαιοσύνης εγκλωβισμένο σε βραδυκίνητες, γραφειοκρατικες αγκυλώσεις. Είναι βέβαιο ότι σταδιακά η απήχηση του εκτρώματος θα ξεφουσκώσει, όμως η κοινωνία και τα θεσμικά όργανα οφείλουν να ενεργοποιήσουν τα αντανακλαστικά τους απέναντι στις προκλήσεις του. Μέχρι αυτό να συμβεί, το τοποτηρητήριο του μίσους θα δεσπόζει στη Μεσογείων για να μας υπενθυμίζει τη θλιβερή πραγματικότητα σε μια χώρα που δυσκολεύεται να διαχειριστεί τις φουρτούνες της.