Η νέα γενιά της εγχώριας τρομοκρατίας αποτελεί ένα ζήτημα περίπλοκο αλλά και πολυδιάστατο, ωστόσο αναδύεται στην επιφάνεια της επικαιρότητας επιλεκτικά και τις περισσότερες φορές καλυπτόμενο από ένα θολό πέπλο που περισσότερο συσκoτίζει τις πτυχές του παρά το αναδεικνύει στις πραγματικές διαστάσεις. Οι λόγοι που υποβαθμίζεται τόσο από τις αρχές όσο και τα μέσα ενημέρωσης ποικίλουν, το σίγουρο είναι ότι στην Ελλάδα της κρίσης, της σύγχυσης και της ιδεολογικής πόλωσης εξακολουθεί να αποτελεί ένα μεγάλο ταμπού, λες και η εξάρθρωση της 17 Νοέμβρη έλυσε δια παντός το πρόβλημα αφήνοντας κληρονομιά τα φαντάσματα του παρελθόντος που κανείς δεν φαίνεται διατεθειμένος να ελευθερώσει από το χρονοντούλαπο.
Η αλήθεια ωστόσο κινείται πέρα και πάνω από ιδεοληψίες αποκαλύπτοντας μια διαφορετική πραγματικότητα που συνοψίζεται στο γεγονός ότι η τρομοκρατία, με τη μορφή του «αντάρτικου πόλεων», δεν εξαλείφθηκε στην ουσία ποτέ. «Πρόκειται για τη μετάλλαξη ενός ιού που απαιτεί εντελώς νέα μέσα για να αντιμετωπιστεί», θα επισημάνει κάποια στιγμή στον ήρωα του βιβλίου ο μέντοράς του, ένας πρόωρα και σκόπιμα αδρανοποιημένος, υψηλόβαθμος, αστυνομικός της αντιτρομοκρατικής. Μια μετάλλαξη ωστόσο που αφήνει σκιές και γεννάει εύλογα ερωτήματα στα οποία ελάχιστοι μπαίνουν στον κόπο να δώσουν πειστικές εξηγήσεις. Ποια είναι η σχέση της τωρινής τρομοκρατίας με τον υπόκοσμο και πότε το ιδεολογικό κίνητρο παραχωρεί τη θέση του σε πληρωμένα συμβόλαια θανάτου;
Στη μικρή έρευνα που πραγματοποίησα κατά την συγγραφή ήταν αναπόφευκτο να πέσω στις «ξέρες» τους, μια έρευνα που δεν στηρίχθηκε στα... αρχεία του Βατικανού αλλά δημοσιεύματα προσβάσιμα στον καθένα που αν κανείς τα συναρμολογήσει μπορεί να διαμορφώσει μια πρώτη εικόνα, όχι μόνο για το θέμα αλλά και τις μικροπολιτικές σκοπιμότητες που το περιβάλλουν. Ως εκ τούτου, το πρόσφατο κρούσμα με την προφυλάκιση της νεαρής φοιτήτριας Ηριάνας Β.Λ., με σαθρά αποδεικτικά στοιχεία, κάθε άλλο παρά έκπληξη προκαλεί...
Το βιβλίο ξεκίνησε να γράφεται στα μέσα του '15, μια χρονιά που οι εξελίξεις βρίσκονταν πάντα ένα βήμα μπροστά δρομολογώντας τη μοίρα της χώρας σχεδόν ερήμην της, στο ίδιο μοτίβο πορεύονται και οι ήρωες του συμμετέχοντας σε μια παρτίδα που η τράπουλα έχει σημαδευτεί εκ των προτέρων. Κι αν η τρομοκρατία βρίσκεται σε πρώτο πλάνο, από πίσω διακρίνονται τα ερείπια μιας χρεωκοπημένης Χιροσίμα που η απόγνωση και η αμφισβήτηση αποτελούν τα μοναδικά, αμετακίνητα σημεία αναφοράς. Δύο χρόνια αργότερα ελάχιστα δείχνουν να έχουν αλλάξει, πολλώ δε μάλλον η βία που σαν σύγχρονη μαμή εξακολουθεί να γεννάει θύματα, θύτες και αποδιοπομιαίους τράγους...
*«Ο Τελευταίος Μάης» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Anima» σε όλα τα ενημερωμένα βιβλιοπωλεία