Κατ΄αρχήν επιτρέψτε μου αυτό το σημείωμα να το ξεκινήσω με μια αναγκαία-αλλά πολύ χρήσιμη - δήλωση: δεν είμαι εκλογολόγος. Δεν είμαι ειδικός και εξειδικευμένος αναλυτής εκλογικών αποτελεσμάτων. Δεν είμαι ειδικός σε θέματα Γαλλίας και δη, γαλλικής νοοτροπίας, αν και έχω πάει δεκάδες φορές στη Γαλλία. Δε ζω και δεν έζησα αρκετό χρονικό διάστημα στην Γαλλία ώστε να έχω έστω μια αμυδρή αλλά σοβαρή αίσθηση που να με «νομιμοποιεί» έστω να εκφράσω -δημοσίως τουλάχιστον- μια σοβαρή έγκυρη και υπεύθυνη θέση για τη συγκεκριμένη εκλογική συμπεριφορά των Γάλλων (συν)Ευρωπαίων (συμ)πολιτών μου.
Άποψη ωστόσο έχω, για τα τεκταινόμενα-παγκοσμίως διεθνώς και σε ευρωπαϊκό επίπεδο- αλλά μέσα από μια συνολική θεώρηση, και για αυτό ας μου επιτραπεί να προσθέσω και την δική μου ερμηνευτική ανάλυση- προσέγγιση πέραν της «επικρατούσας»... Που «καταγράφει» άνοδο των ακροδεξιών δυνάμεων. Επικίνδυνη άνοδο του φασισμού κτλ. Τα ίδια πάλι επίσης νωρίτερα με αφορμή την απόφαση των Βρετανών να φύγουν από την ευρωπαϊκή «κοινότητα». Ή με αφορμή τα πρόσφατα αποτελέσματα στην Αυστρία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ακόμα πιο πριν με αφορμή το αποτέλεσμα των εκλογών στις ΗΠΑ όπου όλοι προεξοφλούσαν νίκη της Χίλαρι. Και φυσικά με αφορμή το τελικό αποτέλεσμα των εκλογών στη Γαλλία ή πιο ύστερα τα όσα θα ειπωθούν με βάση τα αποτελέσματα των εκλογών στη Γερμανία και σε άλλες χώρες της Ευρώπης, που όσον ούπω έρχονται τάχιστα. «Αποτελέσματα» που αν και θα δείχνουν πολλά εν τούτοις η «νίκη» θα ανήκει στους αληθινά ηττημένους που φαινομενικά θα είναι οι «κερδισμένοι»...
Μάλιστα δε τα άτομα αυτά, που υπερβάλλουν με απερίγραπτο ζήλο υπέρ της δημοκρατίας και της ελευθερίας, καθόλου τυχαία προέρχονται και «δείχνουν» να πιστεύουν καθ' ολοκληρίαν σε ένα επίσης ολοκληρωτικό σύστημα ιδεών και διακυβέρνησης, φαίνεται δε πως παλεύουν-ενίοτε και με την χρήση βίας - για αυτή (τη Δημοκρατία), όπως και για τα κάθε είδους ανθρώπινα δικαίωματα όπως είναι:
-Η ελευθερία έκφρασης γνώμης, όποια και αν είναι αυτή, αρκεί με πράξεις, δράσεις και έργα να μην καταλύει - καταπατά, την ελευθερία του «άλλου»
- Η δικαιοσύνη. Η ισότητα. Η ισονομία. Η ισοπολιτεία. Και άλλα εξίσου σημαντικά και μεγάλα πανανθρώπινα ιδεώδη και αξίες, για τα οποία μάλιστα έχει παγκοσμίως χυθεί και αίμα για την κατάκτηση και -για την ελεύθερη και ακώλυτη- καθιέρωσή τους.
Εν τέλει όμως, με τις απόλυτες ιδέες και απόψεις που εκφέρουν καταλήγουν να δογματίζουν! Δηλαδή: κάθε άλλη άποψη-όποια και αν είναι αυτή - πέραν εκείνης που «Εγώ εκφράζω» -το «εγώ» σχήμα ρητορικό στην προκειμένη περίπτωση για να βοηθήσω στον συλλογισμό μας- είναι λάθος! Κάθε άλλη άποψη δεν είναι απλώς μια διαφορετική άποψη ή μια αντίθετη άποψη, αλλά είναι μια ακροδεξιά άποψη! Δηλ. κάθε άλλη διαφορετική άποψη -από τη δική μου που εν προκειμένω συν τοις άλλοις δεν είναι και αριστερή άποψη- είναι μια ακροδεξιά άποψη. Είναι μια φασιστική άποψη!
Επομένως κάθε άλλη διαφορετική από την δική μας («αλήθεια») είναι μια φασιστική άποψη! Αυτό όλο το σύστημα φέρεσθαι, πολιτεύεσθαι και εν γένει συμπεριφέρεσθαι, αυτό λέγεται «δημοκρατία», «ελευθερία»! Και για να μην παρεξηγηθώ ή ως συνήθως σπεύσουν κάποιοι να κολλήσουν ταμπέλες και μοιράσουν πιστοποιητικά φρονημάτων και ιδεολογικής καθαρότητας, τα ίδια ακριβώς ισχύουν και αντιστρόφως ανάλογα. Όταν δηλαδή η άποψή μας (λ.χ η φιλελεύθερη ή πατριωτική η εθνική ή έστω και δεξιά ή ακροδεξιά άποψή μας) δεν συμπιπίτει, δεν ταυτίζεται, δεν συμπορεύεται δεν συμφωνεί, με εκείνη που εκφράζει τα ακριβώς αντίθετα από τις δικές μας απόψεις, δηλαδή μια άποψη και γνώμη με αριστερή προέλευση και γενεσιουργό αιτία. Κάθε τι δηλαδή που δεν αφήνει περιθώριο στο διάλογο και δογματίζει, άρα είναι ακραίο ως τέτοιο (απόλυτο δηλαδή), οφείλει ένας πράγματι ελεύθερος και νοήμων άνθρωπος που έχει ελεύθερο το αυτεξούσιο, είναι όχι απλά ακραίο αλλά συνάμα και επικίνδυνο για την ανθρωπότητα. Τον ίδιο τον άνθρωπο.
Αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι, κάθε φορά που «δαιμονοποιούν» και ξορκίζουν ως «κακό», ακραίο, ακροδεξιό, πολύ περισσότερο ως φασιστική, κάθε άλλη, διαφορετική από την δική τους άποψη, μάλλον έχουν περάσει στην αντίθετη από την -ιστορική, φιλοσοφική ακόμα και θρησκευτική ιερή και θεία- ουσία αυτής της άποψης για την οποία δίνουν τον υπέρ πάντων αγώνα! Δηλαδή την ελευθερία -εν προκειμένω και της ελεύθερης έκφρασης και βούλησης - τη δημοκρατία, τη δικαιοσύνη κτλ.
Και για να φτάσω στο δια ταύτα: Κάθε άλλη άποψη πέραν εκείνης, της «επικρατούσας» δηλαδή άποψης στην Ελλάδα και στην Ευρώπη -εν μέρει και στις ΗΠΑ, το είδαμε με την εκλογή του Ντόναλτ Τραμπ στο ύπατο πολιτειακό αξίωμα της χώρας του-, πώς-αντιμετωπίστηκε στην Ελλάδα! Ως η έκφραση του κακού. Του δαίμονα. Του ακροδεξιού. Ως άνοδος του φασισμού!
Ενσαρκώνουν δηλαδή όλοι αυτοί που απερίσκεπτα, χωρίς βάθος και εμπεριστατωμένη πρωτίστως, με επιστημονικά δεδομένα και κριτήρια, έστω και κάποια υποτυπώδη πανεπιστημιακή μελέτη, βασισμένη όμως σε κάποια μεγάλα κοινωνικά και ποσοτικά ανθρώπινα και οικονομικά μετρήσιμα μεγέθη, με μια λέξη (όποια και αν είναι αυτή, είτε ακροδεξιός, είτε εθνικιστής, είτε πολύ περισσότερο καθ' υπερβολήν,) αυτό που ομοθυμαδόν καταγγέλλουν, το απόλυτο! Κοινώς δογματίζουν υπερθεματίζοντας υπέρ της μιας ή της άλλης τοποθέτησης, χωρίς να έχουν εμβαθύνει.
Προσεγγίζουν δηλαδή και ερμηνεύουν, το νέο παγκόσμιο φαινόμενο του «Νέου Ανθρώπου» (Homo phovicus) -που σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα, μόλις 50 ετών, δημιούργησε για την κάλυψη των αναγκών του, και πάντα με πρόσχημα την ελεύθερη μετακίνηση ανθρώπων και αγαθών, το παγκόσμιο οικονομικό πολιτικό και διατραπεζικό σύστημα ολιγαρχικών συμφερόντων- που απλώς ενστικτωδώς και μόνον αντιδρά σε όλο αυτό το παγκόσμιο διαρκώς μεταβαλλόμενο σύστημα. Με μια λέξη. Αντιδρά, γιατί προφανώς βίωσε τα αποτελέσματά του, στο φαινόμενο της βιαίως συστηματικά επιβληθείσας παγκοσμιοποίησης! Αντιδρά δηλαδή ο άνθρωπος στη μαζική μετακίνηση πληθυσμών που με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγήσει στην αύξηση της προσφοράς εργασίας και άρα, εξ αντικειμένου, θα οδηγήσει στη μείωση, των μισθών. Επομένως διαδοχικά θα οδηγήσει και στη μείωση των κοινωνικών και άρα, των οικoνομικών πολιτικών απαιτήσεων, αφού πρώτο μέλημα θα είναι η απλή επιβίωση!
Μεταμορφώνονται δηλαδή όλοι εκείνοι σε αυτό ακριβώς που καταγγέλλουν! Και εν προκειμένω ενσαρκώνουν όχι απλά τον φασσισμό! Αλλά δείχνουν να επιζητούν έναν άκρατο και επικίνδυνο ολοκληρωτικό σύστημα ζωής. Ένα τρόπο διαβίωσης που στο όνομα της ασφάλειας και της ειρήνης, θα πρέπει να ανασταλούν και να περισταλούν ακόμα και αυτά τα τυπικά (ακόμα) συστημικά δικαιώματα του Ανθρώπου. Ειρωνία και τραγωδία μαζί! Από τη μια αγωνίζομαι για τη Δημοκρατία και την επικράτηση της, αλλά από την άλλη, σου απαγορεύω με τον δικό μου τρόπο -ενίοτε και δια της βίας - να έχεις διαφορετική άποψη από τη δική μου! Σου απαγορεύω να την εκφράζεις! Σου απαγορεύω να σκέφτεσαι! Αν δεν σκέφετεσαι όπως εγώ! Αν δεν συμφωνείς μαζί μου!
Το ολοκληρωμένο κείμενο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ.