Με στάση Μαξίμου, η κρίση στις σχέσεις Πολιτείας-Εκκλησίας συνεχίζεται

Αυτό που προς το παρόν δε γνωρίζουμε αλλά μάλλον έχει αρχίσει να διαφαίνεται στον ορίζοντα, είναι ότι η μεν κυβέρνηση και ο Αλέξης Τσίπρας μετά του αρμοδίου Υπουργού Παιδείας κ. Φίλη, θα συνεχίσουν τον στρατηγικό προγραμματισμό τους με βάση και το πρόγραμμα του πλειοψηφούντος κόμματος εν όψει και του συνεδρίου του πολιτικού βραχίονα του ΣΥΡΙΖΑ, η δε Ιεραρχία, είναι μάλλον αμφίβολο αν θα μπορέσει να διαχειριστεί με τη δέουσα ψυχραιμία και νηφαλιότητα, ως επιβάλλουν οι περιστάσεις και η ιστορική συγκυρία, χωρίς εντάσεις, εξάρσεις και προ πάντων χωρίς διχαστικό λόγο, ένθεν κακείθεν.
NurPhoto via Getty Images

Η έκτακτη συνάντηση του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου και μελών της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, υπό τον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και τον έτερο κυβερνητικό εταίρο, Πάνο Καμμένο, τον Υπ. Παιδείας Νικόλαο Φίλη και την Υπ. Τύπου και κυβερνητική εκπρόσωπο Όλα Γεροβασίλη, μετά των λοιπών συνεργατών αμφότερων των δυο πλευρών, ουδόλως έλυσε τα προβλήματα, μεταξύ Εκκλησίας και Κράτους, αντιθέτως μάλλον παρέτεινε και προεξέτεινε τις ήδη τεταμένες σχέσεις. Αυτό προκύπτει από πολλές πηγές και το ρεπορτάζ, ωστόσο δεν είναι εκεί το ζήτημα, οι δυο πλευρές θα κάνουν τις καθιερωμένες διαρροές τους, η κάθε μια για τους δικούς της επικοινωνιακούς λόγους και θα κυλήσει ο καιρός, με ζητούμενο την εκτόνωση της έντασης και της ως μη όφειλε (νέας επαναλαμβανόμενης ιστορικά) δημιουργηθείσας κρίσης.

Αυτό που προς το παρόν δε γνωρίζουμε αλλά μάλλον έχει αρχίσει να διαφαίνεται στον ορίζοντα, είναι ότι η μεν κυβέρνηση και ο Αλέξης Τσίπρας μετά του αρμοδίου Υπουργού Παιδείας κ. Φίλη θα συνεχίσουν τον στρατηγικό προγραμματισμό τους με βάση και το πρόγραμμα του πλειοψηφούντος κόμματος, εν όψει και του συνεδρίου του πολιτικού βραχίονα του ΣΥΡΙΖΑ, η δε Ιεραρχία, είναι μάλλον αμφίβολο αν θα μπορέσει να διαχειριστεί με τη δέουσα ψυχραιμία και νηφαλιότητα, ως επιβάλλουν οι περιστάσεις και η ιστορική συγκυρία, χωρίς εντάσεις, εξάρσεις και προ πάντων χωρίς διχαστικό λόγο, ένθεν κακείθεν.

Η Ιεραρχία θα συνεχίσει τις εργασίες της ως είθισται, θα δημιουργήσει και την καθιερωμένη επιτροπή Ιεραρχών που θα παρακολουθεί και θα εποπτεύει το όλο ζήτημα, ενδεχομένως να δημιουργηθεί και μια ακόμα κοινή επιτροπή από εκπροσώπους και των δυο πλευρών, Ιεραρχίας - Κράτους, ο χρόνος θα τρέχει, με τα προβλήματα της κοινωνίας να γιαγαντώνονται, άλυτα και δυσεπίλυτα με κορυφαίο εξ αυτών τους πλειστηριασμούς κατοικιών -πλέον και πρώτης κατοικίας- και η Εκκλησία να μην αντιδρά ως οφείλει και υποχρεούται. Ή ακόμα χειρότερα, και δυστυχώς εδώ κρύβεται η μέγιστη υποκρισία, οι εξώσεις από οικίες και ιδιοκτησίες της Εκκλησίας της Ελλάδος (βλ. ΕΚΥΟ) να περνούν ούτε καν στα ψιλά των εφημερίδων - έχω ιδία αντίληψη και παρακολουθώ το ζήτημα επισταμένως εξ ου και η αναφορά - τα δε άλλα μείζονα και κορυφαία προβλήματα της τραγικά παρακμάζουσας ελληνικής κοινωνίας, να γίνονται βουνό χωρίς ελπίδα διαφυγής από το μαύρο (κατάμαυρο) και θεοσκότεινο τούνελ που μας έχουν σπρώξει όλοι μαζί, κυβερνώντες και κυβερνώμενοι- γιατί ναι έχει και ο καθείς εξ υμών τις ευθύνες του για το ολίσθημα της χώρας και του Έθνους μας- αλλά και η Ιεραρχεύουσα Εκκλησία όπου όλα αυτά τα χρόνια αληθώριζε και θώπευε τους πολιτικούς και την εκάστοτε πολιτεία.

Μεγάλη συζήτηση και όπως ξανά γράψαμε σε προηγούμενο πρόσφατο άρθρο μας, η Ιεραρχία οφείλει και υποχρεούται πρώτα να κάμει την δική της αυτοκριτική και μετά να απευθύνει Λόγο εις την Κοινωνία και τα πνευματικά της τέκνα! Κατά τα άλλα, η υπόθεση, μεταξύ Κράτους και Ιεραρχίας ως συνήθως, κατά την πάγια ιστορική προηγούμενη πολλών ετών πίσω (από την δεκαετία του 1980 έως και τις τελευταίες λαοσυνάξεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη του Μακαριστού Κυρού Χριστοδούλου που κάποιοι, επί τούτου τον ταύτισαν, με σκοπιμότητα με τον νυν αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, προφανώς για να πλήξουν το κύρος του νυν Αρχιεπισκόπου, αφού πόρω απέχει από τη φιλοσοφία, τις πρακτικές και τις ιδεοληψίες του μακαριστού Ιερού Πολιτευτή) θα πάρει το δρόμο της και ο λαός μας θα συνεχίσει να πονά! Να δυστυχεί. Να πεινά! Να υποφέρει! Να κόβει από παντού για να επιβιώσει. Μιλώ για την πλειοψηφία του Ελληνικού λαού, την ασθμαίνουσα λεγόμενη και μεσαία τάξη, όπου πλέον είναι τέτοια η μέγγενη που την σφίγγει από παντού, που είναι θέμα χρόνου, κάτι να ξεφύγει.

Τα περιστατικά στις αίθουσες των δικαστηρίων πληθαίνουν! Οι κατασχέσεις το ίδιο! Τα λουκέτα παντού προστίθενται το ένα μετά το άλλο σε επιχειρήσεις και οικογένειες. Οι αυτοκτονίες -για τις οποίες ουδείς μιλά πλέον, ούτε καν στα ψιλά των εφημερίδων δεν περνάνε, ενώ αυτές συνεχίζονται και δυστυχώς πληθαίνουν και αυξάνονται αλματωδώς, και ας «καταγράφονται», στα αστυνομικά τμήματα, τα νοσοκομεία και τα νεκροτομεία, με άνωθεν κυβερνητικές εντολές, από εποχής ακόμα Σαμαρά - Βενιζέλου (και Άδωνη Γεωργιάδη) ως ιατρικά ή άλλα συμβάντα με άλλες αιτίες, ενώ η τραγική και οδυνηρή αλήθεια είναι ότι πρόκειται για κανονικότατες πράξεις απόγνωσης και αυτοχειρίασης, κανονικές αυτοκτονίες δηλαδή τις οποίες όλοι αυτοί οι δημαγωγοί και πολιτικάντηδες της διπλανής μας πόρτας τις θυμούνται μόνο για πολιτικούς λόγους!

Καθημερινά τα πινάκια στις αίθουσες των δικαστηρίων πληθαίνουν δραματικά καθώς οι τράπεζες (και δια αυτών τα ξένα funds που έχουν αγοράσει 1000άδες κόκκινα δάνεια από υπερχρεωμένα νοικοκυριά), δικάζουν υποθέσεις εξώσεων και πλειστηριασμών, πληθαίνουν επικίνδυνα! Και η Πολιτεία, το κράτος, δηλαδή και αυτή ειδικά η κυβέρνηση όχι μόνον δεν κάμει τίποτα, αλλά στέλνει και τα ΜΑΤ!

Αν θέλει λοιπόν η Ποιμαίνουσα Ιεραρχεύουσα Εκκλησία πράγματι να είναι με το Λαό της που υποφέρει τα δεινά και τις επιπτώσεις άλλων, ας αναλάβει ανάλογη σχετική πρωτοβουλία προς την ελληνική κυβέρνηση, να φτάσει αν χρειαστεί ως τις Βρυξέλλες, και όπου αλλού χρειαστεί και να μπει μπροστά σε αυτό το ζήτημα! Να σταματήσει αυτός ο κατήφορος! Ο κοινωνικός ιστός πλέον διαλύεται. Καθημερινά. Αυτός όμως ο κοινωνικός ιστός είναι το ποίμνιο της Εκκλησίας. Αυτή η κοινωνία που πονά και συνθλίβεται Μακαριότατε είναι τα παιδιά και ο Λαός σας.

Τότε ναι, αν δουν μπροστάρηδες σε αυτό τον αγώνα τους Ιεράρχες, αν δουν Ιεράρχες μας να είναι δίπλα στο λαό που πονά και δοκιμάζεται σκληρά όχι πλέον για το καθημερινό του πιάτο -που κατά τόπους ενίοτε και επιλεκτικά μπορεί να το πάρει από την ενορία του- αλλά πλέον χάνει και το κεραμίδι και την κατοικία που είναι το τελευταίο αποκούμπι και ελπίδα του, τότε ΝΑΙ Μακαριότατε και «Άγιοι» Ιεράρχες μας, η Εκκλησία θα είναι πράγματι κοντά στο λαό της! Τότε ναι, οφείλει να θεωρεί τον εαυτό της Μητέρα που γεννά και αναβαπτίζει τα παιδιά της! Να αναλάβει τέτοιες και παρόμοιες πρωτοβουλίες, υπεράσπισης του Ποιμνίου της γιατί πρώτα αυτός είναι ο ιστορικός και διαχρονικά πνευματικός και ποιμαντικός της ρόλος! Και εν συνεχεία να υπερασπίζεται ιστορικά κεκτημένα που πράγματι δικαιωματικά ανήκουν στο Λαό- όχι την Ιεραρχεύουσα Διοικούσα - Εκκλησία, όπου ως Εκκλησία όλοι πλέον γνωρίζουμε τι και πως συνίσταται!

Ναι έχει δίκιο σύσσωμη η Ιεραρχία και προ πάντων αυτός ο ίδιος ο Μακαριότατος Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος ο Β´ σε όσα λέει και τονίζει στην πράγματι ιστορικού χαρακτήρα εισήγηση του ενώπιον του Σώματος της Ιεραρχίας, αλλά ο Λαός Μακαριότατε χρειάζεται την Εκκλησία ως Μητέρα, σε όλα τα ζητήματά του, και τον εκάστοτε Ποιμενάρχη του ως Πατέρα, και όχι μόνο ως πνευματικό καθοδηγητή ή κατηχητή μόνο ή όλα τα άλλα τα πνευματικά που έχουν να κάνουν με την τακτοποίηση της Ψυχής και της Καρδιάς. Διότι - καλώς ή κακώς - και είναι πλήθος οι αναφορές στο Ευαγγέλιο και τους πατέρες της Εκκλησίας μας, Ψυχή χωρίς Σώμα δε μπορεί να υπάρξει, άρα φυσικό και επόμενο, η Εκκλησία να στέκει δίπλα του και όταν την έχει πραγματικά ανάγκη και πονά και διψά ώστε όταν του ζητήσει (η Εκκλησία του Λαού της) να βρεθεί, αν χρειαστεί και αν αυτό επιτάσσουν οι καιροί και οι ιστορικές περιστάσεις και δίπλα της με οποιοδήποτε τρόπο κριθεί αναγκαίος και προσφορότερος την κάθε στιγμή!

Δημοφιλή