Το νησί των Βορείων κάνει συναλλαγές με το μπλε βότσαλο και το νησί των Νοτίων με το πράσινο. Δεν μπορεί ο καθένας να 'χει όσα βότσαλα θέλει - οι παραλίες με τα μπλε και τα πράσινα βότσαλα είναι κλειστές και καλά φυλασσόμενες. Ενώ και τα δύο νησιά καλύπτουν κάποιες από τις βασικές τους ανάγκες, παράλληλα οι μεν χρειάζονται τους δε και τανάπαλιν. Έτσι, λοιπόν, καϊκια, γεμάτα με πραμάτεια και βότσαλα, πάνε από το Βορρά στο Νότο και αντίστροφα.
Anthony Bradshaw via Getty Images

Ορισμένα αλληγορικά κείμενα αποδίδουν πιστά την πραγματικότητα - πολλές φορές καλύτερα από μεγαλοστομίες και βαθυστόχαστες αναλύσεις. Η απλότητα μετράει!

Το νησί των Βορείων κάνει συναλλαγές με το μπλε βότσαλο και το νησί των Νοτίων με το πράσινο. Δεν μπορεί ο καθένας να 'χει όσα βότσαλα θέλει - οι παραλίες με τα μπλε και τα πράσινα βότσαλα είναι κλειστές και καλά φυλασσόμενες. Ενώ και τα δύο νησιά καλύπτουν κάποιες από τις βασικές τους ανάγκες, παράλληλα οι μεν χρειάζονται τους δε και τανάπαλιν. Έτσι, λοιπόν, καϊκια, γεμάτα με πραμάτεια και βότσαλα, πάνε από το Βορρά στο Νότο και αντίστροφα. Κάποια στιγμή, ένας γέροντας λέει στη λαϊκή συνέλευση των Βορείων..

«Αν έχουμε με τους Νότιους ένα, κοινό βότσαλο, θα ενώσουμε τα δυό νησιά, θα κάνουμε πιο εύκολο το εμπόριο, και οι νότιοι θα πάψουν να βλέπουν με καλό μάτι και τα προιόντα των Δυτικών...».

Οι Νότιοι το δέχτηκαν, σου λέει, και εμείς θα πουλάμε περισσότερα στους Βόρειους, θα έχουμε καλύτερες και στενότερες εμπορικές σχέσεις και το βότσαλό μας δε θα είναι το βότσαλό των Νοτίων, μα, το βότσαλο των Βορείων και Νοτίων.

Έτσι και έγινε...Οι γέροντες από τα δυο νησιά συμφώνησαν ότι για ένα κόκκινο βότσαλο - το κοινό βότσαλο - οι Βόρειοι θα βάζουν τρία μπλε και οι Νότιοι πέντε πράσινα βότσαλα. Και όλα τα κόκκινα βότσαλα θα είναι πάνω σε μια βραχονησίδα. Και, ενώ όλα πηγαίναν καλά, ξαφνικά ένας ψαράς από το Νότο βλέπει το εξής...Πριν το κοινό, κόκκινο βότσαλο, ήθελε πέντε πράσινα για να αγοράσει ένα κιλό δόλωμα από το Βορρά, τώρα όμως, με ένα κόκκινο βότσαλο αγοράζει εννιακόσια, οχτακόσια, μπορεί και εφτακόσια γραμμάρια δόλωμα.. από το Βορρά!

Πάει, λοιπόν, ο ψαράς σε ένα γέροντα του Νότου και του λέει.. «Το και Το»...Ο γέροντας το σκέφτεται λίγο και του απαντά..

«Για να καλύψεις τη διαφορά και να κάνεις κιλό θα δανειστείς από τους Βόρειους αλλιώς θα μιλήσεις με τους Δυτικούς, έχεις στα χέρια σου το κόκκινο βότσαλο!».

Ο ψαράς αιφνιδιάζεται...

«Μα, εγώ, γέροντα, δε μιλώ τα Δυτικά...Πως θα μιλήσω με τους Δυτικούς ;(!)»

...και ο γέροντας αποκρίνεται.

«Τότε πρέπει να μάθεις, νέε μου, αλλιώς δανείσου από τους Βόρειους!»

Οι ψαράδες του Νότου, θυμωμένοι, τα βάζουν με τους γέροντες...

«Δεν το θέλουμε το κόκκινο βότσαλο! Για καλό μας το φέρατε; ..ραμολιμέντα!», πετάγονται δυο βουρλισμένοι, ένας απο τα αριστερά και ο άλλος απο τα δεξιά.

«Να φύγουμε τότε, πάμε στο πράσινο βότσαλο, το βότσαλο των Νοτίων!»

Ο σκεπτικός ο γέροντας, ο γέροντας στο κέντρο, τους λέει...:

«Αν γυρίσουμε στο πράσινο βότσαλο θα αδυνατίσουμε το εμπόριο μας και για ένα κόκκινο βότσαλο θα χρειαζόμαστε έξι και επτά πράσινα και όχι πέντε! Μπορούμε να μιλήσουμε στο Βόρειο που έχει τα δολώματα, να φειάχνει και εδώ, στο Νότο, τα δολώματα του. Αν τα φειάχνει εδώ, σύμφωνα με τους υπολογισμούς μου, με ένα κόκκινο θα αγοράζουμε ένα κιλό ολόκληρο, μπορεί και χίλια εκατό σε δόλωμα!»

«...και εγώ που μαθαίνω Δυτικά.. γέροντα;», ρωτά ένας ψαράς χωρίς ρόζους στα χέρια.

«..Εσύ! θα μιλήσεις με το Δυτικό...που ξέρει από δίχτυα!»

*Αναδημοσίευση από το http://www.metarithmisi.gr

Δημοφιλή