Άραγε μπορεί ποτέ να ξεφύγει κανείς από την ένοχη συνείδησή του; Με επίκεντρο το δύσκολο αυτό ερώτημα, ο συγγραφέας Πιερ Λεμέτρ δημιουργεί την ιστορία ενός εγκλήματος που στιγμάτισε ανεξίτηλα το μέλλον ενός ευαίσθητου παιδιού. Χωρίς να αφήνει κανένα μυστήριο να πλανάται στην ατμόσφαιρα, ο θύτης και το θύμα συστήνονται από τις πρώτες σελίδες και δημιουργούν τις απαραίτητες εκείνες συνθήκες για να βυθιστεί ο αναγνώστης ανεπηρέαστος στη σπουδαία χαρτογράφηση των χαρακτήρων και του ψυχισμού τους. Το «Τρεις μέρες, μια ζωή» δεν είναι ένα αστυνομικό μυθιστόρημα αλλά μια προσπάθεια απεικόνισης των καταιγιστικών εξελίξεων που σαρώνουν την ψυχή ενός παιδιού και επιδρούν καταλυτικά στην μετέπειτα ζωή του. Είναι ένα δυνατό βιβλίο που συναρπάζει τη σκέψη και την καρδιά μέσα από την παιδική αφέλεια του ήρωά του.
Ο Αντουάν δεν έχει φίλους, εκτός ίσως από τον μικρότερό του Ρεμί. Γι 'αυτό όταν ένα πρωινό του Δεκέμβρη του 1999 ο εξάχρονος Ρεμί εξαφανίζεται, όλοι προσμένουν από εκείνον μια απάντηση. Μα ο Αντουάν δεν τολμά να ομολογήσει τη φριχτή αλήθεια. Ψεύδεται και προσπαθεί να επιβιώσει μέσα από τα ψέματά του. Ο φόβος και η αγωνία γίνονται συνοδοιπόροι του και εκείνος προσπαθεί να δώσει ένα τέλος στο μαρτύριό του. Νέες ενδείξεις έρχονται στο φως και τον ηρεμούν, μα ύστερα πάλι όλα καταρρίπτονται και ο κλοιός αρχίζει να σφίγγει απειλητικά. Θα αποκαλύψει τελικά όσα γνωρίζει ή θα συνεχίσει τη ζωή του μακριά από όλους; Μπορεί άραγε η ενοχή να μείνει κρυφή για πάντα ή έχει τη δύναμη να διαφεντεύει τη ζωή του;
Στέκεσαι ανήμπορος να αντιδράσεις καθώς δεν ξέρεις αν πρέπει να υπερασπιστείς το δίκαιο ή το άδικο.
Γνώρισα τον εξαιρετικό Πιερ Λεμέτρ μέσα από το μυθιστόρημά του με τίτλο «Άλεξ». Συνεπώς η απογοήτευσή μου ήταν μεγάλη όταν διαπίστωσα από τις πρώτες σελίδες του βιβλίου πως δεν πρόκειται για ένα καθαρόαιμο αστυνομικό μυθιστόρημα. Ο θύτης και το θύμα προβάλλουν από τις πρώτες σελίδες και η περιγραφή του εγκλήματος δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφισβήτησης. Και σε εκείνο ακριβώς το σημείο είναι που καταφέρνει να σε αιχμαλωτίσει στον ιστό του ο ευφυής συγγραφέας. Γιατί αναρωτιέσαι «τι ακριβώς μπορεί να συμβαίνει στις υπόλοιπες 250 σελίδες;».
Συνεχίζεις λοιπόν την ανάγνωση και ο μικρός Αντουάν με την παιδική του αθωότητα αλλά και τις μοναδικές αντιδράσεις του απέναντι στα γεγονότα κατορθώνει να σε παρασύρει. Στέκεσαι ανήμπορος να αντιδράσεις καθώς δεν ξέρεις αν πρέπει να υπερασπιστείς το δίκαιο ή το άδικο. Μένεις εμβρόντητος καθώς παρακολουθείς τις αποφάσεις και τη στάση του πρωταγωνιστή, συμμερίζεσαι την αγωνία και τον πανικό του, νομίζεις πως ξέρεις τι θα έκανες στη θέση του αλλά δεν είσαι απόλυτα σίγουρος. Η αλήθεια είναι εκεί και σε καλεί να την κοιτάξεις κατάματα αλλά οι σκέψεις και οι πράξεις του Αντουάν αναδεικνύουν περίτεχνα την άβυσσο στην οποία έχει βυθιστεί, δίνοντας του πολλά ελαφρυντικά.
Γύρω από τον κεντρικό ήρωα ο συγγραφέας έχει σμιλεύσει ένα δυνατό σύμπλεγμα χαρακτήρων, που ενώ σε πρώτη ανάγνωση φαίνεται να μην προσφέρουν κάτι ιδιαίτερο στην εξέλιξη της πλοκής, έρχεται η στιγμή του καθενός να αποκαλύψει τα μυστικά και τα βαθύτερα κίνητρά του, προκαλώντας αλυσιδωτές αντιδράσεις. Καθώς οι ασύλληπτες συμπτώσεις εισβάλλουν στην ήρεμη ζωή του Αντουάν, ο Λεμέτρ περνάει τα δικά του βαθύτερα μηνύματα και περιπαίζει με έναν τρόπο τον ήρωά του με τις ανατροπές που τον περικυκλώνουν και τον οδηγούν σε τετελεσμένες αποφάσεις για μια συμβατική καθημερινότητα. Και λίγο πριν το φινάλε, η λύτρωση έρχεται να προσδώσει ένα φως ελπίδας και μια μικρή ανάσα ότι τελικά αυτό το τεράστιο βάρος δεν χρειάζεται να το κουβαλάει μόνος του και ότι η αγάπη έχει τελικά πολλές, διαφορετικές μορφές. Κυρίως η μητρική.
Όταν η δεινότητα μιας πένας καταδύεται στην ανθρώπινη ψυχή, τότε ένα υπέροχο μυθιστόρημα αναδύεται.
Δείτε περισσότερα στο blog Λογοτεχνικά Σοκάκια