«Το τελευταίο πάρτι της Λάουρα»: Κριτική του βιβλίου των J. K. Johansson

«Το τελευταίο πάρτι της Λάουρα» αποτελεί ένα τολμηρό εγχείρημα, το οποίο κατορθώνει σε μεγάλο βαθμό να βρει τις σωστές αναλογίες αινιγματικής πλοκής, δράσης και γρήγορου ρυθμού. Η τριτοπρόσωπη γραφή προσδίδει μια τηλεοπτική αύρα και η πένα τους μοιάζει σαν να αποτυπώνει καρέ καρέ τις σκηνές μιας κάμερας που καταγράφει τις καταστάσεις που βιώνουν οι πρωταγωνιστές. Αυτή η προσέγγιση έχει κατορθώσει να προσδώσει αμείωτη ένταση στο κείμενο και μια συνεχή αδιόρατη αίσθηση κινδύνου σε κάθε κίνηση, σε κάθε νεύμα, σε κάθε θόρυβο που διαταράσσει την ηρεμία του σκηνικού.
archive

Τα τελευταία χρόνια οι τηλεοπτικές σειρές μυστηρίου έχουν ανεβάσει πολύ τον πήχη και προσφέρουν δυνατές στιγμές έντασης στους απανταχού λάτρεις του είδους. Απαλλαγμένες από κλισέ, μονοδιάστατους χαρακτήρες και αναμενόμενα φινάλε, δημιουργούν μια νέα τάξη πραγμάτων η οποία επιδρά καθοριστικά και στους σύγχρονους συγγραφείς αστυνομικής λογοτεχνίας. Οι J.K. Johansson (μια ομάδα Φινλανδών συγγραφέων) υπέκυψε στον τηλεοπτικό εθισμό των ημερών, ενστερνίστηκε τα κυρίαρχα στοιχεία της σκανδιναβικής σχολής και δημιούργησε την τριλογία του Πάλοκασκι.

Στο πρώτο βιβλίο όλα ξεκινούν με την ανακοίνωση της εξαφάνισης μιας έφηβης μαθήτριας την ίδια μέρα που η Μία επιστρέφει στο παλιό της σχολείο ως παιδαγωγός. Η τοπική κοινωνία συγκλονίζεται, οι γονείς της έφηβης κοπέλας προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να βρουν την άκρη του νήματος, οι έρευνες της αστυνομίας πέφτουν στο κενό και ο τύπος οργιάζει. Λόγω της πρότερης επιτυχημένης της καριέρας στη δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος, η Μία βοηθά τις αρχές να αποκρυπτογραφήσουν τα στοιχεία. Όμως σύντομα θα διαπιστώσει πως ο αδερφός της εμπλέκεται άμεσα με την υπόθεση και οι μνήμες του παρελθόντος θα την στοιχειώσουν. Πώς θα καταφέρει να ανακαλύψει την αλήθεια χωρίς να πληγώσει και να πληγωθεί;

Η αλήθεια μπερδεύεται με το ψέμα και ο φόβος με την επίπλαστη ηρεμία και γαλήνη.

Αγωνία και περίπλοκες οικογενειακές υποθέσεις μπαίνουν στο μικροσκόπιο και κανείς δεν είναι αυτό που φαίνεται. Η αλήθεια μπερδεύεται με το ψέμα και ο φόβος με την επίπλαστη ηρεμία και γαλήνη. «Το τελευταίο πάρτι της Λάουρα» αποτελεί ένα τολμηρό εγχείρημα, το οποίο κατορθώνει σε μεγάλο βαθμό να βρει τις σωστές αναλογίες αινιγματικής πλοκής, δράσης και γρήγορου ρυθμού. Η τριτοπρόσωπη γραφή προσδίδει μια τηλεοπτική αύρα και η πένα τους μοιάζει σαν να αποτυπώνει καρέ καρέ τις σκηνές μιας κάμερας που καταγράφει τις καταστάσεις που βιώνουν οι πρωταγωνιστές. Αυτή η προσέγγιση έχει κατορθώσει να προσδώσει αμείωτη ένταση στο κείμενο και μια συνεχή αδιόρατη αίσθηση κινδύνου σε κάθε κίνηση, σε κάθε νεύμα, σε κάθε θόρυβο που διαταράσσει την ηρεμία του σκηνικού. Κάποιες φορές όμως οι συγγραφείς δεν καταφέρνουν να αναδείξουν το ψυχολογικό υπόβαθρο των κεντρικών χαρακτήρων. Η αποτύπωση των συναισθημάτων των ηρώων περιορίζεται σε όσα προδίδουν οι αντιδράσεις και τα λεγόμενά τους και το γεγονός αυτό δεν απογειώνει τα στοιχεία θρίλερ της υπόθεσης.

Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον ότι οι ανατροπές είναι ποικίλες και σε πολλαπλά επίπεδα, παίζοντας συνεχώς με μικρές λεπτομέρειες. Δεν υπάρχουν κενά στην εξιστόρηση και εναλλαγές στον τρόπο γραφής - κίνδυνοι που ελλοχεύουν πάντα στην παράλληλη συγγραφή . Μέσα από το ξεδίπλωμα της ιστορίας θίγονται σημαντικά θέματα που ταλανίζουν τους έφηβους στη σύγχρονη κοινωνία. Η ανάγκη τους να είναι κοινωνικά αποδεκτοί, η καταπίεση που αισθάνονται από την ενδόμυχη αγωνία των γονιών τους να πετύχουν όπου εκείνοι απέτυχαν, ο σχολικός εκφοβισμός μα πάνω από όλα η μάστιγα της εξάρτησης από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και της απίστευτης δύναμης που έχουν αυτά στη χειραγώγηση συνειδήσεων.

Ένα σύγχρονο, νεανικό και καινοτόμο αστυνομικό μυθιστόρημα που κινείται στα χνάρια μιας νέας πραγματικότητας.

Δείτε περισσότερα στο blog Λογοτεχνικά Σοκάκια

Δημοφιλή