Το απόλυτο χάος με ευθύνη του ΣτΕ!

Και έτσι φτάσαμε σε μια παγκόσμια ελληνική πραγματικότητα. Αντισυνταγματικά τα κανάλια που εκπέμπουν σήμερα, αντισυνταγματικά και τα κανάλια θα εξέπεμπαν αύριο. Αν και υπήρξαν δικαστές του ΣτΕ που πρότειναν μια συμβιβαστική λύση, δηλαδή να κριθεί ο νόμος συνταγματικός με την υποχρέωση να συγκροτηθεί το ΕΣΡ εντός ορισμένου χρόνου (π.χ. έξι μήνες) η συμπαγής πλειοψηφία των 14 δικαστών έμεινε ασυγκίνητη και επέμεινε στην απόρριψη του νόμου. Και όπως καταλάβατε ειδικά μετά την συγκεκριμένη απόφαση, έχουμε όλο το δικαίωμα να πούμε ότι και οι κρίνοντες κρίνονται.
SOOC

Ένα πραγματικά ανώτατο δικαστήριο όπως το ΣτΕ, οφείλει να κατακτά διαρκώς το κύρος του και αυτό γίνεται μόνον με τις αποφάσεις του. Όταν αυτές είναι σαφείς, παράγουν δικαιοσύνη και γίνονται σεβαστές από την πολιτική εξουσία, τότε το δικαστήριο αποκτά το κύρος που του αρμόζει. Όταν αποφασίζεις κάτι και η εκτελεστική εξουσία το παρακάμπτει ή δεν το σέβεται, χωρίς εσύ σαν δικαστήριο να ζητάς εξηγήσεις, χάνεις το κύρος σου. Όταν σε σειρά αποφάσεων πρυτανεύει η σημασία του δημοσίου συμφέροντος, δεν μπορεί αυτό, στην συγκεκριμένη περίπτωση να παρακάμπτεται, χωρίς μάλιστα επιχειρήματα, όταν πολύ περισσότερο μια απόφαση όπως η συγκεκριμένη, για το νόμο των καναλιών, παράγει το απόλυτο χάος.

Ας έρθουμε τώρα στην ουσία. Το άρθρο 3 των αρμοδιοτήτων του Εθνικού Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου αναφέρει, ότι αυτό, το ΕΣΡ: "Εκδίδει τις προβλεπόμενες στο νόμο προκηρύξεις και χορηγεί, ανανεώνει και ανακαλεί τις άδειες λειτουργίας των επίγειων ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών καθώς και τις κάθε είδους άδειες και εγκρίσεις που προβλέπονται στην ισχύουσα ραδιοτηλεοπτική νομοθεσία." Η νομοθέτηση για τις άδειες σαφώς και δεν μπορεί να είναι αρμοδιότητητα του ΕΣΡ αφού αυτό δεν ασκεί νομοθετική εξουσία όπως καμιά ρυθμιστική αρχή. Είναι όμως αρμοδιότητά του να αναλάβει τη διαδικασία χορήγησης, δηλαδή την εκτέλεση του διαγωνισμού που θα κριθεί ο αντικειμενικότερος. Αφού είναι έτσι, καλά έκανε το ΣτΕ, θα μπορούσε να πει κανείς, και έκρινε τη διαδικασία αντισυνταγματική μιας και στην συγκεκριμένη περίπτωση τη διαδικασία ανέλαβε η Γενική Γραμματεία Τύπου. Σωστό. Γιατί όμως ανέλαβε την διαδικασία η ΓΓΤ; Διότι εδώ και ένα χρόνο, η αξιωματική αντιπολίτευση σαμποτάρει τη θεσμική συγκρότηση του ΕΣΡ, πολύ πριν καταρτιστεί ο νόμος για τις άδειες. Και γιατί το έκανε αυτό η ΝΔ; Διότι χωρίς την συγκρότηση του ΕΣΡ ο νόμος της κυβέρνησης θα είχε σοβαρές πιθανότητες να κριθεί αντισυνταγματικός, όπως και έγινε.

Χωρίς υπερβολή, εδώ είχαμε ένα σαμποτάζ για να τορπιλιστεί, η για πρώτη φορά, μετά από 28 χρόνια, απόπειρα νόμιμης λειτουργίας του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου. Και γιατί είχαμε αυτό το σαμποτάζ; Διότι η αξιωματική αντιπολίτευση έχει επιλέξει την ολοκληρωτική άρνηση, σχεδόν σε οτιδήποτε νομοθετεί η κυβέρνηση, στην προσπάθειά της να προκαλέσει την φθορά της και την πτώση της. Νέο ερώτημα. Μα μόνη της η ΝΔ, πώς μπόρεσε να σαμποτάρει τη συγκρότηση του ΕΣΡ; Εκτός του ότι δεν ήταν μόνη της, ο κατασκευαστής νόμων Ευάγγελος Βενιζέλος όρισε στο άρθρο του Συντάγματος 101 Α ως προϋπόθεση για την συγκρότηση του ΕΣΡ την πλειοψηφία των τεσσάρων πέμπτων! Και εκεί έβαλε τελεία. Ούτε αλλαγή προϋποθέσεων για τη δεύτερη ψηφοφορία, ούτε για την τρίτη. Οπότε όποιος ήθελε να διατηρήσει την ανομία στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο, δεν είχε παρά να μην εγκρίνει την συγκρότηση του ΕΣΡ, αφού καμιά κυβέρνηση σε κανονική δημοκρατία, δεν είναι δυνατόν να διαθέτει πλειοψηφία 4/5. Συνεχίζουμε: Το 2010 το ΣτΕ με την 3578/2010 απόφασή του έκρινε αντισυνταγματική τη λειτουργία των καναλιών. Οι τότε και μετέπειτα κυβερνήσεις, έγραψαν στο χιόνι την απόφαση του ΣτΕ και επέτρεψαν στα κανάλια να συνεχίσουν να εκπέμπουν. Και όχι μόνον τους επέτρεψαν αλλά η κυβέρνηση Σαμαρά έβαλε λουκέτο και στην ΕΡΤ!

Με λίγα λόγια σήμερα έχουμε μια δικαστική τρύπα με ευθύνη κυρίως του ΣτΕ που δεν εκτίμησε την απειθαρχία των προηγούμενων κυβερνήσεων, το σαμποτάζ στη συγκρότηση του ΕΣΡ και αποφάσισε να κρίνει το νόμο αντισυνταγματικό, δημιουργώντας το χάος που είπαμε. Το ότι αυτή η απόφαση πανηγυρίστηκε από εκείνους οι οποίοι δεν σεβάστηκαν την απόφαση του ΣτΕ το 2010 δεν ενόχλησε το ΣτΕ που στην συγκεκριμένη περίπτωση, δεν στάθμισε το δημόσιο συμφέρον. Και έτσι φτάσαμε σε μια παγκόσμια ελληνική πραγματικότητα. Αντισυνταγματικά τα κανάλια που εκπέμπουν σήμερα, αντισυνταγματικά και τα κανάλια θα εξέπεμπαν αύριο. Αν και υπήρξαν δικαστές του ΣτΕ που πρότειναν μια συμβιβαστική λύση, δηλαδή να κριθεί ο νόμος συνταγματικός με την υποχρέωση να συγκροτηθεί το ΕΣΡ εντός ορισμένου χρόνου (π.χ. έξι μήνες) η συμπαγής πλειοψηφία των 14 δικαστών έμεινε ασυγκίνητη και επέμεινε στην απόρριψη του νόμου. Και όπως καταλάβατε ειδικά μετά την συγκεκριμένη απόφαση, έχουμε όλο το δικαίωμα να πούμε ότι και οι κρίνοντες κρίνονται.

Δημοφιλή