Δίνουμε τη μάχη με τον Καρκίνο μέσα από το wincancer.gr

Όταν σχεδόν τρεις μήνες πριν, στις 2 Μαρτίου, μου ανακοινώθηκε ότι πάσχω εκ νέου από καρκίνο, καθώς μου εμφανίστηκε μια επιθετική μετάσταση στο συκώτι, παρότι ήμουν προετοιμασμένος για όλα τα ενδεχόμενα, η φόρτιση μου ένοιωσα εκείνες τις στιγμές ήταν πραγματικά απερίγραπτη...Γύρισα στο σπίτι και έψαξα μια φωτογραφία. Αυτή τη φωτογραφία ντρεπόμουν να την παρουσιάσω για 18 χρόνια, γιατί είμαι χωρίς μαλλιά, κάτασπρος και 30 κιλά πιο αδύνατος...Είναι η φωτογραφία από την ορκωμοσία μου ως πτυχιούχος του Τμήματος Μηχανολογίας του ΤΕΙ Πειραιά στις 30 Σεπτεμβρίου του 1998, τέσσερις σχεδόν μήνες μετά τη διάγνωση του πρώτου μεγάλου καρκίνου, που σειρά γιατρών χαρακτήρισε μη ιάσιμο, δίνοντάς μου ελάχιστο χρόνο ζωής.Κοίταξα τη φωτογραφία και είπα: «Όπως τα κατάφερα τότε, θα τα καταφέρω και τώρα...».
vgajic via Getty Images

Δίνω για τρίτη φορά τη μάχη με τον καρκίνο και αυτή τη φορά αποφάσισα να δώσω τη μάχη δημόσια μέσα από το wincancer.gr, αφενός γιατί η αγάπη και τα μηνύματα του κόσμου μου δίνουν απίστευτη δύναμη, αλλά και γιατί νοιώθω πως έχω υποχρέωση να μιλήσω και να δώσω δύναμη σε χιλιάδες ανθρώπους και τις οικογένειές τους που δίνουν σιωπηλά τη μάχη με τον καρκίνο κάπου δίπλα μας.

Επίσης στόχος μου είναι να καταγράψω προβλήματα και δυσλειτουργίες που αντιμετωπίζουν καθημερινά χιλιάδες καρκινοπαθείς σε όλη τη χώρα και στη συνέχεια -με τη βοήθεια όλων- να προσπαθήσουμε να διορθώσουμε όσο το δυνατόν περισσότερα από αυτά.

Σε κάθε περίπτωση αυτό που έχω να πω σε όλους όσους δίνουν τη μάχη με τον καρκίνο, όπως και στους δικούς τους ανθρώπους, είναι ό,τι με την βοήθεια του Θεού, την αγάπη των ανθρώπων, με Πίστη και ελπίδα και φυσικά με εμπιστοσύνη στους γιατρούς, ο καρκίνος νικιέται...Αυτό ακριβώς σκέφτηκα κι εγώ όταν σχεδόν τρεις μήνες πριν, στις 2 Μαρτίου, μου ανακοινώθηκε ότι πάσχω εκ νέου από καρκίνο, καθώς μου εμφανίστηκε μια επιθετική μετάσταση στο συκώτι... Παρότι ήμουν προετοιμασμένος για όλα τα ενδεχόμενα, η φόρτιση μου ένοιωσα εκείνες τις στιγμές ήταν πραγματικά απερίγραπτη...

Γύρισα στο σπίτι και έψαξα μια φωτογραφία.

Αυτή τη φωτογραφία ντρεπόμουν να την παρουσιάσω για 18 χρόνια, γιατί είμαι χωρίς μαλλιά, κάτασπρος και 30 κιλά πιο αδύνατος...Είναι η φωτογραφία από την ορκωμοσία μου ως πτυχιούχος του Τμήματος Μηχανολογίας του ΤΕΙ Πειραιά στις 30 Σεπτεμβρίου του 1998, τέσσερις σχεδόν μήνες μετά τη διάγνωση του πρώτου μεγάλου καρκίνου, που σειρά γιατρών χαρακτήρισε μη ιάσιμο, δίνοντάς μου ελάχιστο χρόνο ζωής.Κοίταξα τη φωτογραφία και είπα: «Όπως τα κατάφερα τότε, θα τα καταφέρω και τώρα. Το χρωστάω στο Νικόλα, στην Πίστη, στ' αδέλφια, στη μάνα μου, στους ανθρώπους που με αγαπούν...».

Σας καλώ να επισκεφτείτε και να προωθήσετε τη σελίδα του wincancer.gr. Σας ζητώ επίσης να μου στείλετε βιωματικές ιστορίες, ανθρώπων από το περιβάλλον σας που βγήκαν επίσης νικητές, δίνοντας έτσι δύναμη και ελπίδα σε χιλιάδες ασθενείς που δίνουν τη μάχη σήμερα!

Δημοφιλή