Αληθινές γιορτές στη Ρόκκα και την Κερά

Στη Δυτική Κρήτη είχα πάει μία ακόμη φορά πριν από 3-4 χρόνια. Θυμάμαι ακόμη ότι σε εκείνη την πρώτη επίσκεψη που κινήθηκα πιο πολύ παραλιακά, είχα συνεχώς την αίσθηση ότι χάνω κάτι σημαντικό. Έχοντας αυτό στο μυαλό μου, μόλις με ενημέρωσαν για την εκδήλωση «Γιορτές Ρόκκας» άρχισε να ξετυλίγεται ένα ολόκληρο κουβάρι εμπειριών και εικόνων.
archive

Στη Δυτική Κρήτη είχα πάει μία ακόμη φορά πριν από 3-4 χρόνια. Θυμάμαι ακόμη ότι σε εκείνη την πρώτη επίσκεψη που κινήθηκα πιο πολύ παραλιακά, είχα συνεχώς την αίσθηση ότι χάνω κάτι σημαντικό. Έχοντας αυτό στο μυαλό μου, μόλις με ενημέρωσαν για την εκδήλωση «Γιορτές Ρόκκας» άρχισε να ξετυλίγεται ένα ολόκληρο κουβάρι εμπειριών και εικόνων.

Φτάσαμε στο αεροδρόμιο των Χανίων και μας παρέλαβε η Μέτη. «Οι Γιορτές Ρόκκας, είναι μία συλλογική προσπάθεια των κατοίκων των δύο χωριών. Της Ρόκκας και της Κεράς. Όλο το χωριό για 20 και πλέον ημέρες δεν έχει ησυχάσει. Δέχεται κόσμο και προσπαθεί να τον κάνει περάσει όσο καλύτερα γίνεται.» Αφήσαμε πίσω μας τη θάλασσα και αρχίσαμε να ανεβαίνουμε. Η διαδρομή, πιο εύκολη και πιο σύντομη απ' ότι αρχικά περίμενα. Ξεναγός μας ο πολυπράγμων και ερωτευμένος με τον τόπο του, Παναγιώτης Σημανδηράκης. Κάθε στροφή του δρόμου και μία ιστορία. Μας δείχνει τον θεόρατο βράχο, το τρουλί, που στέκεται πάνω από το χωριό. «Εκεί θα πάμε. Εκεί είναι ο αρχαιολογικός χώρος που θα γίνει η συναυλία.»

Φτάνοντας στο μικρό χωρίο καταλαβαίνεις ότι είναι έτοιμο να υποδεχτεί αρκετό κόσμο. Αυτοσχέδια parking ανάμεσα στις ελιές, με άρτια οργάνωση. Άνθρωποι του χωριού, μόνιμοι κάτοικοι ή άλλοι με καταγωγή από εκεί, όλοι εθελοντές ασχολούνται ακόμη και με την τελευταία λεπτομέρεια. Κάθε αυλή είναι περιποιημένη, ολάνθιστη και ανοιχτή. Στα πρόσωπα των ανθρώπων βλέπεις τη χαρά και ταυτόχρονα την αγωνία ώστε όλα να πάνε καλά. Είναι η τελευταία ημέρα των εορτών που ξεκίνησαν πριν από 20 ημέρες και περιελάμβαναν μουσικές εκδηλώσεις, εργαστήρια, θέατρο, δράσεις για παιδιά, ξεναγήσεις.

Ξεκινώντας προς τον αρχαιολογικό χώρο, μας κερνάνε ένα πεντανόστιμο ξηροτήγανο το οποίο παρασκευάζεται από επιχείρηση που δραστηριοποιείται στο χωριό. Φτάνοντας στο χώρο της εκδήλωσης εντύπωση προκαλεί η τεράστια κατασκευή της εξέδρας. Ανηφορίζω και αρχίζω να καταλαβαίνω ότι αυτό που θα ζήσουμε θα είναι μοναδικό.

Εκεί ανάμεσα στις λαξευτές κατοικίες, τις δεξαμενές και τους δρόμους του αρχαίου οικισμού οι επισκέπτες κάθονται και προετοιμάζονται για την έναρξη της συναυλίας. Σήμερα έχει προγραμματιστεί παράσταση της Αθηναϊκής Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων. Κάποιοι πιο προετοιμασμένοι φτάνουν εδώ με πτυσσόμενες καρέκλες και μαξιλάρια. Ο χώρος γεμίζει. Η πλαγιά φιλοξενεί περίπου 5000 άτομα. Όπως και να είναι, η υπό έκλειψη πανσέληνος κάνει την εμφάνισή της και η παράσταση ξεκινάει. Η αλήθεια είναι ότι στο μυαλό μου, έχει ξεκινήσει πολύ πριν.

Οι ήχοι της συμφωνικής, το φως του φεγγαριού και στο βάθος μία σειρά από φώτα στο χωριό. Εικόνες μαγικές σε ένα τόπο που κάθε φορά μπορεί να ξεπερνάει το χθες. Με ανθρώπους ικανούς και πάνω από όλα καινοτόμους και με όρεξη για δουλειά.

Και μετά το τέλος της συναυλίας, εκεί λίγο μετά τις 12, περπατήσαμε ανάμεσα στις ελιές και φτάσαμε στην Κερά.Περπάτημα ενός τετάρτου μέσα στη νύχτα, αποδεικνύεται ικανό να φέρει στο μυαλό σκέψεις ουσίας και να αναδείξει τη σημασία που έχει για τον καθένα μας η φύση. Μην ξεχνάμε να της αποδίδουμε αυτά που της αξίζουν. Οι μυρωδιές του τόπου, η ηρεμία, πράγματα που δύσκολα θα ξεχάσει κανείς. Και το γλέντι που ακολούθησε, καθαρό κρητικό. Οι γιορτές της Ρόκκας και της Κεράς είναι ισχυρές γιατί πραγματοποιούνται από τους ίδιους τους κατοίκους.