Στο μυαλό του Bartender

Πίσω από το μπαρ, είναι ο απόλυτος κυρίαρχος. Κάνει κινήσεις γρήγορες, αστραπιαίες. Κάποιος θα τις χαρακτήριζε μηχανικές. Δεν είναι! Ξέρει πολύ καλά να διαχωρίζει τα δύο βασικά στοιχεία του χαρακτήρα ενός bartender. Η κοινωνικότητα είναι το ένα, αλλά και ο επαγγελματισμός στην υλοποίηση των συνταγών το άλλο.
Archive

Δεν πήρε ποτέ είκοσι στη φυσική, τον εκνευρίζει που ακόμη και σήμερα καπνίζουμε μέσα στα μαγαζιά, και μία μέρα πριν από δέκα περίπου χρόνια βρέθηκε, ίσως τυχαία, πίσω από μία μπάρα και δεν έχει βγει ακόμη! Το ταξίδι είχε μόλις ξεκινήσει!

Όλοι όσοι γνωρίζουν τον bartender Αλέξανδρο Γκικόπουλο, πίσω από αυτή την μπάρα, καταλαβαίνουν τη δύναμη που κρύβει, αλλά και τον έρωτα για αυτό που κάνει. Είναι πάντα χαρούμενος... ακόμη και όταν δεν είναι! Μιλώντας για το μπαρ, θα μας πει ότι «Είναι σαν την κοπέλα, που έχεις, που είσαι ερωτευμένος και δεν μπορείς να ξεκολλήσεις ούτε λεπτό...έ έτσι είναι, μια ερωτεύσιμη σχέση που δεν θες να χάσει το νόημα της, και κάνεις τα πάντα να την κρατήσεις ζωντανή και κάθε μέρα αυτή η σχέση να ρίχνει πυροτεχνήματα στον ουρανό!»

Με αυτή την χαρά των πυροτεχνημάτων, να τον οδηγεί, δεν τον προλαβαίνεις! Είναι πραγματικά δύσκολο να παρακολουθήσεις το πρόγραμμά του. Και εκτός των άλλων, έχει μία μοναδική προσέγγιση στην περιγραφή των πραγμάτων. Όσοι τον ακολουθούν στα social media, γίνονται fun του ιδιαίτερου τρόπου με τον οποίο προλαβαίνει και σχολιάζει την επικαιρότητα σε διάφορους τομείς. Πολλές φορές γίνεται αυτοσαρκαστικός, κάποιες άλλες αστείος, ποτέ ενοχλητικός, και πάντα με άποψη για τα πράγματα.

Πίσω από το μπαρ, είναι ο απόλυτος κυρίαρχος. Κάνει κινήσεις γρήγορες, αστραπιαίες. Κάποιος θα τις χαρακτήριζε μηχανικές. Δεν είναι! Ξέρει πολύ καλά να διαχωρίζει τα δύο βασικά στοιχεία του χαρακτήρα ενός bartender. Η κοινωνικότητα είναι το ένα, αλλά και ο επαγγελματισμός στην υλοποίηση των συνταγών το άλλο.

Επιλέξαμε να κάνουμε ένα διαφορετικό ταξίδι σήμερα, ένα ταξίδι χαρακτήρων, επιλογών. Ένα ταξίδι χαράς. Μιλήσαμε με τον Αλέξανδρο και εδώ είναι οι απαντήσεις που μας έδωσε. Η συνέντευξη αναλυτικά:

Και το ταξίδι στο bartending ξεκίνησε! Μπορείς να μας περιγράψεις τις πρώτες σου εμπειρίες πίσω από την μπάρα; Υπάρχει κάτι που έχει αποτυπωθεί στη μνήμη σου; Ένα περιστατικό. Μία ιδιαίτερη στιγμή.

Θυμάμαι ότι είχε υπερβολική δουλειά, θυμάμαι ότι έκανα πάρα πολλούς φίλους τους οποίους έχω μέχρι και σήμερα, θυμάμαι ότι ανυπομονούσα να έρθει το βράδυ, θυμάμαι την πρώτη μέρα που έφτιαξα το πρώτο μου κοκτειλ, θυμάμαι την αγωνία στο βλέμμα μου την ώρα που πήγαν να το δοκιμάσουν, θυμάμαι ότι έχω την ίδια αγωνία ακόμα και τώρα ...με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση όμως.

Ποιο είναι το αγαπημένο σου ελληνικό προϊόν που έχεις χρησιμοποιήσει στα κοκτέιλ σου;

Ο Skinos, είναι ένα φίνο απόσταγμα που μπορείς να το συναντήσεις σε συνταγές μου και το καλύτερο απ όλα είναι ότι δεν μπορεί να παραχθεί πουθενά αλλού στον κόσμο.

Τι σε εκνευρίζει μέσα σε ένα bar;

Aν υποθέσουμε ότι εγώ από μέρους μου είμαι σωστός κατά ένα μεγάλο ποσοστό προς τον πελάτη, μου δημιουργεί μια μικρή ενόχληση όταν δεν μου λένε καλησπέρα, ενώ εγώ τους λέω με ένα τεράστιο χαμόγελο λες και πήρα 20 στην φυσική που ομολογουμένως ποτέ δεν πήρα! Eπιπλέον με ενοχλεί που ακόμα όλοι μας καπνίζουμε μέσα στα μπαρ και τέλος που κανείς πια δεν έχει ένα στοιχειώδες λίκνισμα και ένα μειδίαμα που να δείχνει ότι περνάει ωραία και ότι δεν βγήκε άλλη μια Παρασκευή βράδυ να λιβανίσει μια μπύρα του μισού λίτρου!

Τι θα πρότεινες δίχως δεύτερη σκέψη σε κάποιον που θα ερχόταν στη μπάρα σου στις 7 το απόγευμα μετά από μία δύσκολη ημέρα στη δουλειά του;

Θα τον ρωτούσα κατ αρχήν τους λόγους που ονομάζουμε μια μέρα δύσκολη και εκ των υστέρων θα του πρότεινα να πιει ένα ποτήρι καμπερνέ, μετά να πιει μία μπύρα μαζί με ένα σφηνάκι τεκίλα. Νομίζω κάπου εκεί ήδη θα είχαμε αρχίσει να αποκαλούμε τον εργοδότη του μαλθακό, και κάπου εκεί θα ήταν ώρα να πιει ένα καλοφτιαγμένο Μάι-Τάι και θα ξεκινούσαμε την κουβέντα για το πόσα χρόνια έχει να πάει στο Λούνα Παρκ. Από εδώ και πέρα νομίζω δεν θα αναφέραμε ξανά τίποτα για την δουλεία του. Έτσι μια δύσκολη μέρα για κάποιους πεθαίνει για πάντα.

"Για να κάνεις αυτή τη δουλειά, πρέπει να σου αρέσει" λένε πολλοί. Ξέρεις τι σημαίνει αυτό; Πρέπει να σου αρέσει να πίνεις; Να σου αρέσει η χημεία; Ή κάτι άλλο;

Πρέπει να σου αρέσει να είσαι χαρούμενος όχι επειδή πρέπει αλλά επειδή είσαι κατά βάθος χαρούμενος, πρέπει να σου αρέσει το αλκοόλ και να ξέρεις και τους λόγους που σου αρέσει. Πρέπει να σου αρέσει η δημιουργία ή αν δεν σου αρέσει να βρεις ένα λόγο να δημιουργείς πχ. Ένας σοβαρός λόγος να δημιουργείς είναι το αλκοόλ, και τέλος πρέπει να σου αρέσει να περνάς καλά με τους άλλους γιατί έτσι θα περνάνε φανταστικά και οι πελάτες σου μαζί σου.

Τι συμβαίνει όταν η καρύδα γίνει ένα με το ρούμι και το μαύρο αλάτι;

Ένας μαγικός συνδυασμός και η καλύτερη συνταγή που έχω παρουσιάσει ποτέ.

*Τον συναντάμε πίσω από τη μπάρα στο bookAli στο Χολαργό και σε πολλές άλλες "guest εμφανίσεις" σε μαγαζιά στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.