Τα ειδεχθή και αποτρόπαια εγκλήματα των Τζιχαντιστών, που βλέπουν το φώς της δημοσιότητας, ξεπερνούν σε αγριότητα ακόμη και την πιο νοσηρή φαντασία. Οι πρωτοφανείς θηριωδίες των φανατικών Ισλαμιστών περιλαμβάνουν απαγωγές, βιασμούς, αποκεφαλισμούς και βασανισμούς αθώων θυμάτων μέχρι θανάτου.
Στις περιοχές που ελέγχονται από τους εξτρεμιστές κυριαρχεί ο νόμος της ζούγκλας, καθώς αλλόθρησκοι σφαγιάζονται, γυναίκες πωλούνται στα σκλαβοπάζαρα και άμαχοι θάβονται ζωντανοί. Όμως αυτό που κυριολεκτικά δεν χωρά ανθρώπινος νους, είναι ότι πολλά από τα θύματα αυτών των φρικαλεοτήτων είναι μικρά παιδιά.
Αναμφίβολα το μεγαλύτερο μένος των Τζιχαντιστών στρέφεται κατά των χριστιανών, οι οποίοι καθημερινά πέφτουν θύματα φρικτών εγκλημάτων και απάνθρωπων διωγμών. Οι χριστιανοί του Ιράκ και της Συρίας εξαναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους για να σωθούν και καταφεύγουν ακόμη και στα βουνά, όπου όμως κινδυνεύει η ζωή τους από τις κακουχίες και την έλλειψη νερού και φαγητού.
Το αποτέλεσμα είναι χιλιάδες χριστιανοί πρόσφυγες να βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε απελπιστική κατάσταση, ξεριζωμένοι από τις εστίες τους και παντελώς αβοήθητοι.
Μάλιστα οι Τζιχαντιστές φροντίζουν να προβάλλουν τις ανατριχιαστικές τους πράξεις και στο διαδίκτυο, με πιο πρόσφατο παράδειγμα το βίντεο που ανήρτησαν πριν λίγες ημέρες όταν αποκεφάλισαν 21 Αιγύπτιους χριστιανούς κόπτες στη Λιβύη. Πρόκειται για μια πραγματική γενοκτονία των χριστιανικών πληθυσμών, αλλά και άλλων θρησκευτικών μειονοτήτων, η οποία παραπέμπει σε άλλες εποχές και προφανώς συνιστά έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.
Όμως παρά το παγκόσμιο σοκ που έχουν προκαλέσει αυτά τα αδιανόητα εγκλήματα, η αντίδραση της διεθνούς κοινότητας δεν υπήρξε όσο αποφασιστική θα έπρεπε. Οι δυνάμεις, οι οποίες στο πρόσφατο παρελθόν δεν δίσταζαν να επέμβουν δυναμικά και να εμπλακούν ακόμα και σε πολεμικές συρράξεις, όταν απειλούνταν οικονομικά συμφέροντα στην ίδια περιοχή, δεν δείχνουν σήμερα ανάλογη ευαισθησία για τα αθώα θύματα των φανατικών Ισλαμιστών. Τα δυτικά ΜΜΕ από την πλευρά τους, συνήθως εξαντλούν το ενδιαφέρον τους στην απειλή που υφίσταται από τους μουσουλμάνους εξτρεμιστές μόνο στο ευρωπαϊκό και το αμερικανικό έδαφος, λες και εκεί η ανθρώπινη ζωή έχει διαφορετική αξία...
Με αυτήν την απαθή στάση όμως, φθάσαμε στο σημείο να αντιμετωπίζεται στην εποχή μας ο χριστιανισμός σε πολλές περιοχές ως διωκόμενη θρησκεία! Εκτός από τα κραυγαλέα παραδείγματα του Ιράκ και της Συρίας, εχθρική αντιμετώπιση χριστιανικών πληθυσμών καταγράφεται στο μουσουλμανικό τόξο της Βόρειας Αφρικής, στην υποσαχάρια Αφρική, στη Μέση Ανατολή, αλλά και σε μουσουλμανικές χώρες της Ασίας. Αντιπροσωπευτικά παραδείγματα τέτοιων χωρών αποτελούν, μεταξύ άλλων, η Νιγηρία, το Σουδάν, το Πακιστάν και η Ινδονησία.
Το λυπηρό είναι ότι εκτός από τους προφανείς θρησκευτικούς, ιστορικούς και γεωπολιτικούς λόγους, για την επιδείνωση της θέσης του χριστιανικού στοιχείου ευθύνεται και η αδιαφορία των χωρών της δύσης.
Όμως αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί!
Οι διωγμοί εις βάρος θρησκευτικών μειονοτήτων και ιδίως τα εγκλήματα των Τζιχαντιστών κατά των χριστιανών, προκαλούν σε όλους μας έντονα αισθήματα όχι μόνο πόνου, αλλά ταυτόχρονα οργής και αγανάκτησης. Η διεθνής κοινότητα οφείλει να δράσει άμεσα και να παρέμβει σε κάθε γωνιά της γης, όταν προσβάλλεται τόσο βάναυσα το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο! Οφείλει να διασφαλίσει τη διανομή βοήθειας και να αναλάβει αποφασιστικές πολιτικές πρωτοβουλίες για να αποκατασταθεί η διεθνής νομιμότητα και να γίνουν σεβαστά τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του, έχει ήδη κάνει ουσιαστικά και μεθοδικά βήματα προς αυτήν την κατεύθυνση, εκδίδοντας σχετικά ψηφίσματα και αναζητώντας αποτελεσματικούς τρόπους πρόληψης και αντιμετώπισης της θρησκευτικής τρομοκρατίας.
Η συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ στις 27 Μαρτίου, η οποία ήταν αφιερωμένη στο διωγμό των μειονοτήτων και κυρίως των χριστιανών της Μέσης Ανατολής, που απειλούνται από το Ισλαμικό Κράτος, αποτελεί επίσης ένα θετικό βήμα. Όλοι ευχόμαστε οι πρωτοβουλίες αυτές να έχουν συνέχεια, αλλά και αποτέλεσμα.
Η σκέψη μας είναι στραμμένη στους συνανθρώπους μας που δοκιμάζονται από το καθεστώς φρίκης των Τζιχαντιστών. Η ελπίδα μας είναι να μπει σύντομα ένα τέλος στον παραλογισμό του θρησκευτικού φανατισμού και στην τυφλή βία.