Ο Κινέζος ηγέτης κ. XiJinping δήλωσε πρόσφατα ότι από εδώ και στο εξής «η Κίνα θα έχει λόγο για όλα τα διεθνή θέματα».
Πρόκειται απλώς γα την επίσημη επιβεβαίωση μίας κατάστασης η οποία υφίσταται πχ. στην Αφρική πολλά χρόνια: η Κίνα έχει πατήσει το πόδι της στους Αφρικανικούς ορυκτούς πόρους εδώ και δεκαετίες.
Ο κ. Jinping με λίγα λόγια δήλωσε ότι η Κίνα μετατρέπεται επισήμως σε ιμπεριαλιστική νεο-αποικιοκρατική δύναμη.
(Αλλά και η Τουρκία έχει μετατραπεί σε ιμπεριαλιστική νεο-αποικιοκρατική δύναμη καθώς έχει πατήσει και αυτή πόδι στην Αφρική αναζητώντας ορυκτούς πόρους. Η Τουρκία επίσης συμπεριφέρεται στη Μεσόγειο όπως ακριβώς συμπεριφέρεται η Κίνα στη Σινική θάλασσα. Ο Τούρκος κάνει τον Κινέζο στη Μεσόγειο.)
Η δήλωση του κ. Jinping σημαίνει επισήμως το τέλος του Κινεζικού απομονωτισμού που είχε καθιερώσει με εντελώς ξαφνικό τρόπο η δυναστεία των Ming το 1435. Ένας απομονωτισμός ο οποίος κράτησε περίπου 583 χρόνια. Η απόφαση των Ming για την απομόνωση της Κίνας ήταν ρηξικέλευθη και προέκυψε απότομα αμέσως μετά την επιστροφή του Κινέζου εξερευνητή ναυάρχου Zheng He από τα πολύχρονα ταξίδια του εκτός Κίνας.
(Ο Κινέζος ναύαρχος He δεν ήταν ένας απλός εξερευνητής. Μεταξύ των ετών 1405-1433 εξερεύνησε περισσότερες από 30 χώρες. Η Κίνα διέθετε απίστευτα δυνατό ναυτικό κατά τη διάρκεια της δυναστείας των Ming. Ας αντιληφθούν οι αναγνώστες την παρακάτω σύγκριση: ο Χριστόφορος Κολόμβος το 1492 διέθετε στις εξερευνήσεις του τρία πλοία και 90 άντρες. Ο Βάσκο Ντε Γκάμα το 1498 διέθετε τέσσερα πλοία και 150 άνδρες. Ο Κινέζος He διέθετε περισσότερα από 250 πλοία εκ των οποίων τα 60 ήταν γιγαντιαία φορτηγά χωρητικότητας άνω των 500 επιβατών το καθένα.)
Σύμφωνα με ορισμένους, η πράξη απομονωτισμού που επέβαλλε η δυναστεία των Ming θεωρήθηκε ως ένα από τα μεγαλύτερα λάθη της ιστορίας «καθώς χάθηκε η υπεροχή της Κινας σε τόσους πολλούς τομείς του πολιτισμού και της τεχνολογίας».
Υπάρχει όμως και άλλη άποψη σύμφωνα με την οποία ο απομονωτισμός της Κίνας λειτούργησε εντελώς αντίθετα: όχι μόνο δεν υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα λάθη της ιστορίας, αλλά αντιθέτως υπήρξε μία από τις σοφότερες αποφάσεις των τότε Κινέζων ηγετών. Ο απομονωτισμός της Κίνας την προστάτευσε και επιβίωσε επί 583 συναπτά έτη από τις δυτικές «ιώσεις». Η εξήγηση δίδεται παρακάτω.
Τί σημαίνει η μετατροπή της Κίνας επισήμως σε ιμπεριαλιστική δύναμη;
Σημαίνει ότι η Κίνα θα εκτεθεί ταυτόχρονα σε ανίστοιχους κινδύνους: στις δυτικές «ιώσεις». Όπως οι ασθένειες που κουβαλούσαν μαζί τους οι Δυτικοί όταν επισκέπτονταν φυλές του Αμαζόνιου ή της Αφρικής: μία απλή γρίπη ή ένα απλό συνάχι των Δυτικών μπορούσε να αφανίσει ολόκληρη φυλή.
Άραγε οι Ming, διαβλέποντας τις αντίστοιχες «ιώσεις», τη σαπίλα, τη διαφθορά, τον κυνισμό, την απληστία και άλλα αρνητικά, εκτός Κίνας, στοιχεία του 15ου αιώνα τρόμαξαν και ”έκλεισαν” την Κίνα ώστε να μην εισβάλλουν αυτοί οι “ιοί” μέσω της πολιτισμικής, οικονομικής και πολιτικής ώσμωσης στην Κίνα και την καταστρέψουν;
Εάν αυτές οι ”ιώσεις” εξαπλώνονταν στην αχανή Κίνα δύσκολα θα εξαλείφονταν. Τέτοιες «ιώσεις» όταν εξαπλώνονται σε μεγάλες μάζες πληθυσμού δύσκολα ελέγχονται. Ο κίνδυνος να εξαλειφθεί ολόκληρος ο πληθυσμός είναι τεράστιος.
Θα επιβιώσει η Κίνα από αυτές τις “ιώσεις “στις οποίες εκτίθεται; Η ανάγκη της Κίνας σε ορυκτούς πόρους ώστε να επιβιώσει μπορεί να ικανοποιηθεί μόνο μέσω της μετατροπής της σε ιμπεριαλιστική δύναμη. Αυτό αποτελεί την ευχή ή κατάρα της Κίνας.
Ο εφιάλτης του κ. Jinping είναι η διαφθορά του Κινεζικού καθεστώτος και οι προσωπικές ατζέντες των μελών του ΚΚΚ. Ατζέντες οι οποίες περιλαμβάνουν προσωπικό πλουτισμό και offshores. Αυτά αποτελούν συμπτώματα δυτικών “ιώσεων”. Ποιό είναι το δίλλημα του κ. Jinping σχετικώς με τα διεφθαρμένα μέλη του ΚΚΚ; Ή τους πολεμά (με κίνδυνο να τον ρίξουν) ή δεν τους πολεμά (με κίνδυνο να σαπίσει εκ των έσω το καθεστώς του). Με λίγα λόγια πρόκειται ίσως για ένα παίγνιο lose-lose.
Υπό τις παραπάνω προϋποθέσεις η Κίνα είναι μία ασταθής χώρα. Ή μάλλον ας τεθεί καλύτερα: οι θεσμοί της Κίνας, όσο και να φαίνεται περίεργο, είναι ασταθείς: το ΚΚΚ στηρίζεται σε γυάλινα πόδια. Οι σκληροί καπιταλιστές της Δύσης, όσο η Κίνα ήταν απομονωμένη, απέκτησαν εμπειρία 500+ ετών και έχουν συνηθίσει στα παίγνια της διαφθοράς, της σαπίλας, του κυνισμού, και της απληστίας. Αν αυτό συμβεί στην Κίνα τότε αυτή ίσως θα καταρρεύσει όπως το Βυζάντιο. Γι’αυτό ίσως οι Ming προτίμησαν τον απομονωτισμό και την “καραντίνα” των 583 ετών. Η μετατροπή της Κίνας σε ιμπεριαλιστική δύναμη θα επιφέρει ίσως και παρενέργειες/συνέπειες στις οποίες δεν είναι συνηθισμένη η ηγεσία της Κίνας. Πχ. να φανταστούμε αντικινεζικές πορείες ακτιβιστών προς τις Κινεζικές Πρεσβείες “κατά των Κινέζων ιμπεριαλιστών;”. Θα ζήσουμε απόλυτα σουρεάλ καταστάσεις; Θα άντεχε η ηγεσία της Κίνας τέτοιους κλυδωνισμούς; Είναι έτοιμη η Κίνα να ανταπεξέλεθει στο νέο της ρόλο ή θα λυγίσει από τις δυτικές “ιώσεις”;
Ή μήπως το υβριδικό πολιτικό μοντέλο που εφαρμόζεται στην Κίνα αποδειχτεί, όπως όλα τα υβρίδια, πιο ανθεκτικό από τους δύο ανόμοιους “γονείς” (κομμουνισμός+καπιταλισμός); Αυτό θα φανεί από το βαθμό της ετέρωσης(*) του πολιτικού υβρίδιου της Κίνας...
Ίσως όλοι οι παραπάνω συλλογισμοί να είναι εντελώς λανθασμένοι. Η Ιστορία θα δείξει.
(*) Ετέρωσις ή Ετέρωση: Αρχαία ελληνική λέξη (στα αγγλικά “heterosis”). Αυξημένη ρώμη ζώων ή φυτών που προέρχονται από κατάλληλες διασταυρώσεις. Είναι η ευρωστία, το σθένος, η δύναμη ενός υβρίδιου. Εφαρμόζεται στην κτηνοτροφία, στη γεωπονία και στη γενετική. Οι φυσικοί δανείστηκαν την έννοια της ετέρωσης και την εφήρμοσαν στις ετεροτικές χορδές. Η θεωρία χορδών για την εξήγηση της έννοιας του σύμπαντος στηρίζεται στην ετέρωση. Η ετέρωση (ως μέγεθος) είναι μετρήσιμη μέσω συγκεκριμένων μαθηματικών τύπων. Ως εκ τούτου ένας από τους στόχους του παρόντος άρθρου είναι να εισαχθεί για πρώτη φορά ο όρος της “ετέρωσης” στην πολιτική, στην κοινωνιολογία, αλλά κυρίως, στην οικονομία (πχ. στις συγχωνεύσεις/εξαγορές εταιρειών).