«Εμείς αυτό που θέλαμε ήταν να γίνουμε μια ελληνική νομαρχία. Διότι πάνω από αυτό το βουνό που βλέπετε, καραδοκούν οι Σέρβοι». Τάδε έφη Κίρο Γκλιγκόροφ εν έτει 1998, σε μια κλειστή συνάντηση με τον τότε έλληνα υπουργό Εξωτερικών Θ. Πάγκαλο στην προεδρική κατοικία του στα Σκόπια. Ήμουν παρών ως μέλος ( υποτίθεται ) της ελληνικής αντιπροσωπείας. Μου το είχε προτείνει ο Πάγκαλος για να διαπιστώσω ο ίδιος τις απόψεις και θέσεις του τότε προέδρου του νεοπαγούς κρατιδίου. Με την τήρηση του off the record το οποίο τήρησα έως σήμερα.
Όμως, όπως πρόσθεσε πικρόχολα ο πανούργος πρώην Γιουγκοσλάβος πολιτικός, οι εξαλλοσύνες Σαμαρά και τα όσα ακολούθησαν, έκαψαν αμετάκλητα αυτήν την προοπτική. Ο Γκλιγκόροφ πάντοτε υπεραμυνόταν του σλαβικού χαρακτήρα της χώρας του και δεν το έκανε τυχαία. Ένα κράτος του οποίου οι πολίτες είναι κατά 60% βουλγαρικής προέλευσης και το υπόλοιπο αλβανικής κυρίως, διατρέχει μεγάλο κίνδυνο διάλυσης, με μια Σερβία ελλοχεύουσα και μια « Μεγάλη Αλβανία» εν αναμονή.
Οι επίγονοι του Γκλιγκόροφ με την μωροφιλόδοξη στρατηγική τους θέλησαν να αλλάξουν τον εθνοτικό χαρακτήρα του κρατιδίου τους από σλαβικό σε μακεδονικό με καταβολές στο …βασίλειο του Φιλίππου και του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Εγχείρημα γελοίο αλλά και επικίνδυνο. Στην αντίπερα ελληνική όχθη, το πολιτικό σύστημα πνίγηκε σε μια κουταλιά άγαρμπου εθνικολαϊκισμού, επιτρέποντας ανεπιτρέπτως να παγιωθεί διεθνώς η ονομασία «Μακεδονία» σε ένα κρατίδιο το οποίο εξ αρχής ήταν κατασκευασμένο, ένα μακεδονικό έθνος …σλαβικής προέλευσης και μια ανύπαρκτη μακεδονική γλώσσα, μιας και οι Μακεδόνες μια και μόνη γλώσσα μιλούσαν, τα ελληνικά…
Σήμερα οι δυο εκατέρωθεν κυβερνήσεις έχουν καταλάβει ότι αυτή η παραδοξότητα δεν ωφελεί κανένα. Το κρατίδιο των Σκοπίων είναι απομονωμένο και ευάλωτο, η Ελλάδα είναι εκτεθειμένη στα μάτια της πλημμελώς ενημερωμένης παγκόσμιας κοινής γνώμης και έντονα πιεζόμενη. Ο συμβιβασμός είναι αναπότρεπτος. Για όλους. Αρκεί να δίνει ιστορική προοπτική στην τελική συμφωνία. Όσο για τα συλλαλητήρια, όπως αυτό της Κυριακής, μπορεί να τρέφουν τις αυταπάτες αλλά ατροφούν την κοινή λογική. Την οποία προσβάλλουν κατάφωρα οι αμετανόητοι και ανόητοι εφαψίες του Μιχαλολιάκου.