Είμαστε μια κατ`εξοχήν ορεινή χώρα. Ωστόσο αν ρωτήσεις οποιοδήποτε δυνητικό ξένο επισκέπτη για το τι είναι η Ελλάδα η πρώτη απάντηση που θα πάρεις θα αφορά πιθανότατα τα (πανέμορφα) νησιά της.
Είναι λογικό. Η συντριπτική πλειοψηφία των εκατομμυρίων επισκεπτών της χώρας μας κάθε χρόνο κατευθύνονται προς περιοχές που σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό οριοθετούνται από το δίπτυχο «ήλιος - θάλασσα» ή από εμβληματικούς αρχαιολογικούς χώρους του τόπου μας. Αυτό συμβαίνει γιατί και η πολιτική προώθησης του brand Ελλάδα ως τουριστικού προορισμού εν πολλοίς αυτό το δίπτυχο αναδείκνυε. Έπρεπε να περάσουν πολλές δεκαετίες για να αρχίσουμε δειλά δειλά να αποκαλύπτουμε τις ομορφιές και τα χαρακτηριστικά της «άλλης Ελλάδας» της ορεινής στο παγκόσμιο κοινό ανταποκρινόμενη και σε μια σημαντική αναδυόμενη διεθνή τάση. Ο λόγος που έγινε αυτό σαφής και διακριτός.
Αν η Ελλάδα θέλει να αναπτύξει περαιτέρω τον τουρισμό της και κυρίως αν θέλει να επιμηκύνει την τουριστική της περίοδο, θα πρέπει να στοχεύσει :
α) στην επαφή των επισκεπτών με τις λιγότερο γνωστές αλλά ιδιαίτερα εντυπωσιακές περιοχές ενδιαφέροντος.
β) στο να παρακολουθήσει την στροφή του τουρισμού προς την κατεύθυνση του «βιωματικού τουρισμού» , προσφέροντας δυνατότητα στους επισκέπτες να βιώσουν εμπειρίες σε σχέση με δραστηριότητες που διαφοροποιούν την Ελλάδα από τις υπόλοιπες χώρες τόσο γειτονικές όσο και ευρύτερα.
γ) στο να δώσει πρόσβαση, συν τοις άλλοις και μέσω της αύξησης της περιόδου που γίνονται αεροπορικές πτήσεις προς Ελλάδα από το εξωτερικό, σε περιοχές που είναι επισκέψιμες όλο τον χρόνο. Κλασσικό παράδειγμα οι ορεινοί προορισμοί ο οικολογικός τουρισμός γενικότερα ή ο τουρισμός περιπέτειας.
Οι περισσότεροι από τους προορισμούς αυτούς, επειδή δεν έχουν υποστεί μεγάλη τουριστική πίεση, παρουσιάζουν σημαντικά πλεονεκτήματα και προσφέρουν επαφή με την άλλη Ελλάδα της φυσικής ομορφιάς ,που συνδυάζεται με την αγνότητα μιας περιοχής που δεν ήταν προσανατολισμένη ως σήμερα στην επαφή με τον τουρισμό, της ήπιας, ελεγχόμενης οικιστικής ανάπτυξης και βέβαια της μεγαλύτερης ηρεμίας που προσφέρουν περιοχές που δε δέχονται αριθμό επισκεπτών μεγαλύτερο από τις δυνατότητες που έχει ο προορισμός να υποδεχθεί.
Οι ορεινές περιοχές της χώρας, απομονωμένες ως πριν λίγα χρόνια, όχι μόνο αλλά κυρίως λόγω της δύσκολης πρόσβασης, ζούσαν σε διαφορετικούς ρυθμούς, δεν είχαν επηρεαστεί στην καθημερινότητά τους και λόγω της απουσίας εποχιακών επισκεπτών από άλλες χώρες. Αυτό πρέπει να αναδειχθεί σε συγκριτικό πλεονέκτημα για τα βιώματα ενός Ευρωπαίου ή Αμερικανού επισκέπτη που ενδιαφέρεται για αυθεντική και αμόλυντη φύση για αυθεντική φιλοξενία και διατροφή με τοπικά παραγόμενα προϊόντα. Ταυτόχρονα η προστιθέμενη αξία για τις τοπικές κοινωνίες είναι πολλαπλάσια.
Η Ελλάδα έχοντας την ιδιαιτερότητα να εμφανίζει σε μικρή επιφάνεια μεγάλη ποικιλία τοπίων και ανάγλυφου, είναι ιδανικός προορισμός για δημιουργία συνδυασμού εντυπώσεων και εικόνων στον επισκέπτη. Ο ταξιδιώτης είναι σωστό να επιδιωχθεί να αποκτήσει μια συνολική εικόνα της χώρας. Σε μικρή απόσταση, βρίσκονται «δραματικά ορεινά σκηνικά» και παραλίες απίστευτης ομορφιάς ή σημαντικοί χώροι αρχαιολογικού και πολιτιστικού ενδιαφέροντος.
Η βράβευση του Aristi Mountain Resort ως του καλύτερου eco lodge στον κόσμο στα World Travel Awards δεν είναι βράβευση μόνο ενός ξενοδοχείου, όσο καλό και να είναι αυτό και οι υπηρεσίες του. Είναι αναγνώριση της προσπάθειας που συντελείται τα τελευταία χρόνια στην περιοχή του Ζαγορίου να αναδειχτούν συνεκτικά οι πολυποίκιλες εμπειρίες που μπορεί ο ανήσυχος ταξιδιώτης να βιώσει σε έναν αυθεντικό και παγκόσμιου φυσικού κάλλους τόπο. Με τρόπο όχι πομπώδη αλλά ήπιο όπως αρμόζει στον τόπο και την φύση που το περιβάλλει. Eίναι ταυτόχρονα και μια αφορμή να δει κανείς καθαρά και χωρίς ιδεοληψίες ότι το Ζαγόρι δεν μπορεί να αποτελέσει πεδίο διενέργειας ερευνών για την ανεύρεση πετρελαίου και αργότερα τόπο ανόρυξης γεωτρήσεων.
Επιστρέφοντας στον ορεινό τουρισμό υπάρχουν και αλλά τέτοια μέρη στην Ελλάδα με τα δικά τους συγκριτικά πλεονεκτήματα που μπορούν να ακολουθήσουν αυτό το δρόμο. Η συγκυρία είναι ιδανική. Ας ελπίσουμε να μην χαθεί.