Πώς η Βουλή διαψεύδει το όραμά μας για την Ελλάδα μετά το 2018

Πώς η Βουλή διαψεύδει το όραμά μας για την Ελλάδα μετά το 2018
Eurokinissi

Οι θεσμοί ή όπως αλλιώς ονομάζονται μέσω αντιπροσώπων τους βρίσκονται πάλι στην Ελλάδα ενόψει της τρίτης αξιολόγησης και όλα πια μοιάζουν πιο «φιλικά» στην προσπάθεια μιας νέας συμφωνίας!

Συγχρόνως όλο και πιο «ορατός» γίνεται ο Αύγουστος του 2018 που έχει «επιφορτιστεί» με την προοπτική εξόδου από τα μνημόνια, κάτι που ελπίζουμε (Τι σημαίνει για την Ελλάδα η έξοδος από τα μνημόνια) να σηματοδοτήσει και την έξοδο από τα δεινά των τελευταίων 9 ετών.

Και βέβαια όλοι θα θέλαμε να ζήσουμε σε μια Ελλάδα που θα χαράσσει την πορεία προς το αύριο έχοντας αναλύσει και συνειδητοποιήσει τα λάθη του χθες. Μια χώρα που δεν θα επαναλάβει «λογικές» που οδήγησαν το 1/3 του πληθυσμού της στα όρια της φτώχειας (Κοινωνικό μέρισμα)

Η χθεσινή Ελλάδα συζητούσε στη Βουλή για την πώληση βλημάτων στη Σαουδική Αραβία

Ασφαλώς δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τι ακριβώς έχει συμβεί και ούτε αυτό είναι το προϊόν αναζήτησης των τωρινών προβληματισμών μας.

Οι σημερινές σκέψεις μας γεννήθηκαν παρακολουθώντας στην τηλεόραση αποσπάσματα από τις ομιλίες (αρχηγών και μη) που με ένα μαγικό τρόπο μας μετέφεραν 20 - 30 χρόνια πίσω στο χρόνο!

Επιχειρηματολογία με ξύλινα λόγια, απαντήσεις ποτέ επί της ουσίας αλλά απλά για να ειπωθεί «κάτι», διάλογοι σε επίπεδο παιδικών διαφωνιών, αντιπαλότητα για να υπάρχει και μόνο, ασυμφωνία και στα αυτονόητα, εκνευριστικές επαναλήψεις εκφράσεων και στάσεων. Θεατές ενός χιλιοπαιγμένου έργου!

Είναι λυπηρό και απογοητευτικό συγχρόνως ότι ενώ σε ένα μήνα ανατέλλει το 2018, δηλαδή θα έχουν περάσει 10 χρόνια με την Ελλάδα βυθισμένη στη χειρότερη μεταπολεμικά οικονομική κρίση η «ατμόσφαιρα» να παραμένει προσκολλημένη στο παρελθόν και να «φωνάζει» ότι δεν κατάλαβε τίποτα από όσα έγιναν! Και βέβαια αν δεν μπορείς να αντιληφθείς μια κατάσταση δεν έχεις και την δυνατότητα να την αλλάξεις.

Η Ελλάδα που εμείς θα θέλαμε

Κύριοι, όλων των πολιτικών αποχρώσεων, εμείς ονειρευόμαστε μια Ελλάδα που θα βαδίσει με ένα πρόγραμμα προς την επίτευξη κάποιων στόχων. Οι στόχοι δεν μπορεί να είναι άλλοι από την ανόρθωση του μέσου Έλληνα όχι μόνο οικονομικά αλλά και σε επίπεδο αυτοσεβασμού.

Να σας θυμίσουμε ότι τα τελευταία 10 χρόνια εκατοντάδες θέσεις εργασίας χάθηκαν, επιχειρήσεις έκλεισαν, σπίτια βγαίνουν στον πλειστηριασμό λόγω αδυναμίας εξόφλησης των δανείων που αγοράστηκαν - ελπίζουμε να μην αγοραστούν με νέα δάνεια, ανάγωγοι υπάλληλοι εισπρακτικών εταιριών τηλεφωνούσαν (και εξακολουθούν) την όποια ώρα για να σε προσβάλλουν ή και να σε απειλήσουν, μισό εκατομμύριο Έλληνες μετανάστευσαν, οι νέοι βρίσκουν δουλειά μόνο σε cafe, οικογένειες διαλύθηκαν, άνθρωποι χάθηκαν, η κατάθλιψη πέρασε στο προσκήνιο, το γέλιο εξαφανίστηκε, ασφάλεια δεν υπάρχει, και ατενίζοντας το μέλλον θα λέγαμε ότι δεν μας περισσεύει η αισιοδοξία.

Αν προσπαθήσετε να αποποιηθείτε μέρος της ευθύνης που σας αναλογεί υποστηρίζοντας ότι η κρίση του 2008 επηρέασε την παγκόσμια οικονομία θα σας απαντήσουμε ότι Αμερική και Ευρώπη ήδη από το 2010 - 11 έχουν περάσει σε τροχιά ανάπτυξης αλλά και ότι δεν υπάρχει εκτός της Ελλάδος άλλη Ευρωπαϊκή χώρα που να βρίσκεται ακόμα εντός μνημονίων.

Ο χρόνος όμως πηγαίνει μόνο προς τα εμπρός και το γύρισμα της μνήμης στο χθες (που ζήσαμε και τις συνέπειές του εξακολουθούμε να ζούμε) γίνεται μόνο σαν ένα μάθημα αποφυγής των ίδιων λαθών που επηρέασαν όλα τα επίπεδα της ζωής μας.

Στην προοπτική λοιπόν ενός καλύτερου αύριο δεν έχουν θέση – σύμφωνα με τη δική μας αντίληψη - συζητήσεις του επιπέδου «ποιανού το γραφείο θέλει περισσότερο ξεσκόνισμα» - ακούστηκε και αυτό στη Βουλή. Τέτοιου είδους «οικολογικές» ευαισθησίες φροντίστε να τις καλλιεργείτε όταν βρίσκεστε μεταξύ σας ή με τα κομματικά σας στελέχη.

Προσβάλλετε την ελπίδα μας όταν μας κάνετε κοινωνούς παρόμοιων συζητήσεων.

Εμείς αυτό που θέλουμε να ακούσουμε (και πολύ περισσότερο να δούμε) ονομάζεται πρόγραμμα για κάτι νέο ιδιαίτερα τώρα που η φάση του οικονομικού κύκλου εμφανίζεται να αλλάζει. Η βελτίωση όμως των οικονομικών δεικτών είναι κάτι που όπως έχουμε αναφέρει και σε προηγούμενο άρθρο νομοτελειακά θα συνέβαινε. Επομένως αυτή η βελτίωση από μόνη της μόνο επίτευγμα δεν ονομάζεται και αν η «λογική» μείνει στους πανηγυρισμούς για την εμφάνιση των «καλύτερων αριθμών» και εξακολουθεί να εφαρμόζει τις παρελθοντικές τακτικές η Ελλάδα θα χαθεί οριστικά.

Περιμένουμε λοιπόν ένα καινούριο δρομολόγιο για τη χώρα κάτω από την οπτική μιας νέας πολιτικής - οικονομικής κουλτούρας που θα βελτιώσει (όχι με τη λήψη νέων δανείων) την οικονομική κατάσταση της μέσης οικογένειας, θα επιτρέψει την παλιννόστηση τόσο πολλών Ελλήνων, θα αναζωπυρώσει την ελπίδα, και θα μας επιστρέψει την χαμένη μας αξιοπρέπεια.

Έτσι οραματιζόμαστε την ταυτότητα της «νέας» Ελλάδας. Μη μας απογοητεύσετε.

Δημοφιλή