Το «Χριστέ μου, αυτό είναι προσβλητικό» πήρε μια κυριολεκτική στροφή το 2012, όταν ο σχεδιαστής μόδας Robert Kalinkin κυκλοφόρησε τη διαφημιστική του καμπάνια για την κολεξιόν του Ανοιξη/Καλοκαίρι 2013.
Ο Λιθουανός σχεδιαστής μόδας που περιγράφει την επώνυμη ετικέτα του ως μια «δυναμική και πολυτελή σειρά ενδυμάτων», έβαλε τα μοντέλα να ποζάρουν ως τον Ιησού και την παρθένο Μαρία (παρά τα εμφανή τατουάζ των μοντέλων), για να διαφημίσουν τη συλλογή. Η περιγραφή σε μια από τις εικόνες της καμπάνιας γράφει: «Χριστέ μου, τι παντελόνι!», σε μια άλλη γράφει «Αγαπητή Μαρία, τι ωραίο φόρεμα!», ενώ μια τρίτη «Χριστέ μου, Μαρία, τι φοράς;».
Μετά τα σχόλια που έλαβε η καμπάνια για τις «ακατάλληλες» και «προσβλητικές» φωτογραφίες από τους καταναλωτές, η Υπηρεσία Προστασίας Καταναλωτών της Λιθουανίας «συνεδρίασε με τους επισκόπους της Καθολικής εκκλησίας, από τους οποίους οι Λιθουανοί το 80% έχουν βαθιά πίστη», σύμφωνα με τον Economist. Η υπηρεσία υποστηρίζει ότι οι διαφημίσεις ήταν «ξεκάθαρα αντίθετες με τη δημόσια ηθική» και ότι παραβιάζει τους κανόνες του νόμου διαφημίσεων της χώρας.
Η κυβέρνηση αποφάσισε ότι η εν λόγω διαφήμιση ήταν παράνομη καθώς «προώθησε έναν τρόπο ζωής που δεν συμβαδίζει με τις αρχές ενός θρησκευόμενου ανθρώπου».
Ως αποτέλεσμα, η Υπηρεσία Καταναλωτών έκανε μήνυση στη διαφημιστική εταιρεία Sekmadienis έναντι 1.000 δολαρίων.
Η Sekmedienis άσκησε έφεση στην απόφαση της Υπηρεσίας Καταναλωτών. Ο δικηγόρος του Kalinkin είπε ότι η «η κρίση της Υπηρεσίας αποτελούσε αδικαιολόγητο περιορισμό της ελευθερίας έκφρασης καλλιτεχνών και επιχειρήσεων».
Επιπλέον, υπενθύμισε στο δικαστήριο ότι η Λιθουανία είναι κοσμικό κράτος και ότι η επίσημη ουδετερότητά του σε θέματα θρησκείας είναι μια από τις πιο «βασικές κοινωνικές αρχές που κατοχυρώνονται στο Σύνταγμα».
Σε απόφαση που βγήκε αυτή την εβδομάδα, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (που αφορά όλες τις χώρες-μέλη της Ε.Ε.) πήρε το μέρος του Kalinkin και Sekmadienis. Όπως είπε, καταπατήθηκε η ελευθερία του λόγου της εταιρείας, ιδίως επειδή «είναι καθήκον των εταιρειών να μην είναι αδικαιολόγητα προσβλητικοί ή χυδαίοι, την ίδια στιγμή όμως, έχουν το δικαίωμα να εκφράζουν ιδέες που μπορεί να “παρεξηγήσουν, σοκάρουν ή να ενοχλήσουν”».
Όπως επισημαίνει ο Economist, η υπόθεση είναι σίγουρα μια από τις οποίες «οι συζητήσεις νόμου και θρησκείας θα υπάρχουν για πολλά χρόνια ακόμα», κυρίως με την απόφαση της Υπηρεσίας Καταναλωτών, η οποία ήταν «παράξενη για μια κυβερνητική υπηρεσία σε μια κοσμική δημοκρατία».
Πηγή: The Fashion Law