Ο Άιρα Σακς, αμερικανός σκηνοθέτης παντρεμένος με άντρα, με δυο δίδυμα παιδιά, μιλάει για τη ζωή του, αλλα και για τη νέα του ταινία. Ποια είναι η πιο ανορθόδοξη; Έχει σημασία; Έτσι κι αλλιώς, "all you need is love"...
Στην ταινία «Η αγάπη είναι παράξενη», που βγαίνει την ερχόμενη εβδομάδα στα σινεμά, δύο ηλικιωμένοι άντρες που έχουν ερωτική σχέση επί 39 ετη (Αλφρεντ Μολίνα- Τζον Λίθγκοου) αποφασίζουν να παντρευτούν στη Νέα Υόρκη, αξιοποιώντας τη δυνατότητα που τους δίνει πλέον ο νόμος . Όμως ο ένας από τους δύο, που εργάζεται επι χρόνια ως διευθυντής μιας παιδικής χορωδίας, απολύεται από την θέση του -η χορωδία, βλέπετε, λειτουργούσε υπο την αιγίδα της Εκκλησίας. Όλοι γνώριζαν τον σεξουαλικό προσανατολισμό του καλού (και αγαπητού στα παιδιά) μουσικού κι έκαναν τα στραβά μάτια. Μέχρι που παντρεύτηκε...
Η ταινία παρακολουθεί τις αντιξοότητες και τα προβλήματα επιβίωσης του ηλικιωμένου ζευγαριού μετά την επισημοποίηση της σχέσης τους και αναδεικνύει την υποκρισία της αμερικανικής κοινωνίας, αλλά και τους ραγδαίους ρυθμούς ανατροπής των παραδοσιακών οικογενειακών μοντέλων σήμερα.
Ο 49χρονος σκηνοθέτης του φιλμ, ο Άϊρα Σακς, άνθρωπος χαμηλότονος και ευγενικός, δεν καταπιάστηκε τυχαία με το θέμα αυτό. Στην συνάντησή μας, μας αποκάλυψε πως το 2012 παντρεύτηκε και ο ίδιος τον σύντροφο του. «Αποκτήσαμε μάλιστα δίδυμα. Σήμερα είναι τριών χρονών και είμαστε πολύ περήφανοι γι' αυτά. Η 49χρονη μαμά τους, ονοματι Κίρστεν Τζόνσον, μένει δίπλα μας και υπ΄ αυτή την έννοια είναι ιδανική η κατάσταση!», λεει με ενθουσιασμό. Ζουν σε ένα διαμέρισμα στην 5η Λεωφόρο της Ν. Υόρκης. «Αρχικά η Κίρστεν μετακόμισε μαζί μας. Αλλά ήμασταν τυχεροί διότι σύντομα άδειασε ένα διαμέρισμα δίπλα και εγκαταστάθηκε μόνιμα εκεί». Τα παιδιά μοιράζουν τον χρόνο τους και στα δύο σπίτια.
Τον ρωτήσαμε για την μαμά των παιδιών τους και μας είπε πως την γνώρισαν στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σάντανς: «Είναι κινηματογραφίστρια και πάνω στην κουβέντα αντιληφθήκαμε πως είναι single και ήθελε πολύ να κάνει παιδί. Κάτι που θέλαμε κι εμείς διακαώς». Σύμπτωση; «Όχι μόνο. Δεν αρκούν οι συμπτώσεις. Πρέπει να έχεις τα μάτια σου ανοιχτά και να παλεύεις γι΄αυτό που επιθυμείς».
Ο 39χρονος σύζυγός του, ονομάζεται Μπόρις Τόρες και είναι ζωγράφος, όπως και ο ένας από τους δύο ήρωες της ταινίας. «Ο Μπόρις φιλοτέχνησε τους πίνακες που βλέπουμε στο φιλμ».
Ο Σακς ανεκαθεν εμπνεόταν από την προσωπική του ζωή. Και η παλιότερη ταινία του «Keep the light on» βασίστηκε στη τρικυμιώδη δεκάχρονη σχέση του με έναν άντρα εθισμένο στα ναρκωτικά και το αλκοολ. «Πιστεύω πως οι εμπειρίες μας μάς κάνουν πιο δυνατούς», υποστηρίζει.
«Κι εγω μεγάλωσα σε δύο διαφορετικά σπίτια», εξομολογείται. «Με την έννοια ότι οι γονείς μου είχαν χωρίσει και είχα δύο οικογένειες από τα 4 μου.».
Τον ρωτάμε γιατί επέλεξε να εστιάσει σε δύο ηλικιωμένους γκέι -κάτι όχι και τόσο σύνηθες. «Ως μεσήλικας, παρατηρώντας τους γονείς μου, συνειδητοποίησα πως εκτός από μπαμπάς και μαμά, είναι και άνθρωποι, με ανάγκες, κι ας μην το καταλαβαινουμε ως παιδιά. Ένιωσα την ανάγκη να τιμήσω αυτήν την γενιά και να αναδείξω τον συγκινητικό τρόπο που φροντίζει ο ένας τον άλλο σε μια σχέση -αδιάφορο αν πρόκειται για γκέι ή στρέιτ ανθρώπους».
Μας πληροφορεί πως ο γάμος μεταξύ ομοφυλοφίλων επετράπη στις ΗΠΑ το 2011. Σήμερα είναι νόμιμος σε 34 από τις 50 πολιτείες της Αμερικής. «Όλοι μου έλεγαν πως στην Ελλάδα είναι απίθανο να γίνει κάτι τέτοιο λόγω παραδοσιακής νοοτροπίας. Αλλά ξέρετε κάτι; Συνήθως οι αλλαγές γίνονται απροειδοποίητα. Ούτε εγώ περίμενα πως θα συνέβαινε αυτό στην χώρα μου».
Στην ταινία του συμπαραγωγός είναι μια ελληνική, ταχύτατα αναπτυσσόμενη εταιρεία: η «Faliro House» του Χρήστου Κωνσταντακόπουλου, παραγωγού μεγάλων επιτυχιών σε Ελλάδα και εξωτερικό, όπως το «Πριν τα Μεσάνυχτα» με τον Ιθαν Χοκ και τη Ζιλί Ντελπί που γυρίστηκε στη Μεσσηνία, αλλα και η τελευταία ταινία του Τζιμ Τζάρμους «Μόνο οι εραστές μένουν ζωντανοί».
«Δούλεψα με αρκετούς Έλληνες», μας λεει ο Άϊρα Σακς. «Και μ΄αρέσουν, διότι είναι πολύ ανοιχτοί άνθρωποι σε θέματα σεξουαλικότητας. Αντιμετωπίζουν χωρίς ταμπού το ανθρώπινο σώμα -χωρίς καμία διάθεση να κριτικάρουν». Την διεύθυνση φωτογραφίας στο φιλμ υπογράφει ο Χρήστος Βουδούρης που έχει δουλέψει και με τον Γιώργο Λάνθιμο στις «Άλπεις». «Ο Χρήστος έχει προσδώσει μια φυσικότητα στο φως της ταινίας. Θα έλεγα λοιπόν πως η ταινία είναι γυρισμένη με μια ελληνική ματιά». Όσο για τον Χρήστο Κωνσταντακόπουλο, υποστηρίζει πως «ο άνθρωπος αυτός βοηθά την Ελλάδα να συνδεθεί με τον υπόλοιπο κόσμο, με έναν νέο τρόπο».
Παρακολουθώντας στην ταινία το πώς βιώνει την σχέση των δύο ηρώων ένας εφηβος ανιψιός τους, και αναλογιζόμενοι τον ανορθόδοξο τρόπο με τον οποίο μεγαλώνουν τα δύο δίδυμα παιδιά του σκηνοθέτη στην πραγματική ζωή, αναρωτηθήκαμε πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα για τα πρώτα αυτά παιδιά - πειραματόζωα που ζουν στο μεταίχμιο αυτής της κοινωνικής αλλαγής.
«Τα παιδιά αυτά γεννήθηκαν σε έναν νέο κοσμο», απαντά ο κ.Σακς. «Δεν γίνεται αλλιώς. Η ιστορία έτσι προχωράει. Σε πείσμα ανθρώπων όπως ο Πούτιν που λειτουργει με έναν καταπιεστικο και απολυταρχικό τρόπο. Τα πράματα σήμερα για τα παιδιά δεν είναι όπως ήταν 30 χρόνια πριν». Αλλά ξεκαθαρίζει: «Δεν είμαι ακτιβιστής. Είμαι απλώς ένας σκηνοθέτης που καταγράφει την πραγματικότητα γύρω του».
Και τα παιδιά του; Τον ρωτούν ποτέ γιατί έχουν δύο μπαμπάδες και μια μαμά; «Ζούμε στη Ν. Υόρκη. Σε μια πόλη που όλα αυτά είναι πια συνηθισμένα. Κι εγώ, μικρός, είχα δύο μπαμπάδες: έναν πατέρα, έναν πατριό, μια μητέρα. Το μόνο που χρειάζεται ένα παιδί είναι η αγάπη».