Η Κουλούρα του Άη Φανούρη, Φανουρόπιτα

Οι ευχές της κάθε Φανουρόπιτας ήταν ένας προσωπικός πόθος και όχι τόσο φανέρωση, για τα κορίτσια της παντρειάς όπου ζύμωναν την πίτα για να τους φανερωθεί ο «καλός» τους. Ήταν η προσφορά για την αμαρτωλή τσιγγούνα μητέρα του και ένα μικρό ηθικό δίδαγμα. Οι νοικοκυρές ζητούσαν να τους «φανερωθεί» ευλογία ή λύσεις σε προβλήματα, μια προσδοκία.
funcycook

Στο πατρικό μου υπάρχει η εκκλησία του Αγίου Φανουρίου, η εκκλησία χτίστηκε το 1993 περίπου, έκτοτε και κάθε χρόνο οι νοικοκυρές από το πρωί της παραμονής της γιορτής έψηναν Φανουρόπιτες.

Την δεύτερη χρονιά η φάση Φανουρόπιτα απέκτησε μεγάλο ενδιαφέρον, προσπαθούσαμε να μαζέψουμε όσο δυνατόν περισσότερες διαφορετικές φανουρόπιτες.

Γυρίζαμε πίσω στο σπίτι, τις αραδιάζαμε στο τραπέζι και αρχίζαμε την γευσιγνωσία.

Συνήθως οι πιο «λευκές» φανουρόπιτες με το τριμμένο καρύδι ήταν αυτές που παραμερίζαμε εξ" αρχής, στερημένες από κανελογαρίφαλα μας έμοιαζαν σαν ένα απλό κέικ.

Άλλες ήταν πολύ τριφτές, τις πιάναμε και σκορπούσαν όμως ήταν πολύ νόστιμες, όσες δεν ήταν στεγνές.

Κάποιες ήταν πολύ γλυκές και λασπωμένες ή δεν είχαν φουσκώσει ή είχαν πολύ λάδι.

Όμως ήταν και εκείνες οι ελαφρά υγρές, οι λίγο τριφτές, οι σκούρες και τόσο νόστιμες φανουρόπιτες, με τις σωστές αναλογίες σε όλα τους, υποθέταμε ποια νοικοκυρά μπορεί να την είχε φτιάξει και ευχόμασταν του χρόνου να την ξαναπετύχουμε στα φιλέματα!

Και όταν ανακαλύψαμε ποιες νοικοκυρές έφτιαχναν τις τέλειες φανουρόπιτες και τους ζητούσαν οι υπόλοιπες τις συνταγές αυτές τις κρατούσαν επτασφράγιστο μυστικό!

Η Φανουρόπιτα κάποτε:

Οι ευχές της κάθε Φανουρόπιτας ήταν ένας προσωπικός πόθος και όχι τόσο φανέρωση, για τα κορίτσια της παντρειάς όπου ζύμωναν την πίτα για να τους φανερωθεί ο «καλός» τους.

Ήταν η προσφορά για την αμαρτωλή τσιγγούνα μητέρα του και ένα μικρό ηθικό δίδαγμα.

Οι νοικοκυρές ζητούσαν να τους «φανερωθεί» ευλογία ή λύσεις σε προβλήματα, μια προσδοκία.

Η Φανουρόπιτα σήμερα:

Μοιάζει λίγο hype χάριν σε εμάς τους food bloggers, θα μπορούσε να πει κάποιος, όμως δεν είναι τόσο υπέροχο να θυμόμαστε τα ήθη και τα έθιμα και μοιραζόμαστε συνταγές;

Διάλεξε συνταγή για φανουρόπιτα, κάνε μια ευχή και μελέτησε την προσδοκία σου!

Τον Ιούλιο μου «φανερώθηκε» αυτή η διαφορετική συνταγή στην Ταβέρνα του Σπανού από την Χρυσούλα, «η Κουλούρα του Άη Φανούρη» μια Φανουρόπιτα από το βιβλίο Λευκαδίτικη κουζίνα, δοκιμάσέ την με μικρές παραλλαγές.

Η Κουλούρα του Άη Φανούρη - Φανουρόπιτα

•Προετοιμασία: 5′ •Έτοιμο σε: 60′ •Ποσότητα: 16 άτομα •Επίπεδο Δυσκολίας: Εύκολο

Υλικά

220 gr. σιμιγδάλι ψιλό

350 gr. αλεύρι φαρίνα

250 gr. ζάχαρη

330 ml. ελαιόλαδο

60 ml. κονιάκ

120 ml. νερό

1¼ κουταλάκια του γλυκού μαγειρική σόδα

2 κουταλάκια του γλυκού κανέλα τριμμένη

¼ κουταλάκι του γλυκού γαρίφαλο τριμμένο

¼ κουταλάκι του γλυκού μοσχοκάρυδο τριμμένο

150 gr. σταφίδες

Εκτέλεση βήμα-βήμα

Μουλιάζουμε τις σταφίδες στο κονιάκ για 30 λεπτά και προθερμαίνουμε τον φούρνο.

Σε ένα κατσαρολάκι ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο να «κάψει».

Σε ένα μπωλ ανακατεύουμε το σιμιγδάλι, το αλεύρι, την ζάχαρη και την κανέλα, ανακατεύουμε να γίνουν ένα μείγμα.

Μόλις κάψει το ελαιόλαδο το προσθέτουμε, σταδικά και ανακατεύωντας συνεχώς, στο μείγμα με τα στερεά υλικά.

Τέλος τις σταφίδες που μούλιασαμε στο κονιάκ και τέλος το νερό, χλιαρό όπου μέσα διαλύουμε την σόδα.

Μεταφέρουμε σε ένα ταψί, καλά λαδωμένο, 30 εκατοστών.

Ψήνουμε για περίπου 45-50 λεπτά στις αντιστάσεις, μόλις βγάλουμε την φανουρόπιτα από τον φούρνο πασπαλίζουμε με κρυσταλλική ζάχαρη και κανέλα.

Αφήνουμε την κουλούρα να κρυώσει και την επόμενη ημέρα κόβουμε σε κομμάτια.