Η καγκελάριος Μέρκελ επιστρέφει δριμύτερη

Όλοι αναγνωρίζουν ότι η κ. Μέρκελ ηγείται σε μια περίοδο κατά την οποία οι περισσότεροι Ευρωπαίοι ηγέτες απλά παρακολουθούν ή ακολουθούν τις εξελίξεις. Με τη στάση της και τις δύσκολες αποστάσεις που παίρνει, αναλαμβάνοντας το σχετικό πολιτικό ρίσκο, αναδεικνύει το έλλειμμα ηγεσίας που χαρακτηρίζει τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες και τα δικά της ηγετικά χαρακτηριστικά. Η κ. Μέρκελ φτάνει στο τέλος του 2015 ενισχύοντας την πολιτική της ηγεμονία και το δημόσιο προφίλ της και έχοντας προσδιορίσει ιδιαίτερα φιλόδοξους στόχους για την Ε.Ε., τη γερμανική οικονομία και τη μαζική ενσωμάτωση των προσφύγων στη γερμανική κοινωνία, για το 2016.
ASSOCIATED PRESS

Μετά από μία περίοδο αμφισβήτησης της πολιτικής ηγεμονίας της καγκελαρίου κ. Μέρκελ, η οποία στηρίχτηκε στις επιλογές της για τη διαχείριση του προσφυγικού-μεταναστευτικού προβλήματος, η ηγέτης της Γερμανίας επανήλθε δριμύτερη. Έγκυρα διεθνή ΜΜΕ, όπως το περιοδικό TIME και η οικονομική εφημερίδα Financial Times την ανέδειξαν κορυφαία προσωπικότητα του 2015, ενώ το συνέδριο του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος που πραγματοποιήθηκε στην Καρλσρούη διεξήχθη με απόλυτη επιτυχία και ενίσχυσε την επιρροή της και τη δημόσια εικόνα της.

Ποιο είναι λοιπόν το «μυστικό» της επιτυχίας της κ. Μέρκελ;

Πρώτον, έχει συμπληρώσει μια δεκαετία επιτυχιών στην Καγκελαρία, γεγονός που ενισχύει την επιρροή και τη δημοτικότητά της.

Δεύτερον, έχει αποκτήσει εικόνα εθνικού ηγέτη, γεγονός που της επιτρέπει να παίρνει τολμηρές πρωτοβουλίες που ξεπερνάνε τα πολιτικά όρια της παράταξής της. Μετά την καταστροφή στον πυρηνικό σταθμό της Φουκουσίμα στην Ιαπωνία πήρε την πρωτοβουλία για την επιτάχυνση του κλεισίματος των πυρηνικών σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στη Γερμανία, καλύπτοντας με την πολιτική της τις ευαισθησίες των Πράσινων, οι οποίοι αποτελούν ισχυρή πολιτική δύναμη στη Γερμανία. Μετά την κλιμάκωση των προσφυγικών ροών υιοθέτησε μία πολιτική ανοιχτών συνόρων και οικονομικής και κοινωνικής ενσωμάτωσης των προσφύγων, η οποία εκφράζει πλήρως τους Σοσιαλδημοκράτες, τους Πράσινους και τη γερμανική Αριστερά και αμφισβητείται μόνο από τη δεξιά πτέρυγα του κόμματός της και τους δεξιούς ευρωσκεπτικιστές του κόμματος «Εναλλακτική για τη Γερμανία».

Τρίτον, η Γερμανία της Μέρκελ αναγνωρίζεται πλέον διεθνώς σαν ο βασικός πόλος σταθερότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Γαλλία έχει μπει εδώ και χρόνια σε φάση σχετικής παρακμής, το Ηνωμένο Βασίλειο κρατάει ολοένα μεγαλύτερες πολιτικές αποστάσεις από την Ε.Ε. και η Ιταλία και η Ισπανία έχουν καλές ευρωπαϊκές προθέσεις, εμποδίζονται όμως από τα εσωτερικά τους προβλήματα να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο.

Τέταρτον και σημαντικότερο, όλοι αναγνωρίζουν ότι η κ. Μέρκελ ηγείται σε μια περίοδο κατά την οποία οι περισσότεροι Ευρωπαίοι ηγέτες απλά παρακολουθούν ή ακολουθούν τις εξελίξεις. Με τη στάση της και τις δύσκολες αποφάσεις που παίρνει, αναλαμβάνοντας το σχετικό πολιτικό ρίσκο, αναδεικνύει το έλλειμμα ηγεσίας που χαρακτηρίζει τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες και τα δικά της ηγετικά χαρακτηριστικά.

Η κ. Μέρκελ φτάνει στο τέλος του 2015 ενισχύοντας την πολιτική της ηγεμονία και το δημόσιο προφίλ της και έχοντας προσδιορίσει ιδιαίτερα φιλόδοξους στόχους για την Ε.Ε., τη γερμανική οικονομία και τη μαζική ενσωμάτωση των προσφύγων στη γερμανική κοινωνία, για το 2016.

Δημοφιλή