H κυβέρνηση Τσίπρα προσπαθεί να εφαρμόσει μια δυσάρεστη οικονομική πολιτική σε εξαιρετικά δύσκολες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες, ενώ σχεδόν κανείς δεν πιστεύει στην αποτελεσματικότητά της.
Όλες οι δημοσκοπήσεις που έγιναν πριν και μετά την ανακοίνωση των νέων μέτρων καταγράφουν ρεκόρ λαϊκής δυσπιστίας. Οι πολίτες θεωρούν, σε ποσοστό που ξεπερνάει και το 85%, ότι η κυβέρνηση κινείται σε λάθος κατεύθυνση, ενώ αντίστοιχα είναι τα ποσοστά απαισιοδοξίας για τις οικονομικές εξελίξεις στο επόμενο δωδεκάμηνα.
Και από την πλευρά των Ευρωπαίων εταίρων και των πιστωτών διατυπώνονται επιφυλάξεις για τις επιλογές και την αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης. Το ΔΝΤ ζητεί τη λήψη πρόσθετων μέτρων για να επιτευχθούν οι φιλόδοξοι δημοσιονομικοί στόχοι του 2018 και η κυβέρνηση προσπαθεί να απαντήσει στις πιέσεις του διεθνούς οργανισμού με τη θεσμοθέτηση του λεγόμενου μηχανισμού. Οι Ευρωπαίοι εταίροι δέχτηκαν να διευκολύνουν την κυβέρνηση για να αποτρέψουν την επανάληψη της κρίσης του 2015, τονίζουν όμως με κάθε ευκαιρία -χαρακτηριστική η συνέντευξη του Επιτρόπου κ. Ντομπρόφσκις στην Καθημερινή- ότι το μείγμα οικονομικής πολιτικής δίνει υπερβολική έμφαση στην αύξηση της φορολογίας εξαιτίας των πολιτικών επιλογών της κυβέρνησης Τσίπρα.
Τα ΜΜΕ αναφέρονται συνεχώς σε αποσπάσματα ομιλιών του κ. Τσίπρα, του κ. Καμμένου και άλλων κυβερνητικών στελεχών, στα οποία υποστήριζαν για την φορολογία, τον ΦΠΑ στα νησιά, το ΕΚΑΣ και τις συντάξεις, ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που εφαρμόζουν.
Μόνο τα κυβερνητικά στελέχη μας διαβεβαιώνουν για την αποτελεσματικότητα της οικονομικής πολιτικής που εφαρμόζεται, απαντώντας με αυτόν τον τρόπο στην κριτική των πολιτών και των περισσότερων εκπροσώπων του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας.
Πρόκειται όμως για μία ακόμη επικοινωνιακή μπλόφα, εφόσον ο ίδιος ο κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του απέρριπταν, πριν και μετά την άνοδό τους στην εξουσία, το μείγμα της οικονομικής πολιτικής που εφαρμόζουν σήμερα. Τα ΜΜΕ αναφέρονται συνεχώς σε αποσπάσματα ομιλιών του κ. Τσίπρα, του κ. Καμμένου και άλλων κυβερνητικών στελεχών, στα οποία υποστήριζαν για την φορολογία, τον ΦΠΑ στα νησιά, το ΕΚΑΣ και τις συντάξεις, ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που εφαρμόζουν. Αυτή η ασυνέπεια θα είχε χαρακτηριστικά φάρσας αν τελικά δεν ήταν μία τραγωδία που θα εξελιχθεί σε βάρος της αποτελεσματικότητας της οικονομικής πολιτικής και των καλώς εννοούμενων συμφερόντων και δικαιωμάτων των πολιτών.