Ένα «αόρατο έγκλημα» με εκατομμύρια θύματα

Μα πως είναι «Αόρατο και σπάνιο» ένα έγκλημα την στιγμή που μιλάμε για εκατομμύρια θύματα; Πράγματι τα βλέπουμε τα θύματα. Μπροστά στα μάτια μας άλλωστε πουλιούνται και «αγοράζονται» γυναίκες, άνδρες και μικρά παιδιά για 5 και 10 ευρώ, στα στούντιο, τους δρόμους, τα χωράφια. Το έγκλημα είναι «αόρατο», επειδή δεν αναζητούμε αυτούς τους ανθρώπους, δεν μας αφορούν. Αυτοί που τους εκμεταλλεύονται, φροντίζουν να ισοπεδώσουν την αξιοπρέπεια των θυμάτων τους, ώστε να μην αναζητούν βοήθεια, να μην ελπίζουν σε τίποτα.
Shutterstock / photo.ua

Το Σάββατο και την Κυριακή 24, 25 Οκτωβρίου στο Φεστιβάλ "Break the Chain" στο Γκάζι, ο κόσμος του πολιτισμού και της τέχνης ενώνει τις δυνάμεις του με όλους εμάς για να «σπάσουμε» την αλυσίδα της εκμετάλλευσης κι εμπορίας ανθρώπου από άνθρωπο.

Ποτέ δεν υπήρξαν περισσότεροι δούλοι στην παγκόσμια ιστορία από ότι στις μέρες μας. Η διαφορά με τους προηγούμενους αιώνες είναι ότι τα σκλαβοπάζαρα βρίσκονται στα χέρια της μαφίας και του οργανωμένου εγκλήματος που διοχετεύει στις αγορές τις δύσης ανθρώπινα καταναλωτικά προϊόντα. Οι δουλέμποροι δεν λογαριάζουν ούτε σύνορα, ούτε νόμους, ούτε εθνικές προκαταλήψεις. Στόχος τους το κέρδος και εμπόρευμα τους ο άνθρωπος. Εκατομμύρια άνθρωποι αντιμετωπίζονται ως σκλάβοι και ως εμπορεύματα. Είτε με απαγωγές, είτε με απατηλά μέσα, εξαπατούν απεγνωσμένους ανθρώπους που το όνειρο τους να απελευθερωθούν από την ανέχεια μετατρέπεται στον χειρότερο εφιάλτη.

Tο Trafficking καταρρακώνει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, πλήττει με βάναυσο τρόπο θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, εκμαυλίζει συνειδήσεις υποθάλποντας τη διαφθορά, υπονομεύει τη διεθνή ασφάλεια και ανάπτυξη και αποφέρει τεράστια έσοδα στο οργανωμένο έγκλημα. Η παγκόσμια οικονομική κρίση αφήνει περιθώρια για έξαρση του φαινομένου με τη μορφή ενός εξαναγκασμού όπου το ίδιο το θύμα «αποδέχεται» την κατάσταση του, λόγω της έλλειψης ουσιαστικών επιλογών και διεξόδων από την ανέχεια.

Το φεστιβάλ "Break the Chain" είναι μια ευκαιρία αφύπνισης για την προστασία όλων αυτών των ανυπεράσπιστων ανθρώπων που υποφέρουν στο σκοτάδι και στην σιωπή, αφανή θύματα ενός «αόρατου εγκλήματος» που παγκοσμίως κατατάσσεται στην κατηγορία «σπάνιο έγκλημα», με στατιστικά ανάλογα με τις ανθρωποκτονίες στην Ισλανδία.

Μα πως είναι «Αόρατο και σπάνιο» ένα έγκλημα την στιγμή που μιλάμε για εκατομμύρια θύματα; Πράγματι τα βλέπουμε τα θύματα. Μπροστά στα μάτια μας άλλωστε πουλιούνται και «αγοράζονται» γυναίκες, άνδρες και μικρά παιδιά για 5 και 10 ευρώ, στα στούντιο, τους δρόμους, τα χωράφια. Το έγκλημα είναι «αόρατο», επειδή δεν αναζητούμε αυτούς τους ανθρώπους, δεν μας αφορούν. Αυτοί που τους εκμεταλλεύονται, φροντίζουν να ισοπεδώσουν την αξιοπρέπεια των θυμάτων τους, ώστε να μην αναζητούν βοήθεια, να μην ελπίζουν σε τίποτα. Να αισθάνονται ότι αυτή είναι η μοίρα τους.

Και εμείς; Σε αυτήν την αλυσίδα του αίσχους, ο πιο κρίσιμος κρίκος δεν είναι ούτε το θύμα, ούτε ο έμπορος. Είναι ο πελάτης. Και δυστυχώς οι πελάτες είναι χιλιάδες και ζούνε ανάμεσα μας. Το Φεστιβάλ είναι μια ευκαιρία να μιλήσουμε για όλα αυτά που μπορούμε να κάνουμε και δεν κάνουμε. Για τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις όλων μας, συνολικά ως κοινωνία, ως πολιτεία και ως άτομα. Για την ανοχή και την αδιαφορία μας που φτάνει στα όρια του εθισμού. Μια ημέρα ντροπής κι ενοχής για τους «πελάτες» της διπλανής πόρτας, μια μέρα λογοδοσίας για τους εμπόρους αλλά και για όλους τους συνεργάτες τους που πλουτίζουν και «ξεπλένουν» δισεκατομμύρια.

Είναι μια εκμετάλλευση θολή και βουβή. Αλλά η σιωπή είναι εκκωφαντική! Η κοινωνική αλληλεγγύη έχει φτάσει στο ναδίρ και παντού μοιάζει να μεσουρανεί ο φόβος κι η ανασφάλεια. Θέλουμε να αντιστρέψουμε αυτήν την κακομοιριά και χάρη στους συντελεστές του Φεστιβάλ ελπίζουμε κι αισιοδοξούμε.

Μιλάμε για τις ανθρωπιστικές οργανώσεις που πάλεψαν με όλες τους τις δυνάμεις για να αφυπνίσουν την κοινωνική αλληλεγγύη και την πολιτική βούληση για την προστασία των θυμάτων εμπορίας και εκμετάλλευσης ανθρώπων. Μέσα από το έμπρακτο και ουσιαστικό έργο τους στους δρόμους, τα δικαστήρια, τα καταφύγια, τα σχολεία, την τέχνη, συνέβαλαν καθοριστικά σε μια παγκόσμια συμμαχία που μάχεται να σπάσει την αλυσίδα της εκμετάλλευσης. Έδωσαν φωνή στις μαρτυρίες των θυμάτων που υπέφεραν στο σκοτάδι και την σιωπή. Πάλεψαν για την εφαρμογή νόμων και πολιτικών που θα εξασφαλίσουν ότι η τιμωρία του εγκλήματος της εμπορίας ανθρώπων εξαρτάται από την ενδυνάμωση και επανένταξη των θυμάτων.

Μέσα από εκστρατείες πρόληψης κι αφύπνισης όπως το "Break the Chain" πάλεψαν και παλεύουν να φωτίσουν τις αθέατες όψεις του Trafficking που συμβαίνει δίπλα μας αλλά συμβαίνει κι εξαιτίας μας. Δεν δικαιούμαστε να αδιαφορούμε. Οι 20 οργανώσεις κι οι 50 κ πλέον δράσεις του Φεστιβάλ είναι εδώ για να μας θυμίσουν ότι έχουμε την δύναμη και τους τρόπους να σπάσουμε την αλυσίδα και να απελευθερώσουμε χιλιάδες ανθρώπους που η αγωνία τους για μια καλύτερη ζωή μετατράπηκε σε εφιάλτη.

Δημοφιλή