Μια ιστορία από το Βασίλειο της Άνω Χώρας, Μέρος 2ο

Στην πραγματικότητα ο Επαναστάτης - Βασιλιάς ήξερε ότι σύντομα θα μπορούσε να ήταν παρελθόν. Ήξερε ότι έλεγε συνέχεια ψέματα. Ήξερε ότι ήταν απομονωμένος με λίγους, αλλά δυνατούς συμμάχους. Ήξερε ότι είχε φίλους, αλλά πλέον και φανατικούς εχθρούς. Άλλα πίστευε ότι εάν περνούσε τον κάβο θα μπορούσε να αλλάξει τα πράγματα. «Εάν περάσουμε τώρα τις δυσκολίες, δεν θα έχουν σημασία οι απώλειες. Θα γυρίσουμε το παιχνίδι. Θα βρούμε τον τρόπο. Μπορούμε να τα καταφέρουμε», έλεγε στους ακολούθους του.
Roelof Bos via Getty Images

Στη Μεγάλη Αίθουσα του Στρογγυλού Μεγάρου άλλη μια σύσκεψη λάμβανε χώρα πίσω από τις κλειστές, μουντές πόρτες. Οι συνδαιτυμόνες ήταν όλοι σοβαροί, αλλά προβληματισμένοι. Σκυθρωπός και με μεγάλη αγωνία ο Επαναστάτης - Βασιλιάς ανέλυε στους ακολούθους του: «Δεν ξέρω εάν θα βγει το σχέδιο. Αλλά πρέπει να το πάμε μέχρι τέλους». Η αλήθεια ήταν ότι βρισκόμασταν στο απόγειο του κρυφού πολέμου. Οι μάχες ήταν καθημερινές. Η συμφωνία στην Μεγάλη Συμμαχία των Βασιλείων δεν υπογραφόταν και ο καιρός περνούσε χωρίς να φαίνεται στον ορίζοντα κάποιο αποτέλεσμα. Ο Επαναστάτης - Βασιλιάς είχε από καιρό αποφασίσει ότι δεν θα ήταν ένα ακόμα θύμα της Κρίσης. «Η Κρίση σαν πεινασμένος Δράκος έφαγε 5 Βασιλείς σε 6 χρόνια. Δεν θα είμαι ο 6ος. Σας το υπογραμμίζω. Δεν θα είμαι», έλεγε και ξανάλεγε.

Στην πραγματικότητα ο Επαναστάτης - Βασιλιάς ήξερε ότι σύντομα θα μπορούσε να ήταν παρελθόν. Ήξερε ότι έλεγε συνέχεια ψέματα. Ήξερε ότι ήταν απομονωμένος με λίγους, αλλά δυνατούς συμμάχους. Ήξερε ότι είχε φίλους, αλλά πλέον και φανατικούς εχθρούς. Άλλα πίστευε ότι εάν περνούσε τον κάβο θα μπορούσε να αλλάξει τα πράγματα. «Εάν περάσουμε τώρα τις δυσκολίες, δεν θα έχουν σημασία οι απώλειες. Θα γυρίσουμε το παιχνίδι. Θα βρούμε τον τρόπο. Μπορούμε να τα καταφέρουμε», έλεγε στους ακολούθους του.

Εκεί είχε το πρώτο μεγάλο του πρόβλημα. Κανένας από τους ακολούθους του δεν έκανε σωστά τη δουλειά που του είχε αναθέσει. «Δεν αντέχω άλλο να διορθώνω τα λάθη τους. Αλλά κάθε πρόβλημα στο καιρό του», σκεφτόταν. Από την άλλη έδινε τον μεγάλο δικό του αγώνα. Δεν άντεχε στην ιδέα να πέσει τόσο γρήγορα.

Το δεύτερο πρόβλημα ήταν ο ίδιος ο πόλεμος που είχε ανοίξει. Τον θεωρούσε απαραίτητο. «Μόνο εάν αλλάξω το σύνολο της Άρχουσας Τάξης και κάνω μια δική μου νέα θα επιβιώσω», είχε εκμυστηρευτεί στον Μέγα Σύμβουλό του. Πίστευε ακράδαντα ότι μόνο εάν επικρατούσε σ' αυτόν τον Πόλεμο της Δύναμης θα μπορούσε να μείνει για χρόνια στην εξουσία. «Δεν θα γίνω έρμαιο κάθε προύχοντα», έλεγε και ξανάλεγε.

Το σχέδιο που είχε εκπονήσει ήταν, στην πράξη, απλό. Η νομισματική κρίση, όπως θυμόμαστε, είχε χτυπήσει καίρια την οικονομία της Άνω Χώρας. «Ή θα αλλάξουμε την κατάσταση ή θα αλλάξουμε το νόμισμα. Ή θα κάνουμε τους δικούς μας πλουσίους ή θα διαλύσουμε τα πάντα. Αλλά κανείς δεν θα μου πάρει την εξουσία. Κανείς». Στο βωμό της εξουσίας και του νέου πλούτου ο Επαναστάτης - Βασιλιάς δεν έκανε ποτέ πίσω. Όμως έπρεπε να βρει ένα τρόπο να έχει μαζί του τον Λαό. «Αφού η πραγματικότητα δεν μας βολεύει, θα αλλάξουμε την πραγματικότητα. Κάθε νέο θα είναι καλό, κάθε εξέλιξη επιτυχία. Κανείς δεν θα τολμήσει να ψιθυρίσει έστω μια λέξη που να δείχνει στο λαό ότι κάτι δεν πάει καλά. Όλα πάνε τέλεια. Αυτό θα λέτε καθημερινά.», διέταξε τους ακολούθους του.

Την ίδια ώρα η μάχη των συμφερόντων στο Βασίλειο της Άνω Χώρας και τα γύρω Βασίλεια έδινε κι έπαιρνε. Πλέον υπήρχε άλλος Υποψήφιος Βασιλιάς. Με χαρακτηριστικά που τρόμαζαν τον Επαναστάτη - Βασιλιά.

Ο Επαναστάτης - Βασιλιάς στην πραγματικότητα αρκετά απομονωμένος πλέον από τους υπηκόους, απίστευτα κουρασμένος ψυχικά κι ηθικά σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, αποφάσισε να φέρει το σχέδιο του σε εφαρμογή.

Στο σχέδιο του είχε πέντε βασικούς πρωταγωνιστές:

1.Τον Επίτιμο Διαρκή Αντιβασιλέα. Στενός Συνεργάτης πρώην Βασιλιά ήταν το χαρακτηριστικό δείγμα ανθρώπου που θα έλεγε τα πάντα για να είναι μέλος της στενής Αυλής ενός Βασιλιά.

2.Τον Μεγάλο Δούκα. Αδελφικός Φίλος του Επαναστάτη - Βασιλιά είχε σχέση πνευματικού αδελφού μαζί του. Μαζί είχαν σχεδιάσει κι επανασχεδιάσει πετυχημένα από τη νεαρή τους ηλικία το δρόμο προς την κατάκτηση του Θρόνου. Ο Επαναστάτης - Βασιλιάς τον εμπιστευόταν τυφλά.

3.Τον Μέγα Θησαυροφύλακα του Βασιλείου. Θυμόσαστε ότι πάντα έλεγε «εγώ κινώ τα οικονομικά του Βασιλείου στην πραγματικότητα» αλλά ενδόμυχα ήθελε εκείνος να γίνει Βασιλιάς. O ρόλος του Μέγα Θησαυροφύλακα ήταν κομβικός.

4.Ιδιοκτήτες Έντυπων κι Ηλεκτρονικών Παπύρων. Είχαν ορκιστεί πίστη στον Επαναστάτη-Βασιλιά κι ήταν πρόθυμοι να ακολουθήσουν κάθε διαταγή του Μεγάλου Δούκα.

5.Τελάληδες ηλεκτρονικών Καφενείων. Υπενθυμίζεται η μόδα των ηλεκτρονικών καφενείων είχε μεγάλη πέραση στο Βασίλειο: «Τσάμπα όπιο του λαού» τα χαρακτήριζε ο Επαναστάτης - Βασιλιάς. Οι τελάληδες άλλοτε λόγω άγνοιας, άλλοτε λόγω χρηματισμού ήταν έτοιμοι.

Ο Επαναστάτης - Βασιλιάς εκείνο που ήθελε πάνω απ' όλα ήταν να κρατήσει την Εξουσία. Έτσι δεν δίστασε να φέρει σε εφαρμογή το σχέδιο του με τον κωδικό όνομα «Πρωταγόρας». Τι ήθελε πρακτικά ο Επαναστάτης - Βασιλιάς; Να μείνει στη Συμμαχία των Μεγάλων Βασιλείων. Αλλά να μπορέσει ταυτόχρονα να μείνει στην εξουσία. Εάν το να μείνει το Βασίλειο της Άνω Χώρας στην Συμμαχία σήμαινε ότι θα πρέπει να κινδυνέψει η θέση του στην εξουσία, τότε θα εφάρμοζε το τελικό στάδιο του σχεδίου. Θα έκανε τον λαό να αποφασίσει ότι πρέπει να φύγει από την Συμμαχία των Μεγάλων Βασιλείων με εκείνον φυσικά να διατηρεί την εξουσία.

Ήθελε να διατηρήσει το ηθικό πλεονέκτημα του αγνού, του Βασιλιά που είναι μέλος του λαού. Πρώτος μεταξύ ίσων. Όχι του Ανώτατου Άρχοντα που είναι απόμακρος. Ο Επίτιμος Διαρκής Αντιβασιλέας θα έλεγε εμμέσως πλην σαφώς ότι υπάρχουν κι άλλες λύσεις εκτός της Συμμαχίας των Μεγάλων Βασιλείων. Ο Μεγάλος Δούκας θα έπνιγε μέσα από οικονομική πίεση κάθε άλλη φωνή που θα ήταν υπέρ της Συμμαχίας. Οι ιδιοκτήτες Έντυπων και Ηλεκτρονικών Παπύρων θα παρουσίαζαν κάθε άποψη του Επαναστάτη - Βασιλιά ως σωτήρια και σωστή, ενώ οι Τελάληδες των Ηλεκτρονικών Καφενείων με Επικεφαλής τον Εύχρηστο θα έδιναν καθημερινές ανάσες επιβεβαίωσης όλων των άλλων. Ταυτόχρονα ο Μέγας Θησαυροφύλακας του Βασιλείου θα σιωπούσε εξασφαλίζοντας προσωπική αμνηστία, αλλά και τη δυνατότητα να διαδραματίσει ρόλο στην επόμενη ημέρα.

Το σχέδιο τέθηκε σε εφαρμογή από την πρώτη ημέρα έναρξης των συζητήσεων με τους Αγγελιοφόρους της Συμμαχίας των Μεγάλων Βασιλείων. Και ο Επαναστάτης - Βασιλιάς περίμενε με αγωνία την εξέλιξη του. Πίσω από τις γκρίζες σιδερένιες πόρτες του Παλατιού ο Επαναστάτης - Βασιλιάς εκμυστηρευόταν στον Μεγάλο Δούκα: «Δεν είμαι ανόητος φίλε μου να θέλω να φύγω από την Μεγάλη Συμμαχία. Θέλω να μείνω. Αλλά θέλω να μείνω με τους δικούς μου όρους. Κυρίως εξασφαλίζοντας ότι θα διατηρήσω την εξουσία. Η διατήρηση της εξουσίας είναι ο σκοπός. Γι' αυτό και θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι για όλα».

Άραγε ο Επαναστάτης - Βασιλιάς θα τα κατάφερνε ή θα επικρατούσε το λαϊκό γνωμικό που λέει ότι: «όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο Θεός ξεκαρδίζεται στα γέλια»;

Δημοφιλή