Κάποτε ο Φερνάντο Πεσσόα αποφάσισε να γράψει έναν αφηγηματικό μονόλογο και να τον αφήσει στο συρτάρι του. Πενήντα χρόνια μετά το θάνατό του, το 1989, βλέπει το φως της δημοσιότητας αυτό το κομψοτέχνημα του λόγου με τίτλο «Η Ώρα του Διαβόλου». Μετά από 27 χρόνια-φέτος δηλαδή- αποφασίζεται στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στη Θεσσαλονίκη να ανεβεί η παράσταση βασισμένη στο βιβλίο. Ωραία μέχρι εδώ; Καθόλου! Ο Ιερός Λόχος της βλακείας και της αμετροέπειας ξεμύτισε πάλι θέλοντας να διακόψει-με τραμπουκισμούς φυσικά-τη συγκεκριμένη παράσταση. Κλισέ, αλλά επιβεβαιώνεται για πολλοστή φορά, ότι η βλακεία είναι ανίκητη.
Αρχικά, ας αναλυθεί η προέλευση του όρου Ιερός Λόχος. Ο Ιερός Λόχος των Θηβών αποτελούσε μια από τις κορυφαίες πολεμικές μονάδες που έδρασαν στην αρχαία Ελλάδα και καταστράφηκε ολοκληρωτικά στη Μάχη της Χαιρώνειας. Σύμφωνα με τον Πλούταρχο, η ισχυρή δύναμη της μονάδας βασιζόταν στην ερωτική σχέση που είχαν οι πολεμιστές μεταξύ τους. Πόσο αντιφατικό, δηλαδή, για το σύγχρονο «Ιερό Λόχο» αυτή η ιστορική διευκρίνιση; Σε περίπτωση που κάποιος πάει με θράσος και το αναφέρει στα μούτρα τους, τα επεισόδια έξω από το θέατρο όπου ανεβαίνει η «σατανιασμένη» παράσταση θα αποτελούν παρελθόν.
Δεύτερη διευκρίνιση. Ο παπα-viral της πλάκας, Κλεομένης, άνθρωπος του μεσαίωνα και του αναχρονισμού, ο κίβδηλος στρατιώτης του Ιησού, γιατί δεν έχει φυλακιστεί ακόμα; Βεβηλώνει μνημεία, τραμπουκίζει, χυδαιολογεί, αποκαλεί «πατσαβούρα» δημοσίως την ηθοποιό της παράστασης, Ευγενία Σαμαρά. Τι περιμένουν οι Αρχές για να θεωρήσουν αυτές τις πράξεις παράνομες; Τη Δευτέρα Παρουσία; Λυπάμαι, αλλά με αυτά τα αίσχη που προκαλούνται από τους αυτοαποκαλούμενους αγγελιαφόρους του Χριστού, θα αργήσει πολύ να έρθει.
Είναι η παράσταση διαβολική; Σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί κάτι διαβολικό, επειδή περιέχει τη λέξη «διάβολος». Σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί κάτι διαβολικό, ειδικά όταν αναφέρεται από καμουφλαρισμένους φασίστες που δεν έχουν δει την παράσταση-και φυσικά δεν έχουν διαβάσει το έργο- και ψάχνουν αφορμή για να βροντοφωνάξουν το σύνθημα «Πατρίς-Θρησκεία-Ορθοδοξία». Αυτό το σύνθημα έχει πιο πολλές αντιφάσεις και από την πεποίθηση ότι η παράσταση είναι αντιχριστιανική. Τέλος, εν έτη 2017, δε νοείται να θεωρούμε κάτι σατανικό, δαιμονικό, εβραιοσιωνιστικό, μαγεμένο, φοβούμενοι πνεύματα, φαντάσματα, φωτιές. Ο φόβος οχυρώνει κάστρα, αλλά έχουμε ξεφύγει πια από τα όρια της ηλιθιότητας.
Η παράσταση δε νοείται να σταματήσει επειδή το απαιτεί ο Κλεομένης και το αστείο τσούρμο που έχει μαζέψει. Είναι τέχνη, είναι θεατρική παράσταση βασισμένη σε ένα αριστούργημα του 20ού αιώνα. Η τέχνη εξευγενίζει το πνεύμα, ανυψώνει τη ψυχή. Ποιος θα εμποδίσει αυτή την ανύψωση; Ο γραφικός ρασοφόρος, οι απαίδευτοι εθνικόφρονες ταλιμπάν ή οι 60χρονες γραφικές κυριούλες που πίστεψαν τα λόγια του Κλεομένη, σαν να ήταν ο ίδιος ο Χριστός; Αυτά τα πράγματα είναι πραγματικά θλιβερά. Αυτά βλέπουν οι ξένοι και σκάφτονται πόσο ανίκανοι είμαστε για να θεωρούμαστε Ευρωπαίοι.
Είναι απαραίτητη η παρουσία αστυνομίας τις επόμενες ημέρες στην παράσταση, γιατί οι άνθρωποι αυτοί είναι επικίνδυνοι. Υπάρχει περίπτωση, άνθρωποι να χάσουν τη δουλειά τους, επειδή κάποιοι άεργοι αποφάσισαν μια μέρα να προκαλέσουν πανικό χωρίς λόγο και αιτία. Πρέπει αυτά τα περιστατικά να εξαλείφονται άμεσα. Μόνο έτσι θα έχει νόημα το «Αγαπάτε αλλήλους» που είχε πει κάποτε κάποιος που σήμερα αυτοί που τον εξυμνούν το έχουν ξεχάσει.