Η κρίση ευκαιρία για αλλαγή νοοτροπίας και αξιών

Η δημιουργία κομματικού στρατού από βολεμένους, εξαρτημένους ή προσδοκούντες το βόλεμα, ήταν πάντα η βασική επιδίωξη. Αξιοκρατία δεν υπήρχε ποτέ. Άνθρωποι με προσόντα «έμεναν εκτός», γιατί δεν κατείχαν το αποκαλούμενο «κονέ». Όλα τα ρύθμιζε η μαγική λέξη «κονέ». Ο καθένας ήταν ό,τι δήλωνε στην Ελλάδα του «ό,τι δηλώσεις είσαι». Ρίζωσε βαθιά στη νοοτροπία, ειδικά των νέων ανθρώπων, η στόχευση «γνωριμίες αντί για προσόντα». Μεταλλάχτηκαν κατά πολύ οι αξίες μας. Αυτό είναι ίσως το μεγαλύτερο κακό που έχει λάβει χώρα τις τελευταίες δεκαετίες.
ARIS MESSINIS via Getty Images

Το παλιό πολιτικό σύστημα είναι καταδικασμένο να φθίνει έως την ολοκληρωτική αφάνειά του. Είναι η μοίρα του, καθώς η συντριπτική πλειοψηφία του λαού το θεωρεί υπεύθυνο για την κατάντια της χώρας. Γι' αυτό το λόγο ήρθε στην εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ και κρατήθηκε παρά την ασυνέπεια λόγων και πράξεων που επέδειξε και τα αντιλαϊκά μέτρα που εφαρμόζει. Αυτός είναι ο λόγος για τα τραγικά ποσοστά συμμετοχής των πολιτών στις τελευταίες εθνικές εκλογές. Το μήνυμα είναι σαφέστατο.

Ωστόσο, πιο ανησυχητικό όλων, είναι το γεγονός ότι επανεμφανίστηκαν έντονα πολιτικές που ξαναζωντανεύουν εμφανώς το παλιό μοντέλο διακυβέρνησης, το οποίο ευθύνεται απόλυτα για τη σημερινή κατάντια της χώρας. Πολιτικές με ξεκάθαρη στόχευση στο χτίσιμο κομματικού στρατού. Κατανοητό, καθώς ο στόχος των κομμάτων είναι η εξουσία, αλλά όχι αποδεκτό όταν οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται βλάπτουν αποδεδειγμένα τη χώρα και τους πολίτες. Τα μηνύματα από το παρελθόν είναι ξεκάθαρα και τα έχουν αποδεχτεί όλοι, βολεμένοι και μη.

Η δημιουργία κομματικού στρατού από βολεμένους, εξαρτημένους ή προσδοκούντες το βόλεμα, ήταν πάντα η βασική επιδίωξη. Αξιοκρατία δεν υπήρχε ποτέ. Άνθρωποι με προσόντα «έμεναν εκτός», γιατί δεν κατείχαν το αποκαλούμενο «κονέ». Όλα τα ρύθμιζε η μαγική λέξη «κονέ». Ο καθένας ήταν ό,τι δήλωνε στην Ελλάδα του «ό,τι δηλώσεις είσαι». Ρίζωσε βαθιά στη νοοτροπία, ειδικά των νέων ανθρώπων, η στόχευση «γνωριμίες αντί για προσόντα». Μεταλλάχτηκαν κατά πολύ οι αξίες μας. Αυτό είναι ίσως το μεγαλύτερο κακό που έχει λάβει χώρα τις τελευταίες δεκαετίες. Μεγάλη μερίδα των νέων ενστερνίστηκε και ακολούθησε αυτή τη νοοτροπία και οι υπόλοιποι, μη μπορώντας να αντιδράσουν, αποφάσισαν να μη συμμετέχουν στα κοινά, αποστασιοποιήθηκαν και αποπολιτικοποιήθηκαν. Αυτά τα «παιδιά» κάποια στιγμή μεγάλωσαν και έφτασε η ώρα να πάρουν στα χέρια τους τις τύχες της χώρας. Τα αποτελέσματα γνωστά και κάθε σχόλιο περιττό.

Είναι στόχος μας να προωθήσουμε την αξιοκρατία ή θα συνεχίζουμε να συντηρούμε τους κομματικούς στρατούς, όπου ο κάθε άξιος λογίζεται με τον αριθμό των ψήφων που επηρεάζει;

Όλα αυτά ίσως ακούγονται ως ρομαντικές θεωρίες, από τις οποίες όλοι έχουμε κουραστεί δεκαετίες τώρα. Από την άλλη πλευρά όμως, πώς μπορεί να υπάρχει σχεδιασμός χωρίς να τεθεί με σαφήνεια ο στόχος; Δημιουργείται λοιπόν εύλογα ένα πολύ απλό ερώτημα, που σκόπιμα τις περισσότερες φορές μένει αναπάντητο από τους πολιτικούς, αλλά και από τους πολίτες που τους εκλέγουν. Είναι στόχος μας να προωθήσουμε την αξιοκρατία ή θα συνεχίζουμε να συντηρούμε τους κομματικούς στρατούς, όπου ο κάθε άξιος λογίζεται με τον αριθμό των ψήφων που επηρεάζει; Αυτό το ερώτημα θα πρέπει να απαντηθεί με πράξεις, τόσο από την κυβέρνηση, όσο και από την αντιπολίτευση.

Οι πολιτικοί πρέπει επιτέλους να αρχίσουν να σχεδιάζουν με πυξίδα τις ανάγκες της χώρας και της κοινωνίας, προσδοκώντας το γενικό συμφέρον και όχι το συμφέρον των ψηφοφόρων και του κομματικού στρατού. Δεν δικαιούται σήμερα κάποιος να στοχεύει στο χτίσιμο κομματικού στρατού. Δεν είναι απλά κατακριτέο, είναι εγκληματικό για το μέλλον της χώρας. Αυτό που μπορεί να αλλάξει πραγματικά την πορεία της χώρας είναι η αλλαγή νοοτροπίας και αξιών. Πρέπει να δούμε την κρίση ως ευκαιρία για επανεκκίνηση, ανανέωση και αλλαγή. Η πρόσφατη αλλαγή σελίδας στη Νέα Δημοκρατία, με την εκλογή του νέου αρχηγού, δύναται να εξελιχτεί ως η μεγάλη ευκαιρία για μια δημιουργική επανεκκίνηση σε όλα τα επίπεδα. Ας μην αφεθεί να πάει χαμένη.

Δημοφιλή