Για την Κύπρο

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος αυτή τη στιγμή φαίνεται να είναι ο διχασμός των Ελληνοκυπρίων σε «ενδοτικούς» και «απορριπτικούς», πρόβλημα που εντείνεται από την «βασιλικότερη του βασιλέως» στάση ορισμένων δημοσιογράφων και τις αστήρικτες κατηγορίες που εκτοξεύονται, στην Κύπρο και την Ελλάδα, εναντίον όσων διαφωνούν με τις απόψεις που προωθούν. Τα φαινόμενα αυτά θυμίζουν λίγο την περίοδο πριν το δημοψήφισμα για το σχέδιο Ανάν, έκτοτε όμως οι συνθήκες έχουν αλλάξει, αφού καμία από τις Μεγάλες Δυνάμεις δεν συμμερίζεται πλέον την Tουρκική στρατηγική οπτική.

Οι εξελίξεις στο Κυπριακό, κάθε άλλο παρά επιβεβαιώνουν τις (μάλλον ουτοπικές) ελπίδες ορισμένων ότι η Τουρκία θα μπορούσε να δεχτεί μια λύση, που δεν θα της εξασφαλίζει τον άμεσο πολιτικό, ενεργειακό, οικονομικό και στρατιωτικό έλεγχο ολόκληρου του νησιού.

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος αυτή την στιγμή φαίνεται να είναι ο διχασμός των Ελληνοκυπρίων σε «ενδοτικούς» και «απορριπτικούς», πρόβλημα που εντείνεται από την «βασιλικότερη του βασιλέως» στάση ορισμένων δημοσιογράφων και τις αστήρικτες κατηγορίες που εκτοξεύονται, στην Κύπρο και την Ελλάδα, εναντίον όσων διαφωνούν με τις απόψεις που προωθούν. Τα φαινόμενα αυτά θυμίζουν λίγο την περίοδο πριν το δημοψήφισμα για το σχέδιο Ανάν, έκτοτε όμως οι συνθήκες έχουν αλλάξει, αφού καμία από τις Μεγάλες Δυνάμεις δεν συμμερίζεται πλέον την Tουρκική στρατηγική οπτική.

Αναφορικά με τα όσα συνέβησαν στην Κυπριακή Βουλή στις 07.04.2017, κατά την συζήτηση και ψηφοφορία για τον σχολικό εορτασμό των εθνικών επετείων, υπενθυμίζουμε το ιστορικό του θέματος:

  1. Στις 16.02.2017 διακόπτονται οι συνομιλίες για το Κυπριακό, λόγω αποχώρησης του κ. Ακιντζί. Αφορμή της αποχώρησης ήταν η υπερψήφιση τροπολογίας από την Κυπριακή Βουλή, επί του Κανονισμού λειτουργίας των Σχολείων Μέσης Εκπαίδευσης, για 15 ιστορικά γεγονότα της Κύπρου (μεταξύ των οποίων και το ενωτικό δημοψήφισμα του 1950), που προέβλεπε την ανάγνωση αντίστοιχων εγκυκλίων στα σχολεία και ολιγόλεπτη συζήτηση στην τάξη.

    Το δημοψήφισμα αυτό σηματοδοτεί την απόφαση του κυπριακού λαού για αποτίναξη της βρετανικής κατοχής και οι Ελληνοκύπριοι (το 82% του πληθυσμού του νησιού) με το συντριπτικό ποσοστό του 95% υπερψήφισαν τότε την Ένωση με την Ελλάδα. Τα ιστορικά γεγονότα που ακολούθησαν, ο ηρωικός αγώνας του Κυπριακού λαού, οι «πονηριές» της Αγγλίας με την ανάμειξη της Τουρκίας, οι Συνθήκες της Ζυρίχης και του Λονδίνου που προέβλεπαν την ίδρυση ενός μη λειτουργικού κράτους και εν τέλει η Τουρκική εισβολή, η κατοχή της Βόρειας Κύπρου, ο εποικισμός της και οι ατελέσφορες έκτοτε συνομιλίες, είναι λίγο - πολύ γνωστά.

    Η συγκεκριμένη διακοπή εκτιμάται ότι ήταν στα πλαίσια προσχεδιασμένης τακτικής της Τουρκικής και Τουρκοκυπριακής πλευράς, για να θέσει νέα θέματα στο τραπέζι. Παρόμοια τακτική ακολουθήθηκε και στην διακοπή των συνομιλιών στο Μον Πελεράν, στις 21.11.2016, με χαρακτηριστικότερη στιγμή την απαξιωτική απάντηση του κ. Ακιντζί στην έκκληση του Προέδρου Αναστασιάδη να μην διακοπούν οι συνομιλίες για χάρη των υποστηρικτών της ενιαίας Κύπρου που την ίδια ώρα διαδήλωναν, όπου έκανε λόγο για «μερικές εκατοντάδες διαδηλωτών» και ότι ο ίδιος αποχωρεί «γιατί αισθάνεται κουρασμένος».

    Σημειώνεται ότι η συγκεκριμένη τροπολογία κατατέθηκε από το ακροδεξιό ΕΛΑΜ, υπερψηφίστηκε από τα κόμματα του ενδιάμεσου χώρου και καταψηφίστηκε από το αριστερό ΑΚΕΛ, ενώ το δεξιό ΔΗΣΥ ψήφισε λευκό.

  2. Μετά την αποχώρησή του κ. Ακιντζί από τις συνομιλίες, Τούρκοι και Τουρκοκύπριοι πολιτικοί, σε απόλυτη συγχορδία, δήλωσαν ότι αναγκαία προϋπόθεση για να ξαναρχίσουν οι συνομιλίες είναι η ακύρωση της συγκεκριμένης απόφασης, η οποία δήθεν εξέφραζε την συγκεκαλυμένη επιθυμία των Ελληνοκυπρίων για Ένωση με την Ελλάδα.
  3. Ο κ. Ακιντζί στην συνέχεια προέβαλε τις εξής νέες απαιτήσεις:

    -την υιοθέτηση μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης (στα οποία προφανώς δεν περιλαμβάνεται η αφαίρεση της ζωγραφισμένης στο βουνό Πενταδάκτυλος τεράστιας Τουρκικής σημαίας),

    -τον ενεργότερο ρόλο του ΟΗΕ (εννοώντας την επιδιαιτησία, μέθοδο που οδήγησε στο αποτυχημένο σχέδιο Ανάν),

    - τον ορισμό καταληκτικής ημερομηνίας (και συγκεκριμένα τις αρχές Ιουλίου του 2017, όπου, μετά από συνεχείς αναβολές, προβλέπεται να αρχίσουν οι γεωτρήσεις στην Κυπριακή ΑΟΖ από την Γαλλική Εταιρία Total) και

    -την ελεύθερη διακίνηση και εγκατάσταση Τούρκων πολιτών στην Κύπρο (αντίθετα με τις προβλέψεις του Συντάγματος του 1960, τις διατάξεις της Ε.Ε. και την ανάγκη τήρησης δημογραφικών ισορροπιών).

  4. Τα Κυπριακά πολιτικά κόμματα ομόφωνα κατήγγειλαν την «διατεταγμένη» αποχώρηση των Τουρκοκυπρίων, ενώ ο Πρόεδρος Αναστασιάδης επανειλημμένα επεσήμανε τις παρενέργειες αυτής της τακτικής. Οι εξελίξεις όμως που ακολούθησαν, δίχασαν τους Κύπριους πολίτες.
  5. Με πρωτοβουλία του Προέδρου του ΔΗΣΥ κ. Νεοφύτου, κατατέθηκε πρόταση Νόμου στην Κυπριακή Βουλή, με την οποία η αρμοδιότητα για τον καθορισμό των σχολικών επετείων ανατίθεται στο Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού, παρακάμπτοντας έτσι την προηγούμενη απόφαση. Στις 07.04.2017, σε ένα ιδιαίτερα αρνητικό κλίμα, η πρόταση αυτή υπερψηφίστηκε από το ΑΚΕΛ και το ΔΗΣΥ, με την αρνητική ψήφο των υπόλοιπων κομμάτων, καθώς και δύο βουλευτών του ΔΗΣΥ, που αρνήθηκαν να υπακούσουν στις εντολές της ηγεσίας του κόμματος.

  6. Στις 11 Απριλίου ξανάρχισαν οι συνομιλίες, με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη να αρνείται την εφαρμογή επιδιαιτησίας, καταληκτικής προθεσμίας και δικαιωμάτων ελεύθερης εγκατάστασης των Τούρκων. Την ίδια ημέρα ανακοινώνεται η κάθοδος Τουρκικού ερευνητικού σκάφους στην Μεσόγειο, ενώ στα ενεργειακά σχέδια της Τουρκίας περιλαμβάνεται η αγορά, μέχρι τα τέλη του έτους, πλατφόρμας γεωτρήσεων, με σκοπό την μόνιμη χρησιμοποίησή της στην Μαύρη Θάλασσα και την Μεσόγειο.

Το πιο πάνω καλλιεργούμενο κλίμα δεν επιτρέπει μια ψύχραιμη και ουσιαστική συζήτηση των επί μέρους παραμέτρων, αφού, όπως είναι ευνόητο (και σε αντίθεση με όσα καταμαρτυρούνται από τις «αντίθετες» κάθε φορά πλευρές) θεωρώ ότι όλα τα κυπριακά κόμματα επιθυμούν μια ενωτική λύση, η οποία θα εξασφαλίζει την επιβίωση και ανάπτυξη του κυπριακού Ελληνισμού.

Οι παράμετροι αυτές πρέπει να αναλυθούν με προσοχή και αφορούν θέματα τακτικής, αλλά και ουσίας όπως:

  • την διακηρυγμένη πρόθεση του κ. Ακιντζί, οι συνομιλίες να καταλήξουν σε μια «συμφωνία αρχών», η οποία θα εξειδικευτεί αργότερα σε «λεπτομέρειες», όπως (κατ' αυτόν) είναι η οικονομική πτυχή της συμφωνίας (θέμα στο οποίο οι Τουρκοκύπριοι αρνούνται να παράσχουν τα αναγκαία στοιχεία), το περιουσιακό (με τους Τουρκοκύπριους να υποστηρίζουν «το ψυχολογικό δέσιμο» των καταπατητών με τις περιουσίες των Ελληνοκυπρίων), το εδαφικό και τέλος η επιδιωκόμενη νομιμοποίηση της παραμονής των Τούρκων εποίκων, όπου πρόσφατα ο Τουρκοκύπριος Αντιπρόεδρος Σερντάρ Ντενκτάς δήλωσε ότι ο αριθμός των Τουρκοκύπριων κατοίκων ξεπερνάει κατά πολύ τα 220.000 άτομα που έχουν συμφωνήσει Αναστασιάδης-Ακιντζί, ενώ οι νέες πολιτογραφήσεις παιδιών ξεπερνούν τις 7.200 τον χρόνο, ενώ παρόμοιες δηλώσεις είχε κάνει και ο Αντιπρόεδρος της Τουρκίας κ. Τουρκές.
  • Τον ρόλο του μεσολαβητή κ. Άιντα, ο οποίος προβαίνει σε πρωτοβουλίες, που δεν έχουν σχέση με τα καθήκοντα που του έχουν ανατεθεί και για τις οποίες δεν διαθέτει την εξουσιοδότηση των δύο πλευρών και πιθανότατα την έγκριση του νέου Γ.Γ. του ΟΗΕ. Μεταξύ αυτών, περιλαμβάνονται συναντήσεις στις Βρυξέλλες, για να συζητήσει το αίτημα της Τουρκίας να παραχωρηθεί το δικαίωμα των 4 ελευθεριών στους Τούρκους πολίτες, αίτημα που (παρά την εκφρασμένη συμπαράσταση των Ευρωπαίων ηγετών προς τις Κυπριακές θέσεις) φαίνεται ότι υποστηρίζεται από μέρος της Ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας, καθώς και την Μεγάλη Βρετανία, για δικούς της λόγους (Brexit).
  • Την απουσία ολοκληρωμένης θέσης της Ελλάδας, καθότι σχεδόν όλοι οι Έλληνες πολιτικοί αποφεύγουν να διατυπώσουν δημόσια γνώμη για το Κυπριακό (εκτός ίσως του θέματος των εγγυήσεων). Ως αποτέλεσμα της αμυντικής αυτής στάσης, ο κ. Άιντα πρόσφατα κατέθεσε «ιδέες» για το θέμα της ασφάλειας, που, κατά την γνώμη του, μπορούν να θεωρηθούν αποδεκτές από όλα τα μέρη και οι οποίες μόνο φαινομενικά συμβαδίζουν με τις θέσεις που είχε δημοσιοποιήσει στο παρελθόν ο κ. Κοτζιάς.
  • Την καλύτερη δυνατή αξιοποίηση του «στρατηγικού όπλου» του φυσικού αερίου, που μαζί με την γεωγραφική θέση της Κύπρου, αποτελούν τα καίρια σημεία που ενισχύουν τις κυπριακές θέσεις.

Δημοφιλή