Αν τοποθετήσουμε την κουβανική επανάσταση, τον Κάστρο και τον Τσε Γκεβάρα σε μια ευρύτερη ιστορική προοπτική, θα μπορούσαμε να πούμε πως εκπροσωπεί περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον τη μεγάλη επαναστατική τραγωδία του 20ού αιώνα και του σοσιαλισμού. Μετά τον θάνατό του Κάστρο, όπου καθόλου τυχαία είναι ένας Τσίπρας που εκφωνεί τον επικήδειό του(!), έχει κλείσει ένας ιστορικός κύκλος: ο ιστορικός κύκλος του μαρξιστικού σοσιαλισμού που σφράγισε τον 20ό αιώνα. Η ανθρωπότητα είναι υποχρεωμένη να αναζητήσει νέες προτάσεις και διεξόδους απελευθέρωσης, στις οποίες η αναζήτηση της ελευθερίας -το «ελευθερία ή θάνατος» της ελληνικής Επανάστασης- θα αποκτήσει και πάλι την πρωταρχική της αξία δίπλα στο αίτημα της ισότητας και της κοινωνικής δικαιοσύνης.