Πρόβα για αντιπολίτευση

Σε μια σπάνια ψυχαναλυτική αποφορά του λόγου, ο πρωθυπουργός εξομολογείται ότι, αν και επικεφαλής της κυβέρνησης, δεν έχει κατορθώσει να νικήσει τις δυνάμεις της διαπλοκής και της φοροδιαφυγής. Επομένως, είτε το παλιό πολιτικό σύστημα είναι πράγματι τόσο ανθεκτικό είτε το νέο πολιτικό σύστημα (η διαλεκτική σκέψη του κ. Τσίπρα υπονοεί πως θεωρεί εαυτόν εκπρόσωπο του νέου πολιτικού συστήματος) δεν είναι και τόσο σύστημα τελικά.
SOOC

Παρακολουθώντας κάποιος την χθεσινή ομιλία του πρωθυπουργού στη Βουλή διαπιστώνει αμέσως ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ βρίσκεται σε τροχιά υποχώρησης και ότι ο Αλέξης Τσίπρας προετοιμάζεται ψυχολογικά (και προετοιμάζει) για το πέρασμα του στην αντιπολίτευση.

Για του λόγου το αληθές, αρκούν τα tweets του πρωθυπουργού με τα οποία ο ίδιος συνόψισε την τρικυμιώδη οπτική της πραγματικότητας:

Προφανώς, εδώ και σχεδόν δυο χρόνια που κυβερνάει, εμποδίζεται ο πρωθυπουργός να μιλήσει ανοιχτά. Αλήθεια, όμως, πόσες αλήθειες και πόσα ονόματα έχουν απομείνει ακόμη για να προσκομισθούν, ώστε να επικαιροποιηθεί το ανθολόγιο της διαπλοκής και της διαφθοράς;

Ας προσπεράσουμε την φαιδρή και αναχρονιστική ορολογία «μιντιακό κατεστημένο» (κοινώς αποκαλεί ρουφιάνους τους δημοσιογράφους εν γένει και κατεστημένο ένα τμήμα της επιχειρηματικής ζωής -τα ΜΜΕ- που ψυχορραγεί με συρρίκνωση, απολύσεις και λουκέτα) και ας επικεντρωθούμε στο εξής: κάνουν, λέει αδυσώπητο πόλεμο, οι δημοσιογράφοι εναντίον της κυβέρνησης. Πριτς! Φαντάζομαι ότι κάθε δημοσιογράφος που αισθάνεται επαγγελματίας επιθυμεί διακαώς να προσφέρει απλόχερα το ζεστό χάδι του στην εκάστοτε κυβέρνηση. Τι όχι;

Επιπλέον, ο πρωθυπουργός κατηγορεί την αξιωματική αντιπολίτευση ότι διαπράττει πραξικόπημα εναντίον της εκλεγμένης κυβέρνησης. Αν είναι πραξικόπημα σίγουρα δεν έχει πετύχει. Παράλληλα εγκαλείται ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, επειδή δεν καπνίζει την πίπα της ειρήνης. Μάλλον, δηλαδή, εγκαλείται γιατί κάνει αντιπολίτευση. Που για να είμαστε ειλικρινείς, δεν είναι αρκετή, αφού ο ίδιος ο πρωθυπουργός κάνει αντιπολίτευση ως φαντασιακή αντιπολίτευση της κυβέρνησης του.

Μάλλον ανεπίκαιρη και μελαγχολική η απόδραση στα αποφθέγματα του Λένιν, όταν έχεις ψηφίσει και εφαρμόζεις τη σούπερ μνημονιάρα.

Λογικό, αφού κάνει τα χατίρια στους άλλους.

Ο πρωθυπουργός παραδέχεται ότι η μάστιγα που ονομάζουμε πραγματική οικονομία στην Ελλάδα φυτοζωεί από τις δόσεις των δανειστών και μάλιστα επαίρεται για την χορήγηση της δόσης σε υποδόσεις. Δικαίως, θα μπορούσαμε να την αποκαλέσουμε και εκδίκηση του Αντώνη Σαμαρά, αν τα πράγματα δεν ήταν τόσο σοβαρά.

Συγχαρητήρια λοιπόν! Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ως acting τραπεζίτης αποτελεί σίγουρα μια εφαρμοσμένη, ψυχότροπη άσκηση στην θεωρία του νεο-μαρξισμού. Κρίμα που δεν βρισκόμαστε σε ανάπτυξη για να βρεθεί μπατζετ για ένα μεταμοντέρνο πορνό.

Για να περάσουμε στα ντιβάνια της διαπλοκής.

Σε μια σπάνια ψυχαναλυτική αποφορά του λόγου, ο πρωθυπουργός εξομολογείται ότι, αν και επικεφαλής της κυβέρνησης, δεν έχει κατορθώσει να νικήσει τις δυνάμεις της διαπλοκής και της φοροδιαφυγής. Επομένως, είτε το παλιό πολιτικό σύστημα είναι πράγματι τόσο ανθεκτικό είτε το νέο πολιτικό σύστημα (η διαλεκτική σκέψη του κ. Τσίπρα υπονοεί πως θεωρεί εαυτόν εκπρόσωπο του νέου πολιτικού συστήματος) δεν είναι και τόσο σύστημα τελικά.

Αυτό που εννοεί είναι ότι: από την μια μεριά βρίσκονται οι ζωντανές δυνάμεις της κοινωνίας. Από την άλλη μεριά βρίσκεται αυτή η κυβέρνηση.

Μια μάλλον ατυχής ρητορική ερώτηση, αφού έχει απαντηθεί από τη ζωή. Εκείνο που δεν έχει απαντηθεί είναι τι ακριβώς έχει πράξει η κυβέρνηση Τσίπρα για την υπόθεση Siemens, πάνω στην οποία, εκτός του αντινημονιακού κρεσέντο, έχτισε μια περσόνα ζορό. Ανοιχτό, λοιπόν, πεδίο δόξης για τον πρωθυπουργό.

***

Το επιμύθιο της ομιλίας του πρωθυπουργού αποτελεί έμμεση παραδοχή ότι τα αφηγήματα και τα θεωρήματα του ως τεκμήριο διακυβέρνησης έχουν εξανλτληθεί. Η «διαπλοκή», οι «καναλάρχες», τα «θρησκευτικά» και οι άλλες πιρουέτες επικοινωνιακού αντιπερασπισμού αδυνατούν να φτιασιδώσουν την ανεπάρκεια της κυβέρνησης και να πείσουν τους πολίτες ότι τα πράγματα είναι καλύτερα. Μοιραία, η απόδραση του Αλέξη Τσίπρα στην ρητορική της περιόδου που ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν αντιπολίτευση, προδιαγράφει -αργά ή γρήγορα- και την επιστροφή του σε αυτή.

Δημοφιλή