Την πρώτη φορά που η Νέα Δημοκρατία εξέλεξε αρχηγό- τον διάδοχο του ιδρυτή της- το εκλεκτορικό σώμα αποτελούσαν 179 εν ενεργεία βουλευτές και ο αρχηγός- ο Γεώργιος Ράλλης- εξελέγη με διαφορά 4 ψήφων μόνον. Ήταν 1980, και από τότε η ΝΔ εξέλεξε άλλους πέντε αρχηγούς, με τρεις διαφορετικούς τρόπους.
Ο Αβέρωφ, το 1981, και ο Μητσοτάκης, το 1984, εξελέγησαν από το ίδιο, μικρό σώμα εκλεκτόρων, την κοινοβουλευτική ομάδα. Ο Μιλτιάδης Εβερτ, το 1993, εξελέγη από ένα εκλεκτορικό σώμα βουλευτών, ευρωβουλευτών και λίγων στελεχών. Είχε λάβει 141 ψήφους έναντι 37 του Γιάννη Βαρβιτσιώτη. Ο Κώστας Καραμανλής, το 1997, εξελέγη από συνέδριο. Ήρθε πρώτος στον πρώτο γύρο, με 40%, και στον δεύτερο γύρο κέρδισε τον Γιώργο Σουφλιά με 69% έναντι 31%. Το 2009 η διαδικασία εκλογής άλλαξε ξανά- και μάλιστα την τελευταία στιγμή. Σε εκλογές όπου είχαν δικαίωμα συμμετοχής μέλη και φίλοι του κόμματος, ο Αντώνης Σαμαράς εξελέγη από τον πρώτο γύρο. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία- όσο κι αν εκ των υστέρων αμφισβητήθηκαν- σε εκείνες τις εκλογές έλαβαν μέρος 781.136 ψηφοφόροι και ο Α. Σαμαράς έλαβε 386.400 ψήφους, το 50,66%.
Και τώρα, η Νέα Δημοκρατία εκλέγει τον όγδοο κατά σειρά αρχηγό της, με τον ίδιο αμφιλεγόμενο τρόπο- ψηφοφορία με συμμετοχή ενός άγνωστου από πριν εκλογικού σώματος- μέσα σ ένα κλίμα βαρύτερο από ποτέ και με πολλά ανοιχτά ερωτήματα.
Θα λειτουργήσει αποτελεσματικά το ηλεκτρονικό σύστημα- το οποίο στην πρώτη απόπειρα ματαίωσε την εκλογή, αλλά και το 2009 είχε «πέσει», αφήνοντας την διαδικασία να συνεχιστεί «με το χέρι»;
Η συμμετοχή θα περάσει τον πήχυ των 300.000 ψηφοφόρων, που έχει ανεπισήμως τεθεί;
Και, το σημαντικότερο, οι υποψήφιοι θα αποδεχθούν το αποτέλεσμα και τον νέο αρχηγό- ο οποίος το πιθανότερο είναι να μην εκλεγεί σήμερα, αλλά σε δεύτερο γύρο, μετά τα Φώτα- ή θα μπει το κόμμα ξανά σε διαδικασία εσωστρέφειας;
Η αλήθεια είναι ότι οι εσωκομματικές εκλογές συνοδεύτηκαν και άλλοτε από μετεκλογικά δράματα: Ο Κωστής Στεφανόπουλος εγκατέλειψε το κόμμα και ίδρυσε την ΔΗΑΝΑ λίγο μετά την ήττα του από τον Κ. Μητσοτάκη, ο Κώστας Καραμανλής διέγραψε τον αντίπαλό του στις εκλογές Γιώργο Σουφλιά (για να τον πάρει πίσω λίγο αργότερα) και το ίδιο έκανε και ο Αντώνης Σαμαράς με την Ντόρα Μπακογιάννη. Αλλά αυτή τη φορά τα υπόγεια ρεύματα και οι φήμες που αρδεύονται από αυτά υφαίνουν κινδύνους διάσπασης πολύ σοβαρότερους από άλλοτε. Ίσως γιατί και η στιγμή είναι κρισιμότερη παρά ποτέ και το ιστορικό στοίχημα υψηλότερο παρά ποτέ:
Με την χώρα να βρίσκεται ακόμη σε εκκρεμότητα και την πολιτική σκηνή σε φάση μεταβατική, οι εσωκομματικές εκλογές στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το μόνο που επιζεί ακόμη, συρρικνωμένο έστω, από το προ κρίσης πολιτικό σκηνικό, είναι φανερό πως δεν είναι μια ακόμη εκλογή ανάμεσα στις τόσες που προηγήθηκαν.