Ξέρεις τι είναι αυτό που μου λείπει πιο πολύ απ' όλα; Οι «πιτσομαχίες» που είχα με τον Παναγιώτη. Κάθε φορά που υπήρχε ένας σπουδαίος αγώνας - όπως αυτός του Κυπέλλου Ελλάδας χτες- αράζαμε στον καναπέ και αφού παραγγέλναμε πίτσες και μπίρες τρώγαμε και σχολιάζαμε τις διαιτητικές αποφάσεις.
Αυτός ΑΕΚ και εγώ Ολυμπιακός. Αυτός πάντα δεύτερος εγώ πάντα πρωταθλητής (καλά ντε, μην με κράζετε χάσαμε και μια φορά, για χτες μιλάω). Ακόμα και στο φαγητό. Ο Παναγιώτης όσο και να τρώει έχει πολύ καλό μεταβολισμό με αποτέλεσμα να μην παίρνει ούτε γραμμάριο, εγώ κάθε κουτί πίτσα... κάποια πρόσθετα γραμμάρια βάρους.
Στις «πιτσομαχίες» υπάρχουν απλοί κανόνες: Αγοράζουμε πάντα 4 οκτάρες σπέσιαλ. Μέσα στο πρώτο δεκάλεπτο του αγώνα είμαστε υποχρεωμένοι να φάμε ο καθένας από μια. Στη συνέχεια ξεκουραζόμαστε για 30 λεπτά και αναλόγως το στοίχημα που έχουμε βάλει τρώει αυτός που νίκησε την τρίτη μόνος. (Παράδειγμα λέω εγώ: «Ο Ολυμπιακός θα έχει πετάξει δυο τεμάχια στο ημίχρονο». Αν κερδίσω τρώω την πίτσα. Αν χάσω την τρώει ο Παναγιώτης).
Υπάρχει όμως ακόμα μια πίτσα η οποία πρέπει να έχει καταναλωθεί μέχρι το τέλος του αγώνα. Εδώ τα στοιχήματα είναι ανά πεντάλεπτο. Όποιος κερδίζει τρώει και από ένα κομμάτι. Υπήρξαν στιγμές που μέσα σε μια νύχτα είχα φάει 24 κομμάτια. Την τελευταία φορά που συνέβη ήταν στο φετινό 4-0 στο Καραϊσκάκης.
Στον περίφημο τελικό του 2009 που ήμασταν νεότεροι, ομορφότεροι και με λιγότερο μυαλό μέσα στο κεφάλι αποφασίσαμε να κάνουμε για πρώτη φορά «σουβλακομαχία» καθώς θέλαμε να αλλάξουμε γεύση.
Εκείνη την νύχτα που το πόδι του Νικοπολίδη έβαλε το νικητήριο γκολ στα πέναλτι είχα καταφέρει να φάω 8 δίπιτα χωρίς ντομάτα και κρεμμύδι.
Βεβαίως τώρα που είμαι σε αυστηρή δίαιτα κάτι τέτοιο είναι αδύνατο να συμβεί. Όχι μόνο με μπορώ να φάω μια 8άρα αλλά ούτε καν ένα κομμάτι. Έβγαλα τον χτεσινό τελικό με γιαουρτάκι. Την ώρα που δίπλα μου ο Παναγιώτης έτρωγε μια 8άρα με διπλή πεπερόνι και κρύα μπίρα εγώ μέτραγα τα κάσιους μέσα στο μπολ.
Ο Stefanelo όμως δεν κωλώνει. Δεν πτοήθηκα με τα βασανιστήρια του κολλητού. Κάθε φορά που μου έλεγε: «Φάε ένα κομμάτι», του απαντούσα: «Φάε λάδι και έλα βράδυ», τέτοια αυτοσυγκράτηση, αυτοκυριαρχία, αυταπάρνηση, αυτοκίνητο, αυτοσεβασμός και ό,τι άλλη λέξη από Α υπάρχει στο λεξικό του Μπαμπινιώτη.
Υ.Γ Στα «Κεντρικά» παλελέισον (living in a happy nation) είχαμε πάλι γλυκά αλλά ο Stefanelo δεν κωλώνει είναι on diet.
Διαβάστε ακόμα: